Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη Γκιούλ στο Τουρκμενιστάν, εν μέσω της μεγάλης εξέγερσης στην Τουρκία, δημοσιεύθηκε ένα άρθρο από τον Dr. Mehmet Seyfettin Erol, ιδιαίτερα διαφωτιστικό για τις προθέσεις και τα υπερφίαλα σχέδια των ισλαμιστών, και όχι μόνον, της Τουρκίας. Ακολουθεί απόσπασμά του στα ελληνικά, μεταφρασμένο από τη δημοσιευμένη ρωσική του μετάφραση.
"Usgam": Η τουρκμενική γραμμή στην Ευρασία*
Η τριήμερη επίσκεψη του προέδρου της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιούλ στο Τουρκμενιστάν πραγματοποιήθηκε μέσα στην ομιχλώδη ατμόσφαιρα του αερίου σαρίν, που κατασχέθηκε στα Άδανα μετά από επιχείρηση των δυνάμεων ασφαλείας, και των δακρυγόνων που τύλιξαν την Κωνσταντινούπολη στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας της πλατείας Ταξίμ.
Η επίσκεψη από την άποψη της χρονικής στιγμής που έλαβε χώρα και των μηνυμάτων που εξέπεμψε, καταλαμβάνει σημαντική θέση στην ημερήσια διάταξη, καταδεικνύει τις ελπιδοφόρες μελλοντικές σχέσεις Τουρκίας και Τουρκμενιστάν και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή.
Αυτή η θέση, σε μεγάλο βαθμό, επιβεβαιώθηκε από την σημασία που δόθηκε στην συνάντηση του Γκιούλ και της τουρκικής αντιπροσωπείας με τον πρόεδρο του Τουρκμενιστάν Γκουρμπανγκουλ Μπερντιμουχαμέντοφ, από τους Τουρκμένους αξιωματούχους και τον λαό της χώρας. Ο πρόεδρος Γκιούλ σημείωσε ότι αυτή είναι η πέμπτη του επίσκεψη στην χώρα, και η μνεία για την εξαίρετη υποδοχή, παράλληλα με τα ευχάριστα αισθήματα, μπορεί να προκάλεσε και κάποια έκπληξη. Ο πρόεδρος Μπερντιμουχαμέντοφ βρέθηκε επίσης πέντε φορές επίσημα επισκεπτόμενος την Τουρκία, και αυτό το γεγονός δεν πρέπει να μας διαφεύγει. Η δεύτερή του φορά μάλιστα ήταν και η πρώτη του επίσκεψη στο εξωτερικό ως νεοεκλεγμένος πρόεδρος και αυτό κατά την άποψή μας, χωρίς αμφιβολία, έχει συμβολική σημασία.
Εξάλλου, εξετάζοντας τις σχέσεις Τουρκίας και Τουρκμενιστάν, που βρίσκονται στο επίπεδο των «στρατηγικών εταίρων», αυτές αποτέλεσαν προτεραιότητα του Μπερντιμουχαμέντοφ από την πρώτη του προεδρική θητεία, ενώ αποδίδει επίσης ιδιαίτερη σημασία στην Τουρκία για την εξωτερική πολιτική της χώρας, κάτι που επίσης δεν μπορεί να παραμείνει απαρατήρητο. Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερη αξία έχει το δόγμα «ένα έθνος – δύο κράτη» και η αναφορά του Γκιούλ στους «συμπατριώτες προγόνους» [σ.μ. Τουρκμένους]. Αυτή η προσέγγιση συνιστά την πνευματική γέφυρα που ενώνει τα δύο κράτη και καθορίζει τη δυναμική εξέλιξη των διμερών τους σχέσεων.
Έτσι, παράλληλα με τον «οθωμανισμό», ο οποίος το τελευταίο διάστημα αρχίζει να μπαίνει στην ημερήσια διάταξη και εμφανίζεται στο προσκήνιο ως «ΟΡΑΜΑ -2071» (στμ. προφανώς 1000 χρόνια από τη μάχη του Ματζικέρτ), σημαντικά βήματα κάνει και ο «σελτζουκισμός». Αυτή η πτυχή, σε σημαντικό βαθμό, σχετίζεται με την νέα «ζώνη στρατηγικών συμφερόντων – οφελών», η οποία, όπως η πρώην οθωμανική γεωγραφία, καλύπτει τις περιοχές που στο παρελθόν κάλυπτε η Μεγάλη Αυτοκρατορία των Σελτζούκων.
Συνεπώς, σχετικά με το πόσο ιστορικής σημασίας είναι η νέα διαδικασία στην ενιαία γραμμή Τουρκίας – Τουρκμενιστάν, γίνεται λόγος, μεταξύ άλλων, και για τα στρατηγικά κίνητρα του κάθε μέρους.
Τα κίνητρα αυτά δημιουργήθηκαν μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, και πήραν νέα δυναμική υπό το φως του σχεδίου «Ευρύτερη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική», η οποία ως κέντρο επέλεξε την τουρκο-ισλαμική γεωγραφία που άρχισε να υλοποιείται μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου.
Έτσι, στο πλαίσιο του συγκεκριμένου σχεδίου στη γραμμή, που εκτείνεται από το ανατολικό Τουρκμενιστάν (στμ. Κινεζική επαρχία Ξι Γιάνγκ, όπουκατοικούν οι μουσουλμάνοι Ουιγούροι) μέχρι και τα υψίπεδα του Γκολάν, και μέσω του σουλτανάτου των Μαμελούκων βαθιά στη Βόρεια Αφρική, η τουρκική παρουσία θα γίνεται όλο και πιο έντονη, ιδιαίτερα με την παρουσία του Τουρκμενιστάν στη γραμμή της εντατικής σύγκρουσης ισχύος (Αφγανιστάν, Τουρκμενιστάν, Ιράν, Ιράκ, Τουρκία, Συρία, Αίγυπτος). Συνεπώς, δεν πρέπει να αγνοήσουμε το βάθος της ιστορικής γεωγραφίας του Τουρκμενιστάν, τη δημογραφική του κατάσταση, και επίσης την ύπαρξή του στην περιοχή ως διαδόχου της Μεγάλης Σελτζούκικης Αυτοκρατορίας.
Τα πρόσφατα γεγονότα, επιλέγοντας ως στόχο αυτή τη γραμμή, τραβούν εκ νέου την προσοχή στο ρόλο του Τουρκμενιστάν στην περιοχή και την ασφάλεια του, την εξασφάλιση της οποίας προϋποθέτει μεταξύ άλλων η ενίσχυση των σχέσεων Τουρκίας και Τουρκμενιστάν, που εν πολλοίς αλληλοσυμπληρώνονται. Με άλλα λόγια η γραμμή της ειρήνης, της σταθερότητας, της ευημερίας, της ασφάλειας και της αδελφότητας της Τουρκίας και του Τουρκμενιστάν, κατέχει ιδιαίτερα σημαντική θέση από την άποψη της δημιουργίας ενός συμπαγούς γεωπολιτικού όγκου του τουρκικού κόσμου.
[…]
Prof. Dr. Mehmet Seyfettin Erol
04/06/2013 στο "Usgam" (Center for International Strategy and Security Studies) E-think tank of a new TURKEY)
*Η μετάφραση έγινε από τα ρωσικά -Σ.Δ.
http://www.centrasia.ru/newsA.php?st=1370502420 (ρωσικά)
http://www.usgam.com/tr/index.php?l=807&cid=1980&konu=0&bolge=15 (τουρκικά)
ΠΗΓΗ Ινφογνώμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου