Του Ν.Λυγερού
Οι λεονταρισμοί της ύαινας φοβίζουν μόνο όσους είναι έτοιμοι να φοβηθούν και ακολουθούν έναν κώδικα που είναι πάντα ο ίδιος. Όπου σε παίρνει, φοβίζεις τον άλλον, αλλά όχι πιο πέρα. Αυτό σημαίνει σε πρακτικό επίπεδο ότι πρέπει να ενεργοποιήσεις διαφορετικά τις δυνάμεις σου, έτσι ώστε να δημιουργήσεις ένα συμμαχικό πλαίσιο που προκαλεί μια δυναμική προστασία και αφοπλίζει τις παράλογες διεκδικήσεις που δεν έχουν καμιά υπόσταση. Γι’ αυτό το λόγο οι δύο τριμερείς Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου είναι πολύ σημαντικές, ειδικά όταν παράλληλα υποστηρίζονται από το ευρωπαϊκό πλαίσιο και το αοζικό πεδίο.
Δεν υπάρχει λόγος, λοιπόν, να δημιουργούμε μια αντιπαράθεση εκεί όπου δεν υπάρχει κανένας στόχος σε στρατηγικό επίπεδο. Σημασία έχει η πορεία μας να συνεχίζει ακάθεκτα σε κάθε περίπτωση κι αυτό ισχύει ειδικά για προγράμματα PCI της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως είναι το ηλεκτρικό, θαλάσσιο καλώδιο EuroAsia Inteconnector και ο αγωγός φυσικού αερίου EastMed. Διότι και τα δύο προγράμματα ενισχύουν έναν οριζόντιο, στρατηγικό άξονα που ακολουθεί το σχήμα της Μεσογείου και αποφεύγει με έξυπνο τρόπο μη ανθεκτικές λύσεις. Έχει σημασία να το συνειδητοποιήσουμε για να προχωρήσουμε αποτελεσματικά δίχως να δίνουμε σημασία σε τακτικές που πάντα έχουν ως στόχο να προκαλούν εσωτερικές τριβές, γιατί είναι ανίκανες να κάνουν άλλες φθορές και αποκτούν σημασία μόνο αν τις δώσουμε σημασία, αλλιώς παραμένουν άστοχες.
Θέμα εμπιστοσύνης
Του Ν.Λυγερού
Του Ν.Λυγερού
Όταν βρίσκεσαι σε διαπραγματεύσεις και συνεχώς σου εξηγούν ότι πρέπει να εμπιστεύεσαι τους άλλους, πρέπει ν’ αναρωτιέσαι για ποιο λόγο γίνεται με τόσο έντονο τρόπο. Διότι αν είναι όντως η αλήθεια γιατί να γίνεται αφού υπάρχει ήδη ένα θετικό πλαίσιο, κι αν δεν είναι η αλήθεια, ποιος ο σκοπός αυτής της παραπληροφόρησης; Στο συγκεκριμένο θέμα της επίλυσης του κυπριακού, είναι πολύ χαρακτηριστική αυτή η στάση. Με άλλα λόγια, ενώ βλέπουμε ότι υπάρχει μια αδιαλλαξία από την μια πλευρά, υπάρχει μια τεχνητή προσποίηση από την άλλη. Στην πραγματικότητα, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι πρόκειται για κινήσεις που έχουν περισσότερο σχέση με την πολιτική και μάλιστα την εσωτερική, παρά με την στρατηγική και ειδικά την εθνική. Όλο και περισσότερο φαίνεται ότι δεν υπάρχει μια σοβαρή προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν τα απαραίτητα συστατικά για να γίνει. Αλλά υπάρχει υλικό για να φανεί ότι κάτι γίνεται κι ότι το θετικό πλαίσιο που αναζητείται έχει την ικανότητα να πείσει ψηφοφόρους ότι κάτι γίνεται για να συνεχίζουν να ψηφίζουν με τον ίδιο τρόπο. Έτσι το θέμα εμπιστοσύνης αφορά την ίδια μας την δομή κι όχι το πλαίσιο διαπραγμάτευσης. Αν το έχουμε στο νου μας δεν πρόκειται να κάνουμε κανένα σοβαρό λάθος. Αν δεν το έχουμε όμως, είμαστε στο πλαίσιο μιας πολιτικής παγίδας που μπορεί να έχει επιπτώσεις που ξεπερνούν κατά πολύ τα κομματικά οφέλη και βάζουν σε κίνδυνο την πορεία της Κύπρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου