Παρόλο που μερικοί νομίζουν ότι υπάρχουν διεθνείς συνθήκες που καθορίζουν την κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη, τίποτα δεν ισχύει, αφού δεν έγινε τίποτα το ειδικό μετά από την άλωση το 1453. Οι ψευδαισθήσεις όσον αφορά στη Συνθήκη Λωζάννης του 1923 ή ακόμα και της Συνθήκης Σεβρών του 1920 δεν ισχύουν και δεν έφεραν καμιά αλλαγή. Στην πραγματικότητα, με το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και με τα δεδομένα της εποχής δεν έγινε καμιά συμφωνία περί Κωνσταντινούπολης. Με τον πόλεμο, την πολιορκία και την άλωση τελείωσε μια διαδικασία δίχως να υπάρξει κάποια συμφωνία. Κατά συνέπεια όσοι υποστηρίζουν ότι η θέση της Κωνσταντινούπολης υπάγεται σε κάποιο θεσμό, και ειδικά σε διεθνές επίπεδο, απλώς έχουν άγνοια κι επηρεάζονται από την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση. Επιπλέον, μια ζώνη που βρίσκεται στην κατεχόμενη Θράκη που αγγίζει άμεσα την Κωνσταντινούπολη, λειτουργεί με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, διότι η buffer zone που εμφανίστηκε στη Συνθήκη Λωζάννης και η οποία ακολούθησε όσον αφορά στα όρια ακολούθησε τη Συνθήκη Σεβρών, δεν περιλαμβάνει την ίδια την Κωνσταντινούπολη. Αλλά βέβαια έχει ενδιαφέρον, ειδικά σε στρατηγικό πλαίσιο, ότι επιλέχτηκε, ενώ δεν αφορούσε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Διότι, ακόμα και με εκείνα τα δεδομένα, στην Ανατολή κατάλαβαν ότι πρόκειται για ένα ευάλωτο σημείο από την στιγμή που δεν μπορεί να υποστηριχθεί άμεσα από τη Θράκη. Έτσι, εξασφάλισαν την ουδετερότητα της περιοχής, διότι απλά δεν ήξεραν πώς θα εξελιχθούν τα στρατηγικά σχήματα στις επόμενες εποχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου