Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ του κατοχικού ηγέτη, Ερσίν Τατάρ, προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, ημερομηνίας 20 Ιουνίου, ξεκαθαρίζει το πλαίσιο των κινήσεων της κατοχικής δύναμης στο Κυπριακό. Δεν κομίζει, κατά την άποψή μας, οτιδήποτε το καινούργιο, αλλά επαναλαμβάνει την πάγια τουρκική πολιτική. Επαναλαμβάνει εν πολλοίς τις τουρκικές επιδιώξεις, που είναι η νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής εδάφους της χώρας μας. Έχει, ωστόσο, σημασία το γεγονός ότι ο Τατάρ, γραπτώς και απαντώντας σε επιστολή του Προέδρου της Δημοκρατίας, έθεσε τα πλαίσια των επιδιώξεων του, που παρουσιάζονται ως όροι και προϋποθέσεις για να επανέλθει το Κυπριακό σε τροχιά κινητικότητας.
ΕΙΝΑΙ προφανές από το περιεχόμενο της επιστολής πως ο κατοχικός ηγέτης, για την ακρίβεια η Άγκυρα ( εκεί συντάχθηκε η επιστολή), δηλώνει πως δεν υφίσταται η βάση των διαπραγματεύσεων. Παράλληλα, επιμένει να θέτει ως προϋπόθεση για τα επόμενα βήματα, την αποδοχή από μέρους της ελληνικής πλευράς της «κυριαρχικής ισότητας», του «ίσου διεθνούς καθεστώτος» και την αναγνώριση των «εγγενή δικαιωμάτων» των Τουρκοκυπρίων. Αυτός ο όρος προφανώς και αποτελεί σημείο μη εκκίνησης για την ελληνική πλευρά καθώς τυχόν αποδοχή του θα είναι καθαρή αυτοχειρία. Θα συνιστά εκ προοιμίου αποδοχή ύπαρξης δυο κρατών στο νησί. Ο Τατάρ σε μια σύντομη σχετικά επιστολή επαναλαμβάνει την άρση της λεγόμενης απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων και καλεί την ελληνοκυπριακή πλευρά να θέσει ένα τέλος στις «παρεμποδιστικές πολιτικές» της. Το θέμα της λεγόμενης απομόνωσης χρησιμοποιείται ως εργαλείο για την υλοποίηση της πολιτικής των δύο κρατών. Γιατί έκπαλαι η τουρκική πλευρά χρησιμοποιούσε την απαίτησή της για άρση της «απομόνωσης», όχι για οικονομικούς λόγους αλλά για πολιτικούς. Για να έχει εν πολλοίς στάτους το κατοχικό καθεστώς διεθνώς. Αυτό και προφανώς θα ανοίξει το δρόμο για την αναγνώριση.
Ο ΕΡΣΙΝ Τατάρ στην επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ανακοινώνει ότι θα καταθέσει δικό του πακέτο Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, το οποίο προφανώς θα στηρίζεται στη λογική, που ανέπτυξε πιο πάνω. Θα στηρίζεται στη λογική των δυο κρατών. Θα είναι εν πολλοίς ΜΟΕ καλής γειτονίας. Το περιγράφει άλλωστε με ξεκάθαρο τρόπο, ώστε να μην έχουμε καμία αμφιβολία για τις προθέσεις και επιδιώξεις τους.
ΘΕΩΡΟΥΜΕ πως με τις κινήσεις της η τουρκική πλευρά τινάζει κάθε γέφυρα συνεννόησης. Και το κάνει σκόπιμα, στοχευμένα και όχι επειδή μόνο «υπάρχουν διαφορετικές θέσεις και προσεγγίσεις». Η τουρκική πλευρά, ο εγκάθετος της στα κατεχόμενα «οχυρώνεται» πίσω από τη λύση δυο κρατών και επιχειρεί να θέσει την επιδίωξή της αυτή στην ατζέντα των συζητήσεων. Επί της ουσίας δεν θέλει λύση. Κι αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούν πέρα από εμάς εδώ στην Κύπρο, και οι διάφοροι άλλοι τρίτοι, που εμμέσως ή καθηκόντως ασχολούνται με το Κυπριακό. Όλοι αυτοί οφείλουν να στραφούν προς την κατοχική Τουρκία. Το σημειώνουμε αυτό, γιατί κάποιοι επιμένουν σε μια πολιτική κατευνασμού έναντι της κατοχικής Τουρκίας και των εγκάθετών της στα κατεχόμενα.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου