Του Αλέξανδρου Δρίβα, Διεθνολόγου -Συντονιστή του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ – Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council)
Θα έχετε παρατηρήσει ότι 9 στις 10 συζητήσεις αφορούν το ”τι κάνει η Τουρκία;’‘, ”που το πάει ο Ερντογάν” κτλ. Θα μπορούσαν αυτές οι φαινομενικά αφελείς και ανόητες ερωτήσεις να είναι κάτι ακόμη; Σαφώς και θα μπορούσαν. Όταν αναρωτιόμαστε τι κάνει συνέχεια ο αντίπαλος, αυτό δεν είναι ”ιχνηλάτηση” ή ”εχθρογνωσία”.
Πρώτον, και οι δύο δράσεις δε γίνονται δημόσια. Όσα έχουν μεγάλη σημασία, δεν τα λέμε πουθενά ή λέμε πολύ περιορισμένα.
Δεύτερον, αυτό οδηγεί στο μύθο του ανίκητου εχθρού ο οποίος ό,τι και αν κάνεις εσύ, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς αυτός drives the train και εσύ θα ακολουθήσεις με reactive approach.
Αυτό είναι ένα δείγμα για το τι έχει επιλέξει η Τουρκία. Η συνεχής μαζική ”εκπαίδευση” του κόσμου που δε φταίει στο να αντιμετωπίζει υποδόρια και υποσυνείδητη επιρροή, τον οδηγεί στο να ταυτιστεί με τον αντίπαλο. Δεν είναι τυχαίο ότι η κατά τ΄άλλα ”πατριωτική σχολή” στην Ελλάδα, θεωρεί την Τουρκία μόνιμα κερδισμένη. Αυτό οδηγεί στην αδράνεια. Προβάλλουν καθαρά τις τουρκικές θέσεις και γι’ αυτό κανείς Τούρκος που γνωρίζει ψυχολογικές επιχειρήσεις δε θα ήθελε αυτοί οι άνθρωποι να φύγουν ποτέ από τα μέσα.
Η Τουρκία θέλει δύο ακραίες απόψεις που συντηρούν το μύθο της:
- τους κατευναστές και
- τους πικρόχολους
που και οι δύο τελικά, υπερεκτιμούν την Τουρκία.
Κάντε μια ανάγνωση των εφημερίδων και των sites. Θα καταλάβετε ότι η τουρκική ψυχολογική επιχείρηση είναι ζώσα και το πιο σημαντικό, φερέφωνα-θύματα αυτής είναι και άνθρωποι που δε θα ζούσαν ”χωρίς βαρβάρους”. Υπάρχει τσαρλατανισμός που γίνεται εργαλείο της Τουρκίας στην Ελλάδα. Η πραγματική εχθρογνωσία δε γίνεται σε δημόσια σφαίρα.
Στην Ελλάδα υπάρχει τεράστιο πρόβλημα αντιμετώπισης ψυχολογικών επιχειρήσεων, υβριδικών απειλών κτλ. Ένα παράδειγμα είναι το Turkaegean. Δε μας φτάνει η Δημόσια Διπλωματία, όχι δε μας φτάνει, το ότι είναι με το μέρος μας το Διεθνές Δίκαιο, (δεν είναι και πολύ χρήσιμο εργαλείο αντιμετώπισης υβριδικών απειλών, ο μελλοντικός νομοθέτης κάποτε θα εντάξει κάποια μέτρα, δεν είναι σοφό να περιμένουμε) τις διεθνείς μας συμμαχίες κτλ.
Ελευθερία Λόγου και Υβριδικός Πόλεμος, δεν πάνε μαζί: Όσοι γνωρίζουν αυτό το αντικείμενο και πώς η προπαγάνδα χρησιμοποιεί μέσα για συνεχίζει το σκοπό της (μούδιασμα γενικού πληθυσμού ώστε να αδρανοποιηθεί και σοκ στο πολιτικό σύστημα) θα ήξερε ότι πρέπει να προσέχει πολύ κανείς ποιους ακούει και ποιους βγάζει να μιλήσουν. Η ελευθερία λόγου δεν μπορεί να συνυπάρχει με τον ίδιο της τον εχθρό, δηλαδή τη φίμωσή της. Όλες οι αυταρχικές χώρες ακριβώς αυτό εκμεταλλεύονται στις δημοκρατίες.
Νομίζω ότι πανευρωπαϊκά αλλά και στις ΗΠΑ έχουμε καταλάβει τι θα πει disinfo και θα είναι δυσάρεστο αν μέσα που είναι πραγματικά θεόσταλτα για μένα (το youtube είναι σωστό σχολείο και πανεπιστήμιο μαζί αν γίνει η στοιχειώδης ορθή χρήση) να γίνονται μεγάφωνα, ερντογανισμού, ντουγκινισμού κτλ. Ας δει κανείς την επιχειρηματολογία του Pompeo για συγκεκριμένα κινεζικά ιδρύματα τα οποία έγιναν φυτώρια κατασκοπίας μέσα στα αμερικανικά πανεπιστήμια.
Προσοχή γιατί αυτές οι επιχειρήσεις γίνονται μέσα από:
- το στρατό (στρατιωτικές σχολές)
- τα πανεπιστήμια (με το προκάλυμμα σπουδών που αφορούν τη γνώση αυτών των χωρών)
- τα ΜΜΕ και τα εναλλακτικά ΜΜΕ, (βλ ρωσική κακόβουλη επιρροή στη Δύση)
- τις ΜΚΟ.
Προσοχή μεγάλη γιατί το αφήγημα και η πραγματικότητα, παράγουν μύθο. Για τον πολιτικό ρεαλισμό, η προπαγάνδα είναι καλή μόνο όταν είναι δική σου ή όταν μπορείς να αντιμετωπίσεις του εχθρού σου. Ελπίζω να κατανοούν οι περισσότεροι ότι στην Ελλάδα, όλες οι χώρες του ”ευρασιατικού άξονα” συνεργάζονται. Τα αποτελέσματα, δείτε τα σήμερα στο τι ψέμα αραδιάζεται σε εξώφυλλα εφημερίδων για το τι πήρε η Τουρκία στο ΝΑΤΟ. Αφελής είναι μια ομολοφουμένως κακοποιημένη κοινωνία η οποία ψάχνει καταφύγιο σε χώρους όπου η οργή μπορεί να εκτονωθεί. Αυτοί που οδηγούν την οργή, δεν είναι αφελείς. Είναι δηλητηριώδεις και οφείλει το κράτος, να ”σπάσει αυγά” ώστε να μην γίνουν οι παραπάνω χώροι που αναφέραμε (πανεπιστήμια, ΜΜΕ, στρατιωτικές σχολές -στρατός, ΜΚΟ) όπως έγιναν της Τουρκίας με την προσπάθεια του Ερντογάν να καταλάβει το βαθύ κράτος.
Πρόταση: Πριν από οτιδήποτε να κάνετε google σε ξένα sites τα οποία έχουν σφραγίδες ιδρυμάτων λέξεις και φράσεις όπως malign influence, tactics of subversion, disinfo, psyops κτλ. Μετά, δείτε τις αρχές που παρουσιάζουν και ξεκινήστε με άλλα μάτια να ακούτε τι λένε αυτοί που θεωρούσατε ότι απλώς ”μιλάνε για το καλό της χώρας”.
ΠΗΓΗ armynow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου