Ο τάφος εξακολουθεί να θεωρείται από τους περισσότερους ειδικούς ως η μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη όλων των εποχών
Στις 4 Νοεμβρίου 1922, ο Βρετανός αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ ανακάλυψε τον τάφο του Φαραώ Τουταγχαμών, στην Κοιλάδα των Βασιλέων της Αιγύπτου, ο οποίος περιελάμβανε τη σαρκοφάγο, τη χρυσή μάσκα και μια σημαντική συλλογή κοσμημάτων.
Ο τάφος άνοιξε στις 26 Νοεμβρίου 1922 και μετά για δέκα χρόνια ο Βρετανός αρχαιολόγος αφοσιώθηκε στη μελέτη του τάφου του Φαραώ, ο οποίος μεταφέρθηκε και φυλάχτηκε στο Μουσείο του Καΐρου. Ο Χάουαρντ Κάρτερ άρχισε να μελετά τις επιγραφές και τους πίνακες της Αιγύπτου σε ηλικία 17 ετών. Οι ικανότητές του αναγνωρίστηκαν σύντομα και το 1899 του προσφέρθηκε θέση επιθεωρητή στην Αιγυπτιακή Υπηρεσία Αρχαιοτήτων, συνεχίζοντας τις ανασκαφές. Ο Κάρτερ παραιτήθηκε το 1905 και ξεκίνησε τις επιχειρήσεις για τον εαυτό του.
Χρειαζόμενος χρηματοδότηση, συνεργάστηκε με τον Λόρδο Κάρναρβον και για χρόνια οι δυο τους έψαχναν στην Κοιλάδα των Βασιλέων για τον τάφο του Τουταγχαμών. Την 1η Νοεμβρίου 1922,
ο Κάρτερ άρχισε να εργάζεται σε αυτό που φαινόταν να ήταν η τελευταία του περίοδος ανασκαφών. Δούλευε σε ένα οικόπεδο ακριβώς κάτω από τον τάφο του Ραμσή Η΄. Μετά από μια μέρα εργασίας στις 4 Νοεμβρίου, ένας από τους εργάτες ανακάλυψε ένα σκαλοπάτι στον πυθμένα της κοιλάδας. Η διαδικασία εκσκαφής συνεχίστηκε και μέχρι το βράδυ της 5ης Νοεμβρίου όπου η ομάδα είχε αποκαλύψει δώδεκα σκαλοπάτια, αποκαλύπτοντας την κορυφή μιας πόρτας με τη σφραγίδα της βασιλικής νεκρόπολης ακόμα στη θέση της.
Ο Κάρτερ σχεδόν σίγουρα ήξερε ότι είχε ανακαλύψει τον τάφο ενός βασιλιά, αλλά δεν μπορούσε να προσδιορίσει ποιος βασιλιάς. Μέσα από μια μικρή τρύπα στο πάνω μέρος της πόρτας, μπορούσε να δει ότι το πέρασμα πίσω από τη σοβατισμένη πόρτα ήταν γεμάτο με μπάζα για να αποτρέψει τους ταφικούς ληστές. Αυτό που τον έκανε να σκεφτεί ήταν η στενή σκάλα, μόλις 1,8 μέτρα. οι είσοδοι σε άλλους βασιλικούς τάφους ήταν αρκετά ευρύτερες. Καταφέρνοντας να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του, έβαλε εργάτες να γεμίσουν τη σκάλα με άμμο και μπάζα και έστειλε ένα τηλεγράφημα στον προστάτη του, τον Λόρδο Κάρναρβον, που βρισκόταν ακόμα στην Αγγλία:
«Επιτέλους έκανα μια υπέροχη ανακάλυψη στην Κοιλάδα, έναν υπέροχο τάφο με σφραγίδες άθικτο», σύμφωνα με το www.worldhistory.org. Ο Κάρτερ περίμενε σχεδόν τρεις εβδομάδες τον Κάρναρβον, ο οποίος τελικά έφτασε στην Αλεξάνδρεια στις 20 Νοεμβρίου, συνοδευόμενος από την κόρη του, Λαίδη Έβελιν. Όταν έφτασαν στο Λούξορ, η σκάλα προς τον τάφο καθαρίστηκε ξανά και αυτή τη φορά η λάρνακα του Τουταγχαμών αποκαλύφθηκε στην κάτω πλευρά της σφραγισμένης πόρτας. Όταν αφαιρέθηκε η πόρτα, μέσα από τα ερείπια φαινόταν ένα στενό μονοπάτι, που σχεδόν σίγουρα έφτιαξαν οι παλιοί ληστές. Η είδηση της ανακάλυψης διαδόθηκε στο Λούξορ και στις άλλες ομάδες ανασκαφών και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο.
Οι εφημερίδες δημοσίευσαν εικαστικά άρθρα για τον βασιλιά μέσα και για τους θησαυρούς που μπορεί να περιέχει ο τάφος. Η 23η Νοεμβρίου ήταν αφιερωμένη στον καθαρισμό της κατηφορικής οδού 9 μέτρων που οδηγούσε στον τάφο. Διάσπαρτα ανάμεσα στα ροκανίδια ασβεστόλιθου υπήρχαν αλαβάστρινα πιθάρια, αγγεία και εργαλεία εργατών. Τελικά, έφτασαν σε μια δεύτερη σοβατισμένη πόρτα. Υπήρχαν σαφείς ενδείξεις ότι η πόρτα είχε σπάσει και στη συνέχεια σφραγίστηκε ξανά. Ο Κάρτερ άνοιξε ένα άνοιγμα στην επάνω αριστερή γωνία της πόρτας για να βάλει ένα κερί για να δοκιμάσει τον αέρα μέσα. «Στην αρχή δεν μπορούσα να δω τίποτα, ο ζεστός αέρας που έβγαινε από το δωμάτιο έκανε τη φλόγα του κεριού να τρεμοπαίζει, αλλά σύντομα, καθώς τα μάτια μου συνήθιζαν στο φως, οι λεπτομέρειες του εσωτερικού δωματίου αναδύθηκαν αργά από την ομίχλη, παράξενα ζώα , αγάλματα και χρυσός - παντού η λάμψη του χρυσού. Για μια στιγμή - μια αιωνιότητα που πρέπει να φαινόταν στους άλλους που στέκονταν δίπλα - έμεινα άναυδος από την έκπληξη και όταν ο Λόρδος Κάρναρβον, ανίκανος να αντέξει άλλο το σασπένς, ρώτησε με αγωνία:
«Μπορείς να δεις κάτι;» οι μόνες λέξεις που μπορούσα να πω ήταν, «Ναι, υπέροχα πράγματα», σύμφωνα με την περιγραφή του Κάρτερ, σημειώνει https://www.worldhistory.org/. Το δωμάτιο που κοίταζε ο Κάρτερ ήταν γεμάτο με όλα τα υπάρχοντα που χρειαζόταν ο Τουταγχαμών στον επόμενο κόσμο—άρματα, αγάλματα, σανίδες παιχνιδιών, κλινοσκεπάσματα, κοσμήματα, κρεβάτια, καρέκλες, ακόμη και θρόνο—όλα στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο.
Ο τάφος ήταν σχεδόν άθικτος. Ο τάφος έκλεισε, φρουροί τοποθετήθηκαν και η ομάδα έφυγε. Στις 27 Νοεμβρίου, επέστρεψαν για να αφαιρέσουν τον τοίχο που κοίταζαν. Έφεραν ηλεκτρικό φωτισμό στον τάφο και, για πρώτη φορά, μπορούσαν να δουν το μέγεθος αυτού που είχαν ανακαλύψει. Το δωμάτιο στο οποίο είχαν κοιτάξει για πρώτη φορά υπό το φως των κεριών ήταν περίπου 8 επί 4 μέτρα και ήταν γεμάτο αντικείμενα που κανείς δεν είχε δει ποτέ σε άλλες ανακαλύψεις. Υπήρχε ένα σετ από τρεις ταφικούς καναπέδες με ύψος μέχρι τη μέση από επιχρυσωμένο ξύλο, διακοσμημένοι με κεφάλια ζώων, που είχαν χρησιμοποιηθεί για τελετουργίες που πραγματοποιούνταν στη μούμια του Τουταγχαμών.
Το δωμάτιο που είχαν μπει ήταν μόνο ο Προθάλαμος του τάφου. Στο δυτικό τοίχο του Προθάλαμου είδαν ένα άλλο, μικρότερο δωμάτιο, το οποίο ήταν περίπου 4,2 x 2,7 μέτρα (εμβαδόν ορόφου) και 2,4 μέτρα ύψος. αυτό έγινε γνωστό ως το παράρτημα, με τη σειρά του γεμάτο θησαυρούς. Κατά μήκος του βόρειου τοίχου υπήρχαν δύο αγάλματα φύλακα σε φυσικό μέγεθος που φύλαγαν κάτι πίσω από τον τοίχο, σχεδόν σίγουρα την πόρτα του Ταφικού Θαλάμου. Στις 16 Φεβρουαρίου 1923, ο Κάρτερ άνοιξε και αυτή την πόρτα, ανακαλύπτοντας μέσα, σε έναν τεράστιο πέτρινο βωμό, τη σαρκοφάγο του Τουταγχαμών.
Ο Κάρτερ χρειάστηκε δέκα χρόνια για να ανακαλύψει, να καθαρίσει και να καταγράψει όλους τους θησαυρούς στον τάφο του Φαραώ που ήσαν περισσότερα από 5.000 αντικείμενα, όπως: η διάσημη χρυσή μάσκα, η μούμια του αγοριού βασιλιά στο συμπαγές χρυσό φέρετρό του, άλλα αγάλματα, κοσμήματα, ακόμη και σανδάλια του βασιλιά.
ΠΗΓΗ pentapostagma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου