ΑΥΤΟΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ & ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ

Ο αυτοευνουχισμός που έχει επιβάλλει ο φεμινισμός στους άντρες ακόλουθους του δεν είναι κάτι καινούργιο ιστορικά. Η/ο Άγδιστι γεννήθηκε από το σπέρμα του Δία όταν αυτό έπεσε κατά λάθος στην γη την ώρα που κοιμόταν. Η Άγδιστι είχε γυναικεία και αντρικά γεννητικά όργανα και οι Θεοί φοβισμένοι την ευνούχισαν αφήνοντας της μόνο την γυναικεία της φύση. 

Από το όργανο που της αφαιρέθηκε φύτρωσε μια αμυγδαλιά. Η κόρη του Σαγγάριου ποταμού έφαγε από τον καρπό της και έμεινε έγκυος στον Άττης, έναν όμορφο νέο. Την ημέρα του γάμου του η Άγδιστι που τον ήθελε δικό της εμφανίστηκε και του προκάλεσε μανία. Ο Άττης αυτοευνουχίστηκε και πέθανε. Η Άγδιστι λατρεύονταν ως Ρέα και Κυβέλη.

Το ιερατείο της Κυβέλης αποτελούνταν από άντρες που αυτοευνουχίζονταν και έθαβαν τα γεννητικά τους όργανα στην γη. Στην Ρωμαϊκή περίοδο οι νεαροί ιερείς αυτοευνουχίζονταν σε όργια και τελετουργικούς χορούς, και σύμφωνα με τον Αυγουστίνο Ίππωνο, ή αλλιώς Άγιο Αυγουστίνο, ο αυτοευνουχισμός έφερνε γούρι στην μεταθάνατον ζωή. Το έθιμο του αυτοευνουχισμού έπρατταν και οι Γάλλοι ιερείς στην Ιεράπολη σύμφωνα με τον Λουκιανό, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τα όργανα τους ως τάματα και μετά περιόδευαν σε συνοικίες συλλέγοντας γυναικεία φορέματα και κοσμήματα που τους έδιναν οι κάτοικοι της πόλης.

O ALEXANDER PETTERSSON ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ.

Σε ένα άρθρο του για το υποτιθέμενο λευκό προνόμιο του μας περιγράφει: “Είμαι ο καταπιεστής. Οι δικτατορίες και οι κυβερνήσεις. Βίαιος και βιαστής. Βιαστής κάθε φορά που μια γυναίκα με αποφεύγει στον δρόμο επειδή φοβάται την νύχτα. Η ύπαρξη μου απορρέει αδικία και αναπνέει καταπίεση. Το σώμα μου είναι το σώμα του καταπιεστή, και συνεχίζει να καταπιέζει. Η πατριαρχία είναι δικό μου λάθος και η αρρενωπότητα είναι η ντροπή μου”. Μέσα σε αυτό το ενοχικό του παραλήρημα ο Pettersson εκφράζει με απόλυτη συνέπεια την φεμινιστική θεώρηση για την “τοξική αρρενωπότητα” και το πατριαρχικό αφήγημα.

Από το 1960 ακόμα φεμινίστριες γράφουν για την καταστροφική φύση του άντρα, την καταπιεστική του επιβολή στις κοινωνίες, το αντρικό βλέμμα του που κατασκευάζει την πραγματικότητα μέσα από την πατριαρχική ματιά του και φυσικά για το φύλο του που είναι κατασκευασμένο, και άρα μπορεί να εξαγνιστεί. Οι φεμινίστριες και οι άντρες φεμινιστές σύμμαχοι τους διοργανώνουν συνέδρια και σεμινάρια αυτοευνουχισμού, φυσικά για να βοηθήσουν τους άντρες να αποτάξουν το κακό από μέσα τους. Υπάρχουν ακόμα και εξομολογητήρια στα οποία οι άντρες μπορούν να πάνε για να εξομολογηθούν την αμαρτία του προνομίου τους να γεννηθούν άντρες. Τίποτα από αυτά φυσικά δεν εκλαμβάνεται ως μισανδρισμός, ενώ είναι ο ορισμός της μισανδρίας, αλλά ως μια προσπάθεια να αναδομηθεί το φύλο του άντρα ως κάτι λιγότερο καταστροφικό, βίαιο και καταπιεστικό. Ο αυτοευνουχισμός θεωρείται θα “καλμάρει” τις καταστροφικές ορμές του άντρα.

Ο PETTERSSON ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ.

“Ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσω αυτές που καταπιέζονται είναι να μεταμορφωθώ σε κάτι άλλο από αυτό που είμαι. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αποκάλυψη που μπορεί να έχει ο λευκός ετεροφυλόφιλος άντρας. Το μονοπάτι της θηλυκοποίησης είναι το μόνο φεμινιστικό μονοπάτι πάνω στο οποίο μπορούμε να προχωρήσουμε με καθαρή την συνείδηση. Η ενοχή είναι η κινητήριος δύναμη μου και η ντροπή είναι το ξύπνημα μου. Μόνο η ντροπή μου έδωσε την δύναμη και την πρόθεση να αποδομηθώ και να αλλάξω. Τα προνόμια μου έχουν εντυπωθεί πάνω στο σώμα μου και είναι μέρος μας. Ντρέπομαι για αυτά και θέλω να αλλάξω”.

Ζούμε σε μια κουλτούρα που ο ανδρισμός και η αρρενωπότητα έχουν μαρκαριστεί ως τοξικά και κακοποιητικά. Βομβαρδιζόμαστε κυριολεκτικά κάθε μέρα με αυτές τις πληροφορίες τόσο πολύ που πλέον θεωρούνται βάσιμες. Η Νέλη από το Μενίδι σου εξηγεί πως οι άντρες φταίνε που αυτοκτονούν επειδή είναι τοξικά αρρενωποί, και γελάει με την υπόνοια πως έχουν και αυτοί προβλήματα. Τις απόψεις της μοιράζεται και η Τατιάνα που έχει μάστερ στις σπουδές φύλου και λοιπών καλικαντζαρικών, και φυσικά τα ΜΜΕ τα οποία αναπαράγουν αμάσητα αυτή την ρητορική μίσους που θέλουν την αντρική φύση κακοποιητική και την γυναικεία αγνή και άκακη. Ακόμα και οι ήρωες άντρες λοιδορούνται ως κακοποιητές γυναικών για τους πιο άσχετους με κακοποίηση λόγους. Άντρες που αντίκρισαν τον θάνατο σώζοντας δεκάδες ζωές μαρκάρονται ως κακοποιητές “επειδή δεν μιλούσαν αρκετά στις γυναίκες τους” και ντροπιάζονται δημόσια για αυτό. Η γυναικεία μοχθηρότητα κρύβεται πίσω από τον μύθο του λεβέντη.

ΣΠΑΝΙΑ Η ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΩΣ ΚΑΤΙ ΘΕΤΙΚΟ.

Η επιστήμη μόλις πολύ πρόσφατα άρχισε να ασχολείται με την αντρική κατάθλιψη που θερίζει τους άντρες, και να αναγνωρίζει πως τίποτα το τοξικό δεν υπάρχει με την αρρενωπότητα του άντρα αλλά απλά μια μεθοδευμένη κοινωνική αδιαφορία για αυτόν. Φυσικά όλες αυτές οι φωνές και τα ευρήματα αποκρύπτονται μεθοδικά στην κακοφωνία της θηλυκοποίησης. Στην κακοφωνία που απαιτεί ο αυτοευνουχισμός.

“Ψάχνω για τρόπους να μεταμορφώσω το σώμα του καταπιεστή” μας εξηγεί ο Pettersson. Βάφω τα νύχια μου κόκκινα, τα χείλη μου μωβ και τα μάτια μου μαύρα. Φοράω φορέματα και πολύχρωμα κολάν. Ζητάω από την κοπέλα μου να με διεισδύσει στο κρεβάτι. Δεν θέλω να γίνω ομοφυλόφιλος ή γυναίκα. Θέλω απλά να σταματήσω να είμαι άντρας”.

Και είναι αυτή ακριβώς η άρνηση του αρρενωπού ως κάτι εξίσου ιερού και όμορφου όπως του θηλυκού που έχει κατακλύσει τις κοινωνίες μας. Την ημέρα του πατέρα μια διαφήμιση σούπερ μάρκετ παρουσίασε έναν πατέρα βαμμένο και ντυμένο ως πριγκίπισσα από την κόρη του. Και αυτό προωθήθηκε από όλα τα ΜΜΕ ως την κατάρριψη ενός στερεότυπου που περιβάλλει την πατρική φιγούρα. Καμία άλλη διαφήμιση για τους άντρες δεν προωθήθηκε όσο αυτή. Η θηλυκοποίηση του άντρα παρουσιάζεται ως αγάπη και υγεία. Και δεν αμφιβάλλω πως η συγκεκριμένη πράξη μπορεί και να είναι. Ή ότι είναι.

ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑΡΡΙΨΗ ΤΟΥ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΟΥ.

Είναι ο αυτοευνουχισμός που θεωρείται η θεϊκή υπέρβαση της βίας που αυτός αντιπροσωπεύει. Ποτέ δεν είναι η άρνηση της θηλυκότητας κάτι το θεϊκό αντίστοιχα. Η άρνηση της θηλυκής υπόστασης από τις γυναίκες, δεν λατρεύεται. Δεν έχει ποτέ προωθηθεί και δεν φαντάζει ως κάτι απελευθερωτικό ή θεραπευτικό η απόρριψη της γυναικείας φύσης. Που μπορεί να είναι εξίσου μοχθηρή, εκδικητική και βίαιη με την αντρική.

Σε αυτό τον πόλεμο θηλυκοποίησης του άντρα και της ολικής άρνησης των αρετών της αντρικής φύσης νικάει ο φεμινισμός. Σε όλο το κοινωνικό φάσμα και σε όλα τα θέματα που μας αφορούν η άποψη του άντρα έχει καθιερωθεί ως διαβρωτική και λανθασμένη. Η αρρενωπότητα έχει συνδεθεί στην κοινή συνείδηση ως κάτι αρνητικό. O αυτοευνουχισμός επικροτείται. Και σε αυτήν την γκαιμπελική χορογραφία ενός μισανδρικού δόγματος ο άντρας παραμένει ως το απόλυτο θύμα που η ίδια του η φύση προσπαθεί να εκμηδενιστεί στο όνομα φανατικών ενοχικών που θεωρούν ακόμα τον αυτοευχνουχισμό τους ένα τάμα στην Θεά Γυναίκα.

ΠΗΓΗ https://odem.gr