Δὲν μὲ φώναξαν ποτὲ ὅταν μοίραζαν κέρδη!

Ἔρχεται ὁ διαχειριστὴς μὲ τὰ κοινόχρηστα.

-Μπορὼ να σᾶς κανῷ μιᾷ ἐρωτήσῃ. Συνήθως, ἅμα τοῦ πεῖς «ναί» κάνει δεκαπέντε, ἀλλὰ τέλος πάντων. Τοῦ ἔγνεψα νὰ προχωρήσει.

-Ἐδωσε ὁ Ἀλογοσκούφης στίς τράπεζες 28 δίς εὑρῶ;

Ναὶ τοῦ λέω, τὰ ἔδωσε!

-Χρεωθήκαμε 50 δίς εὑρῶ γιά νά ἀνακεφαλαιοποιηθοῦν;

Χρεωθήκαμε, τοῦ ἀπαντῶ.

Ζητοῦν, τώρα, ἄλλα 6-7 ἐπίπλεον δίς, γιά τά ὁποῖα θά ξαναχρεωθοῦμε;
Ναί, τὰ ζητοῦν!

Δηλαδή, σύνολο, λέει, 85 δὶς εὑρῶ!

Ἔτσι, φαίνεται τοῦ, λέω.

-Δεν φαίνεται, εἶναι μοῦ, λέει.

Εἶναι τοῦ ἀπαντῶ.

(Ἠταν ποὺ θὰ ἔκανε ΜΙΑ ἐρωτήση!)

Νὰ σᾶς ῥωτήσω τώρα (αὐτὴ λογίζεται γιὰ ἐρωτήση, οἱ προηγούμενες ἦταν …..διαγνωστικές), ἄν αὐτά τὰ 85 δίς τά μοιράζαμε ἀπ’ εὐθείας στίς ἐπιχειρήσεις, γιά νά δημιουργήσουν θέσεις ἐργασίας καί στούς πολίτες, γιά νά ἀντιμετωπίσουν τίς ἀνάγκες τους, θά εἴχαμε βγεῖ ἀπό τήν κρίση, νωρίτερα, ναί ἤ ὄχι;

-Καί πῶς θά ἀνακεφαλαιοποιούνταν οἱ τράπεζες, τὸν ῥωτάω, ἐγώ!

-Ἀπὸ τὰ κέρδη ποὺ ἔκαναν τὰ περασμένα χρόνια καὶ ἀπὸ τοὺς μετόχους τους!
Δὲν μὲ φώναξαν ποτὲ ὅταν μοίραζαν κέρδη!
Γιατί μου φορτώνουν τίς ζημιές;
Καλὸ Σαββατοκυριακο, φώναξε κλεὶνοντας τὴν πόρτα.
Κωνσταντῖνος Τριανταφυλλάκης
φωτογραφία

ΠΗΓΗ filonoi