Από το lakonistas
Ο βιαστικός επισκέπτης της Σπάρτης δεν προλαβαίνει να νιώσει την παρουσία του. Στην καλύτερη περίπτωση θα βρεθεί ενώπιον του ανδριάντα του, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων θα ανακαλέσει όλα όσα ξέρει για τη Σπάρτη, τον Λεωνίδα, την μάχη των Θερμοπυλών, θα βρει την απεικόνισή του ήρωα από το γλύπτη Φαληρέα ως την πρέπουσα αφού αποδίδει σωστά το μεγαλείο του ανδρός και στο τέλος θα κάνει μεταβολή και θα φύγει.
Κι όμως, ο Λεωνίδας και οι συμπολεμιστές αφήνουν παντού τη σκιά τους πάνω από την πόλη τους. Ούτε κι οι ίδιοι οι Σπαρτιάτες βέβαια δεν το αντιλαμβάνονται, για να είμαστε ακριβείς. Όταν, όμως, η νύχτα πέφτει στην μικρή πόλη της Σπάρτης σκόρπια κατεβαίνουν οι ήρωές της και περιδιαβαίνουν τους ήσυχους δρόμους της όπως γλαφυρά είχε πει, εδώ πριν από λίγα χρόνια, ο αμερικανός συγγραφέας Στήβεν Πρέσσφιλντ [βλέπε «Πύλες της φωτιάς»].
Ο Λεωνίδας είναι όντως παρών και τα πάντα πληρών. Τον συγκινεί κάθε χρόνο το προσκύνημα των Σπαρταθλητών στα πόδια του στα οποία καταθέτουν ιδρώτα και δάκρυα. Κλείνει τα μάτια και δέχεται αγόγγυστα νεοελληνικές υπερβολές που εκτυλίσσονται ενώπιόν του όπως οι καρναβαλικές εκδηλώσεις. Χαίρεται που συντροφεύει ανθρώπους όλων των ηλικιών οι οποίοι ασκούν το σώμα τους στο παρακείμενο στάδιο της πόλης. Ακούει παντού την όποια προσφώνηση του ονόματός του. Ζει μέσα από καθένα που φέρει το όνομά του. Δεν είναι λίγοι οι Λεωνίδες στη Λακωνία.
Ο Λεωνίδας είναι πάντα εδώ. Άγρυπνος φρουρός της πόλης. Ακόμα κι αν δεν τον βλέπαμε χειροπιαστό μέσα από το άγαλμα που στήθηκε κατά την Επταετία στις παρυφές της αρχαίας Σπάρτης, ο βασιλιάς Λεωνίδας είναι και θα είναι πάντα μαζί μας. Εκφραστής μιας κοινωνίας και μιας φιλοσοφίας όπου ο άνθρωπος υπηρετούσε το σύνολο και ο πολίτης ζούσε και πέθαινε για την πόλη του, αποκλείεται να μην πονάει βλέποντας τους ανθρώπους στις μέρες μας να βάζουν στο επίκεντρο τον εαυτό τους. Ίσως αναρωτιέται πως αλλάξανε έτσι οι καιροί και ίσως, κατά βάθος, να αναρωτιέται αν έχουμε ξεχάσει τον ίδιο και τη θυσία των Σπαρτιατών στις Θερμοπύλες. Με όσα βλέπει γύρω του, ενδεχομένως θα ανησυχεί μήπως αυτή η θυσία μετατράπηκε στα μάτια των πολλών σε μια απλή, γοητευτική ιστορία και ο ίδιος από σύμβολο έγινε εντυπωσιακό τουριστικό αξιοθέατο.
Σεπτέμβριος 2016 και το πείσμα ενός Σπαρτιάτη αποδεικνύεται αρκετό για να γίνει η ανατροπή. Ο Φωτογράφος – ακτιβιστής, Νίκος Μπακής και ο οραματιστής ευεργέτης, επιστήμων και συγγραφέας Δημήτρης Σπαντίδος στάθηκαν οι δυο πυλώνες που έφεραν το βάρος για τη δημιουργία της εκδήλωσης μνήμης και τιμής στον Λεωνίδα η οποία ήρθε με τόσο μεγάλη καθυστέρηση. Οι έχοντες ιδιαίτερη ευαισθησία λένε πως με την εκδήλωση αυτή της 3ηςΣεπτεμβρίου 2016 στο Αμφιθέατρο Σπαντίδου στο Γεωργίτσι «έφυγε επιτέλους ένα άγος πάνω από την πόλη», εμείς λέμε πολύ απλά ότι «επιτέλους η Σπάρτη έπραξε το αυτονόητο». Δεν μπορούμε ωστόσο να μην ακούσουμε και κάτι πνιγμένες φωνούλες μέσα από το μισόφως να πετάγονται και να ρωτάνε: «Γιατί η εκδήλωση έγινε στους βόρειους Δήμους της Σπάρτης και όχι στην πόλη της Σπάρτης; Η εκδήλωση αυτή στάθηκε στο ύψος της περίστασης και υπήρξε αυτό που πραγματικά οφείλαμε στον Λεωνίδα; Αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσε να γίνει;»
Η απάντηση είναι μια, λακωνική και θα την έδινε ο ίδιος ο Λεωνίδας: «ΑΥΤΟΙ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ΜΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑΝ».
Άξιος συγχαρητηρίων ο Σπαρτιάτης Νίκος Μπακής, ο άνθρωπος ο οποίος με όραμα, πείσμα και επιμονή, συνέλαβε και ανέλαβε το βάρος της υλοποίησης της εκδήλωσης.Άξιος συγχαρητηρίων ο ιατρός και καθηγητής Δημήτριος Σπαντίδος ο οποίος δημιούργησε ένα χώρο – τέμενος στην Ελληνική Ιστορία και φιλοξένησε το δρώμενο.
Το αρχαιοπρεπές οπλιτικό άγημα «Λεωνίδας» έδειξε στο κοινό τα αποτελέσματα της έρευνας και της δουλειάς που έχουν κάνει μέσα από την επίδειξη της Σπαρτιατικής Φάλαγγας, την παρουσίαση του οπλισμού Ελλήνων οπλιτών αλλά και την επίδειξη πυρίχειου χορού ο οποίος άρρηκτα συνδέεται με τον πολεμικό χορό των αρχαίων Σπαρτιατών. Για να το θέσουμε απλά η δουλειά που έχουν κάνει υπηρέτησε τέλεια τους σκοπούς της εκδήλωσης και έλαμψε πραγματικά.
Ο Παλαιστικός Αθλητικός σύλλογος Σπάρτης με τους επικεφαλής διοικητικούς και προπονητές του, Γιάννη Παυλάκο και Γιώργο Μπαρέλο έκαναν μια εντυπωσιακή εισαγωγή / επίδειξη Πάλης βασιζόμενοι στο νέο αίμα του Συλλόγου και συνεπικουρούμενοι από τον Προπονητή Ελευθέρας και Ελληνορωμαϊκής Πάλης & Τεχνικό Σύμβουλο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πάλης κ. Χαρίλαο Χονδρονάσιο ο οποίος έκανε μια εξαιρετική ιστορική αναδρομή της πάλης από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας.
Το θέατρο είναι μέρος μόνον ενός συγκροτήματος που δημιούργησε με πολύ μεράκι ο καθηγητής Δημήτρης Σπαντίδος.
Η αντιφώνηση που τραγουδούσαν τα αρχαία Σπαρτιατόπουλα. “Εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροί [σας].
Ο Νίκος Μπακής εκπροσωπώντας και τους Βόρειους Δήμους της Σπάρτης, συνδιοργανωτές της εκδήλωσης, τιμά με αναμνηστική πλακέτα τον καθηγητή Δημήτρη Σπαντίδο στην αρχή της εκδήλωσης.
Επιστήμων, καθηγητής, συγγραφέας με διεθνή αναγνώριση, ο Δημήτρης Σπαντίδος είναι ένας από τους αθόρυβους πρεσβευτές της Ελλάδας σε όλον τον κόσμο και ταυτόχρονα άνθρωπος που τιμά τις ρίζες του.
Παρά το γεγονός ότι το Θέατρο με την επωνυμία “Άγιος Υάκινθος” δεν είναι στην Σπάρτη, ο κόσμος έδωσε δυναμικά το παρών στην εκδήλωση.
Μια από τις μικρές κορυφές του Ταϋγέτου μοιάζει να προστατεύει την περιοχή.
Ο Δημήτρης Σπαντίδος προσφέρει στον Νίκο Μπακή αντίγραφο του αγάλματος του Ασκληπιού.
Είσοδος του αγήματος “Λεωνίδας” και ο καθένας βιάζεται να καταγράψει τη στιγμή με όποιο μέσο διαθέτει.
Την εμπειρία απογείωσε το γεγονός ότι η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με φως επιτρέποντάς μας να απολαύσουμε παράλληλα ένα εκπληκτικό πανόραμα.
Κι όμως. Δεν είμαστε εξοικειωμένοι με την εικόνα αρχαίων Ελλήνων πολεμιστών.
Ακόμα κι αν κάποιοι δεν το είχαν προγραμματίσει, μπήκαν τελικά στον πειρασμό να καταγράψουν το δρώμενο.
O Πρόεδρος του οπλιτικού αγήματος “Λεωνίδας” Διονύσης Βαρδίκος παρουσίασε το Άγημα και τις δράσεις του ενώ η Ελλάνθια Παπά έπλεξε το εγκώμιο της Σπαρτιάτισσας Μάνας με εξαιρετική τεκμηρίωση.
Διονύσης Βαρδίκος. Η δύναμη αλλά και ο νους πίσω από το Αρχαιοπρεπές άγημα “Λεωνίδας” ήταν ο άνθρωπος που εξήγησε βήμα – βήμα στο κοινό την πολεμική τέχνη των αρχαίων Σπαρτιατών.
Ταξίδι στο Χρόνο…
Ναι. Το κοινό εντυπωσιάστηκε.
…καταγραφή αφ’ υψηλού…
Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, η εισαγωγή έγινε από τον Πρόεδρο και αεικίνητο τιμονιέρη του Παλαιστικού Συλλόγου Σπάρτης Γιάννη Παυλάκο ο οποίος είναι, μάλιστα, και ενεργά αγωνιζόμενος αθλητής της πάλης.
Χαρισματικός προπονητής και εμπνευστής της νέας γενιάς, ο Γιώργος Μπαρέλος συντόνισε την επίδειξη της πάλης που πραγματοποιήθηκε επί σκηνής.
Ο Προπονητής Ελευθέρας και Ελληνορωμαϊκής Πάλης και τεχνικός Σύμβουλος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πάλης Χαρίλαος Χονδρονάσιος μας ταξίδεψε στην μακραίωνη ιστορία της πάλης.
Την σκηνή κατέλαβαν οι μικροί παλαιστές…
…με τους πιο μικρούς να κερδίζουν εύλογα την προσοχή του κοινού…
…χάρη στο γεγονός ότι εκτέλεσαν άφοβα όλες τις ασκήσεις…
….με τους μεγαλύτερους αθλητές να παρουσιάζουν ένα αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι.
Ο Δημήτρης Σπαντίδος έχει δημιουργήσει ένα χώρο – Τέμενος στον Ελληνικό Πολιτισμό και η εκδήλωση αγκαλιάστηκε ιδανικά μέσα στο χώρο που δημιούργησε με αγάπη και αίσθηση ευθύνης.
….η λεζάντα απλά γράφει “Ελλάδα”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου