Γιάννης Χαραμίδης

Ο χρόνος δεν κινείται ανάλογα με τις διαθέσεις, τις προθέσεις και τα κίνητρα. Είναι ανεξάρτητος και πιθανότατα στις περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών να είναι και αμείλικτος.

Ο χρόνος είναι μία εξουσιαστική συνθήκη. Κυλά για όλους το ίδιο. Δεν γνωρίζει σύνορα, χρήμα, εξουσία και το σημαντικότερο δεν κάνει διακρίσεις. Για κάποιον άγνωστο σε εμάς σήμερα λόγο ο χρόνος φαίνεται να είναι ο κυρίαρχος του πολιτικού και όχι μόνο «παιχνιδιού» στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια ο Τζο Μπάιντεν βάλλεται από τους Ρεπουμπλικάνους και τον Ντόναλντ Τραμπ με βάση τον χρόνο ή για την ακρίβεια τον χρόνο που έχει περάσει από την στιγμή που ο Αμερικανός Πρόεδρος γεννήθηκε. Ο ίδιος ο Μπάιντεν έχει επικαλεστεί μέσα σε 24 μήνες εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, φορές αυτήν ακριβώς τη συνθήκη, την αμείλικτη κόρη του χρόνου την ηλικία, την δική του ηλικία. Εσχάτως, μετά το debate και πριν την απόπειρα δολοφονίας κατά του Ντόναλντ Τραμπ ο Μπάιντεν είχε δηλώσει πως για κανέναν δεν αλλάζει η συνθήκη του χρόνου…

Για τον Τραμπ ο χρόνος είναι επίσης μία συνθήκη που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις κινήσεις και τις επιλογές του. Από τη μία ο υποψήφιος Πρόεδρος της χώρας ασχολείται με τον χρόνο ζωής του πολιτικού αντιπάλου αλλά κλήθηκε να απαντήσει και για την δική του ηλικία, αποδεχόμενος την ίδια ιστορική και ανθρώπινη αλήθεια: ο χρόνος κυλά για όλους το ίδιο.

Δυο διαφορετικοί πολιτικοί κόσμοι

Ο χρόνος είναι κομβικός όμως και για τους ίδιους τους Αμερικανούς. Οι επιλογές που έχουν να κάνουν σήμερα αφορούν δύο διαφορετικούς ξεκάθαρα πολιτικούς κόσμους, επιλογές για την οικονομία, την κοινωνία και τη ζωή αλλά αυτές εκφράζονται από δύο προσωπικότητες και πολιτικούς για τους οποίους ο χρόνος έχει περάσει, όχι το ίδιο ή με το ίδιο κόστος αλλά και για τους δύο αρκετά.

Ο πανδαμάτωρ χρόνος δεν είναι μόνο με τα φθαρτά αμείλικτος. Ο χρόνος δεν συγχωρεί ολιγωρίες και κυρίως δεν ξαναδίνει κάτι από την απόλυτη ουσία του στους θνητούς, εκλεκτούς ή μη…

Στο πολιτικό δίλημμα και την πόλωση που τα τελευταία χρόνια βιώνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες οι λιγότερες από 107 ημέρες που απομένουν μέχρι τις κάλπες της 5ης Νοεμβρίου είναι επίσης χρονική συνθήκη αλλά και μεγάλο στοίχημα για τη χώρα συνολικά. Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί εάν ο Τζο Μπάιντεν αποφασίσει να μην αποχωρήσει από την κούρσα ή τι θα συμβεί εάν αποχωρήσει καθώς αναδρομή γίνεται μόνο προς τα πίσω χρονικά… Δεν είναι επίσης καθόλου βέβαιο πως η κοινωνική ένταση θα εκτονωθεί με το πέρασμα του χρόνου καθώς οι διαφορές πλέον εντός της χώρας είναι μεγάλες και το σημαντικότερο έχουν μεγαλώσει μέσα από τον χρόνο και την τριβή που αυτός προκαλεί.

Εκτράχυνση

Το δυστύχημα στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών είναι πως ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της κάλπης, σε μελλοντικό χρόνο, δεν φαίνεται να υπάρχει τρόπο να αποτραπεί η εκτράχυνση. Εάν ο Τραμπ ηττηθεί κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι ένα νέο Καπιτώλιο δεν θα επαναληφθεί ενώ εγγυήσεις δεν υπάρχουν ακόμη κι αν κερδίσει καθώς οι Δημοκρατικοί δεδομένα θα κοιτάξουν στην μόνη βάσιμη και ρεαλιστική αναφορά σε παρελθόντα χρόνο και θα επιχειρήσουν μαζικά να δείξουν πως αυτή η θητεία δεν θα είναι χωρίς αντιδράσεις…

Η λέξεις είναι λίγες ίσως για να δώσουν την βαρύτητα που μετά από αρκετά η αλήθεια χρόνια έχει η αμιγής έννοια του χρόνου στην υπόθεση των ΗΠΑ. Είναι δεδομένο πως όσο κουραστική κι αν είναι η επανάληψη της λέξης τόσο πιο κατανοητό γίνεται το στοιχείο της απολυτότητας που αποτελεί και την ενσάρκωση του χρόνου αλλά και των όσων διακυβεύονται. Η λαϊκή σοφία έχει άλλωστε χρόνια τώρα αποδώσει αριστουργηματικά μέσα από μία φράση το διακύβευμα: ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός…

ΠΗΓΗ https://www.cnn.gr