Ιούλιος 19, 2024. Ελλάδα.
Το άρθρο που δημοσιεύεται στην εφημερίδα των Σκοπίων Nova Makedonija, δίδει με την απλή αυτή αφήγηση το κλίμα που διαπνέεται στους Νοτιοσλάβους της περιοχής του Βαρδάρη περί “Μακεδονίας” και «Μακεδόνες», τώρα που τα Σκόπια κυβερνιούνται πάλι από το VMRO-DPMNE.
Γράφει το Χρίστο Ιβανόφσκι:
Ο θρύλος λέει (όλα τα έθνη έχουν τους δικούς τους μύθους και θρύλους, λαϊκές παραδόσεις, άρα και εμείς οι «Μακεδόνες» έχουμε τους δικούς μας) ότι κάποτε ο Θεός αποφάσισε να μοιράσει τη γη στα έθνη.
Έδωσε τη Γη της Επαγγελίας στους Εβραίους, την Ιταλία στους Ιταλούς, την Ελλάδα στους Έλληνες…
Οι εκπρόσωποι των εθνών περίμεναν υπομονετικά στο διάδρομο όπου ο Κύριος μοίρασε τη γη. Μόνο ένα άτομο έμεινε στο διάδρομο. Ο Κύριος βγήκε και τον ρώτησε τι περίμενε.
Λοιπόν, περιμένω να μου δώσεις γη.
Έδωσα όλο το πράγμα, γιατί δεν ήρθες πριν; Λοιπόν, το περίμενα… Λοιπόν, είσαι τυχερός, αλλά και μεγάλη ευθύνη. Άφησα ένα κομμάτι γης για μένα, λέγεται Μακεδονία, θα σας το δώσω να το κρατήσετε. Να προστατεύσετε τη γη, τις θάλασσες, τα ποτάμια, τις λίμνες, τα βουνά. Να διατηρήσετε τον πολιτισμό, τη γλώσσα, τις παραδόσεις.
Θα προστατεύσω όλη τη Μακεδονία. Θα τη φροντίσω, είπε αποφασιστικά ο Μακεδόνας.
Και το κράτησε, ο Μακεδόνας κράτησε τη Μακεδονία, αλλά δεν τα κράτησε όλα.
Ο Μίτσκοσκι ως νέος Μέγας Αλέξανδρος!
Γι’ αυτό ο Θεός αποφάσισε το καλοκαίρι του 2024 να στείλει προσωπικά τον αγαπημένο του Μέγα Αλέξανδρο σε μια αποστολή για να δει τι συμβαίνει με τη φυλή του.
Και τι είδε ο Αλέξανδρος, ο γιος του Φιλίππου Β’; Φρικτές εικόνες. Οι άνθρωποι είναι στρουθοκάμηλοι, που βάζουν το κεφάλι τους στο έδαφος με το παραμικρό σοκ. Φοβισμένοι, αποπροσανατολισμένοι και αρκετά φτωχοί.
Ένας λαός που έχει υποβληθεί σε αρκετές λοβοτομές: ελληνική, βουλγαρική, σερβική, αλβανική, αγγλοσαξονική.
Τους έλεγαν ότι δεν είναι Μακεδόνες, τους άλλαξαν προσωπικά έγγραφα και πιστοποιητικά γέννησης, πρόσθεσαν γράμματα στα επώνυμά τους, άλλαξαν τα ονόματά τους, έκαναν τον Κύρο Κυριάκο.
Ζήσαμε: κομμουνιστική λοβοτομή, μετά μεταβατική λοβοτομή του SDSM, λοβοτομή Πρεσπών και πάλι βουλγαρική λοβοτομή.
Ο Αλέξανδρος βλέπει, σημαίες κυματίζουν παρόμοιες με αυτή στην ασπίδα του, αλλά δεν είναι ο ήλιος. Δεν είναι. Ως ένας από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του, ο Αλέξανδρος συνειδητοποίησε ότι ο λαός του ήταν μισητός στον κόσμο, κατάλαβε ότι υπάρχει αντιμακεδονισμός και ότι στους Μακεδόνες δεν αναγνωρίζεται ούτε το έδαφος, ούτε το κράτος, ούτε η παλιά γραφή ούτε η δική του θρησκεία, ούτε η γλώσσα, και ότι προσπαθούν να εφεύρουν ένα νέο έθνος. Ότι αν σβήσουν τον Μακεδονικό κώδικα θα σβήσουν και όλη τη Μακεδονία και τη δόξα της ως όνομα και ως κληρονομιά και ως πολιτισμός και ως λαός, έθνος.
Λοιπόν, με αφανίζουν και εμένα. Ο Αλέξανδρος και άρπαξε το σπαθί.
Σε συνεννόηση με τον Θεό, έκανε ένα μεγάλο μακεδονικό συμβούλιο, συγκέντρωσε όλους τους Μακεδόνες, ζωντανούς και νεκρούς, από την Κλεοπάτρα μέχρι τους Μακεδόνες που υποδέχτηκαν τον Άγιο Απόστολο Παύλο, Κωνσταντίνο και Ελένη, τους Βογόμιλους, τον Ιουστινιανό, τον Μιχαήλ, τον Περσέα, τον Σαμουήλ, κλπ.
Και ο ήλιος έλαμψε, μια νέα μέρα γεννήθηκε και μια δυνατή φωνή αντήχησε στον κόσμο : Η ένδοξη Μακεδονία ζει!
Δεν είναι μια ιστορία με περιεχόμενο επιστημονικής φαντασίας, ούτε τυχαία, αυτό είναι το άνοιγμα της μακεδονικής αλυσίδας DNA, που κανείς δεν μπορεί να σβήσει και είναι η προστασία μας.
Όταν ο Αλέξανδρος έπιασε ενστικτωδώς το σπαθί, μας είπε τι έπρεπε να κάνουμε. Μας έβλεπε ως υποτελείς στην ίδια μας τη χώρα, απελπισμένους και θαμμένους με τα κεφάλια μας σαν στρουθοκάμηλοι. Από πραγματικό υπαρξιακό φόβο, γιατί το άτομο δεν έχει προστασία ούτε στο σπίτι, ακόμα λιγότερο έξω.
Ποια θέση έχει σήμερα η «Μακεδονία» στις εξωτερικές σχέσεις; Καμία!
Μια χώρα που μέσα σε 30 χρόνια άλλαξε τη σημαία, το σύνταγμα πολλές φορές και τελικά το όνομα της χώρας. Υπέγραψε συμβόλαια αυτοκαταστροφής. Μια χώρα που στο εκπαιδευτικό σύστημα θα μάθει ιστορία που άλλοι θα γράφουν για αυτήν. Μια χώρα που έχει έναν αόριστο στόχο προς τον οποίο κινείται, και ξεχνά το σπίτι της. Συγγνώμη, αλλά είναι μια πουλημένη χώρα!
Από το συμβούλιο και το έντονο φως, αν επιστρέψουμε στο φως της ημέρας (καθημερινή πολιτική), τι βλέπουμε;
- Πρώτον, μήνυμα του πρωθυπουργού των Αθηναίων Μητσοτάκη, που απειλεί τον Μακεδόνα συνάδελφο Μίτσκοσκι, αλλά και ολόκληρο το έθνος, ότι από αυτόν και μόνο από αυτόν εξαρτάται αν η Μακεδονία θα γίνει μέλος της ΕΕ (ένας τόσο νεφελώδης στόχος).
- Και αυτό δεν απέχει πολύ από την αλήθεια, γιατί στη μάχη για τη Μακεδονία, ο Μητσοτάκης είναι οπλισμένος με ένα ισχυρό ευρωπαϊκό όπλο, που ονομάζεται βέτο (και ένα σωρό ιστορικά ψέματα).
Ισχυρίζεται ότι αυτός (Αυτός, εννοώντας τον Θεό) μας επέτρεψε να μπούμε στο ΝΑΤΟ. Και οι εγχώριοι γαβαζήδες, που υπέγραψαν δημόσιες και μυστικές συμφωνίες με τους Αθηναίους από το 1991, έβαλαν σε θέση υποτελείας όχι μόνο το κράτος αλλά και εμάς τους πολίτες.
Λοιπόν, γιατί να βγούμε να ψηφίσουμε, όταν ούτως ή άλλως όλα είναι γνωστά;!
Θα παραδεχτείτε, μια πολύ ανόητη θέση.
Αλλά είναι λογικό να επιλέγουμε μια δημοκρατική ψήφο εάν γίνεται σεβαστή η βούληση εκείνων των άνω των 1,2 εκατομμυρίων ψηφοφόρων που είπαν ότι δεν είμαστε υπέρ της αλλαγής του ονόματος.
- Ότι θέλουμε ένταξη στο ΝΑΤΟ μόνο με το συνταγματικό όνομα και τίποτα άλλο.
- Ότι αηδιάζουμε όταν βλέπουμε πώς διαφθείρουν δημοσίως ολόκληρο το σύστημά μας, ότι αγοράζουν τους βουλευτές μας για ψιλά μετρητά, ότι απαγάγουν τους βουλευτές μας όταν είναι η ώρα να ψηφίσουμε για την πτώση της παλιάς κυβέρνησης (σε όρους μακεδονικών συμφερόντων, τυπική εγκληματική ένωση), ότι αηδιάζουμε όταν μας πείθουν ότι προκαλούμε προβλήματα και θέλουμε ελευθερία λόγου και ελευθερία επιλογής.
- Ότι είναι οδυνηρό και αφόρητο να βλέπουμε πώς κόβονται βίαια οι φυσικοί μας δεσμοί με τους Μακεδόνες αδελφούς και αδελφές μας στις γειτονικές χώρες και ότι ξέρουμε ότι ετοιμάζεται ένα τελειωτικό χτύπημα για τον αφανισμό μας.
Οι απογραφές το αποδεικνύουν.
Το έκαναν με τους Εβραίους, απέτυχαν, το κάνουν με τους Μακεδόνες, και δεν θα τους βγει, αν και μεθοδολογικά εκτελούν την επιχείρηση διαφορετικά – βαλκανικό χωνευτήρι, αφομοίωση.
Αυτό, αγαπητοί μου, είναι γενοκτονία και δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να το σταματήσουμε. Αυτή είναι η δική μας άποψη για το σπαθί.
Και να ξέρουν ότι μαθαίνουμε στα παιδιά μας όπου λέει «βόρεια» Μακεδονία στα σχολικά βιβλία, να διαγράφουν εκείνη τη «βόρεια» με ένα χοντρό μαρκαδόρο. Αυτή είναι η αντίστασή μας. Και αυτό είναι το λαμπρό μέλλον για τα παιδιά μας. Η Μακεδονία είναι και πάλι διάσημη!
—
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου