Το μέγεθος του χρόνου αλλάζει με τα δεδομένα. Γι’ αυτό το λόγο η Χρονοστρατηγική είναι απαραίτητη για την ανάλυση αυτών. Δεν έχει νόημα να κάνουμε μόνο τοπικές αναλύσεις και να θεωρούμε ότι μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον. Υπάρχουν νοητικά σχήματα που διασχίζουν χρόνια, δεκαετίες ή ακόμα και αιώνες και αυτά δεν μπορούν ν’ αναλυθούν μόνο τοπικά. Διότι το τοπικό δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με το διαχρονικό. Πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι το άμεσο μέλλον μπορεί να επηρεάζεται από παλιά δεδομένα.
Και αυτό συμπίπτει και με τα δεδομένα που συσσωρεύονται και προκαλούν προβλήματα σε βάθος χρόνου, γιατί κανείς στο ενδιάμεσο δεν αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν ενδείξεις που πληροφορούν για την αλλαγή φάσης που θα προκύψει. Αυτό σημαίνει ότι και τώρα, τα δεδομένα δεν πρέπει να τα αναλύουμε σαν να έχουν προκύψει από το πουθενά. Δεν έχουμε να κάνουμε με μια tabula rasa, όπου εμφανίστηκαν τώρα αρχικά δεδομένα. Δεν έχει σημασία να παρουσιάζουμε τα δεδομένα σαν να είναι πρόσφατα, διότι αυτή η ερμηνεία δεν έχει καμία αξία για την ανάλυση και θα φανεί με τα αποτελέσματα. Κατά συνέπεια πρέπει να αναζητήσουμε νέα ισχυρά νοητικά σχήματα που θα ενσωματώσουν αυτά τα στοιχεία και θα παρουσιάσουν μια στρατηγική για την επίλυση των προβλημάτων. Διότι δεν είναι με την ασχετοσύνη που θα λυθούν. Έτσι όταν δεν χρησιμοποιούμε στρατηγικά ένα θέμα σαν την ελληνική ΑΟΖ, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη ο μεγάλος διαγωνισμός με τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα. Υπάρχει μια ιστορία από το 1982 με την Συμφωνία του Δικαίου της Θάλασσας και έχει έρθει η ώρα για να αξιοποιήσουμε αυτά τα δεδομένα για την επίλυση ενός εθνικού προβλήματος.
Πολλά σενάρια, μία ιστορία
Του Ν.Λυγερού
Όταν εξετάζουμε τα δεδομένα, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν πολλά σενάρια που μπορούν να παιχτούν και γι’ αυτό το λόγο βλέπουμε τόσες εκδοχές που αποκλίνουν μεταξύ τους. Πρέπει λοιπόν να σκεφτούμε αυτή την περίοδο ότι υπάρχει μόνο μία ιστορία. Και αυτό είναι η ουσία. Διότι ανάμεσα στις διακλαδώσεις που θα επιλέξουμε, μόνο ένα μονοπάτι θα υλοποιηθεί. Πρακτικά, οι επιλογές μας τώρα είναι καθοριστικές, διότι δεν μπορούμε να πάμε πίσω. Δεν υπάρχουν πια διορθωτικές πράξεις, γιατί τα δεδομένα εξελίσσονται και δεν μπορούμε να πάρουμε τα προηγούμενα και να τα αναλύουμε. Δεν ανήκουν πια στις εξελίξεις και δεν έχουν πια σχέση με την κατάσταση. Η λήξη των προθεσμιών προκαλούν μη αναστρέψιμες πράξεις. Ας αφήσουμε λοιπόν το έντεχνο λεξιλόγιο κι ας καταλάβουμε την κρισιμότητα της κατάστασης για να συνεχίσουμε συνειδητά. Τις δυσκολίες πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε αντικειμενικά χωρίς να κρυβόμαστε γιατί αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Ανάμεσα στα σενάρια, πρέπει να γράψουμε την ελληνική ιστορία, γιατί μόνο αυτή θα μείνει στο μέλλον. Είμαστε τώρα υπεύθυνοι για όλες τις επιλογές που θα κάνουμε χωρίς πια καμία δικαιολογία κομματική ή παραταξιακή. Μόνο εθνικά θα πρέπει να ανταποκριθούμε σ’ αυτήν την κρίσιμη περίοδο, διότι οι αποφάσεις μας θα έχουν ουρά, όπως και να την ονομάσουμε για να προσπεράσουμε τη δυσκολία δεν μας αφορούν πια αυτά τα θέματα. Πρώτα να δημιουργήσουμε ένα δυναμικό πλαίσιο που να αλλάζει την άποψη όλων για να περάσουμε επιτέλους δυναμικά και τα στοιχεία και τα επιχειρήματα που αξίζουν να αναφερθούν για την πατρίδα μας.
Ο αγώνας της συνέχειας
Του Ν.ΛυγερούΌταν κάνεις παύση σ’ έναν αγώνα είναι πιο δύσκολο να τον συνεχίσεις, αλλά πρέπει να σκεφτείς από τώρα ότι το πιο σημαντικό είναι ακριβώς ο αγώνας της συνέχειας. Γι’ αυτό δεν πρέπει καν να σταματήσουμε την πορεία μας. Αν μερικοί από εμάς θεωρούν ότι είναι φυσιολογικό να περιμένουμε και απλώς να ζητάμε δίχως να διεκδικούμε και δίχως να παράγουμε ιδέες, αυτό είναι απλώς η μιζέρια και τίποτα άλλο. Ο Ελληνισμός παράγει έργο. Μόνο που αυτό δεν γίνεται όταν απλώς είσαι παθητικός. Οι ανάγκες συνεχίζουν να υπάρχουν. Και κάθε μέρα αυτό γίνεται όλο και πιο αντιληπτό από όλους. Δεν αρκούν τα λόγια και οι δηλώσεις. Η δικαιοσύνη γίνεται με την παραγωγή έργου. Η οικονομία γίνεται με την παραγωγή έργου. Η στρατηγική γίνεται με την παραγωγή έργου. Άρα ό,τι και να ακούμε, ό,τι και να λέμε δίχως δράσεις και πράξεις, δεν αγγίζει κανέναν. Ταυτόχρονα κάθε μέρα που περνά, ερχόμαστε και στη λήξη του μεγάλου διαγωνισμού της Ελλάδας για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα κι ενώ αυτό γίνεται δεν έχει ακόμα αξιοποιηθεί επίσημα. Σπαταλούμε πολύτιμο χρόνο για να κάνουμε επίσημες ανακοινώσεις που δεν έχουν κανένα αντίκτυπο. Μια λύση βρίσκεται μόνο όταν αντιμετωπίζουμε ορθολογικά και στρατηγικά ένα πρόβλημα κι όχι απλώς να το λέμε ότι υπάρχει. Εδώ ο χρόνος έχει τελειώσει για τα επικοινωνιακά κι έχουν σταματήσει μερικοί το παίγνιο. Το θέμα είναι ότι πρέπει να συνεχίσουμε. Μόνο που ο Ελληνισμός πρέπει και να υποστηρίζεται έμπρακτα.
Ο Ελληνισμός δεν γονατίζει
Του Ν.Λυγερού
Το μέγεθος του χρόνου
Του Ν.Λυγερού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου