Τα «φάγαμε» μαζί;

Από το ιστολόγιο http://antibaro.gr/node/3227

Η χυδαία δήλωση του αντιπρόεδρου της Ελληνικής Κυβέρνησης στη Βουλή: «Μαζί τα φάγαμε», -που συμπληρώθηκε με τη διευκρίνηση από τον ίδιο: «Σας διορίσαμε»-, αναφέρεται, βέβαια, στα τεράστια ποσά τα οποία οι διαδοχικές Κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών έχουν δανειστεί και σπαταλήσει. Τα ποσά αυτά αθροίζουν πλέον ένα τερατώδες φορτίο δανειακών υποχρεώσεων, που μας έχει καταστήσει υποχείρια των πιστωτών μας και μας έχει καταδικάσει σε ανέχεια άγνωστης διάρκειας. Το καταναλωτικό νεοελληνικό όνειρο πραγματοποιήθηκε με την παρασιτική εκμετάλλευση της συμμετοχής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ανεύθυνη και εγκληματική κατασπατάληση δανείων μέχρι κορεσμού και απόλυτης χρεοκοπίας, με την οποία και κατέρρευσε. Ο δανεισμός συγκρότησε ένα τερατώδη κρατικό οργανισμό, ο οποίος χρησίμευσε μόνο ως μέσο τακτοποίησης και σίτισης ατόμων που απολάμβαναν την κομματική ευμένεια και, για ποικίλους κομματικούς λόγους, έπρεπε να ανταμειφθούν με τη διά βίου μισθοδότηση χωρίς παροχή εργασίας. Πρόκειται για το πελατειακό κράτος και τη νομή της εξουσίας, σύστημα με το οποίο η εξουσία εξασφαλίζεται με παροχές του εθνικού πλούτου προς τους ψηφοφόρους.



Το σύστημα αυτό απαιτεί ανεξέλεγκτη διαχείριση των εθνικών μέσων και συνεχή ισορροπία της πολιτικής πράξης προς τη στενή πολιτική στήριξη του εκλογικού σώματος, παράλληλα το σύστημα αυτό ανέχεται, -αν δεν καλλιεργεί-, τη διαφθορά. Με άλλα λόγια, η πολιτική πράξη σταθμίζεται μόνιμα και απόλυτα ως προς το διαβόητο πολιτικό κόστος, νοούμενο ως το πλεονέκτημα του πολιτευτή να παραμένει και να νέμεται την εξουσία.
Ποιός έδωσε την εν λευκώ εντολή στις Κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών να διαχειριστούν τον εθνικό πλούτο για κομματικούς σκοπούς και μάλιστα να συνάψουν τερατώδη δάνεια χωρίς δικαιολογία; Ένα κράτος δανείζεται για να πραγματοποιήσει παραγωγικές επενδύσεις, να εξοπλίσει τις ένοπλες δυνάμεις του, να αντιμετωπίσει έκτακτες καταστάσεις και κινδύνους. Η χώρα μας δανειζόταν και δανείζεται για να πληρώνει τα καθημερινά έξοδα οργανισμών και υπηρεσιών που δεν χρειάζονται και δεν αποδίδουν έργο. Η κατασπατάληση τέτοιων ποσών για κομματική και μικροκομματική χρήση αποτελεί αδίκημα, όπως και προφανώς είναι αδίκημα η ενθυλάκωση κρατικού χρήματος από αυτούς που το διαχειρίζονται. Κανείς δεν φαίνεται ότι θα τιμωρηθεί, όπως κανείς δεν φαίνεται να τιμωρείται για τις αποφάσεις που πάρθηκαν και τις τακτικές που ακολουθήθηκαν.
Αλλά και η υποτιθέμενη σωστική πρακτική του τελευταίου έτους δεν είναι παρά συνέχιση της εγκληματικής πρακτικής των τελευταίων 30 ετών: Η κάλυψη εξόδων άχρηστων οργανισμών συνεχίσθηκε, τα κρατικά ελλείμματα παρέμειναν όπως ήταν, ενώ παράλληλα εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σε παραγωγικούς κλάδους βρέθηκαν άνεργοι και αδρανείς, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους ίδιους και για την παραγωγή εθνικού πλούτου. Είναι προφανές ότι το πολιτικό σύστημα επιδιώκει την ατιμωρησία και κυρίως επιθυμεί να συνεχίσει να απολαμβάνει ό,τι εξασφαλίζεται με τη διαιώνιση της κατάστασης που το ίδιο δημιούργησε και το ίδιο σήμερα στηρίζει. Αλλά και η επιτακτική ανάγκη της στροφής της ελληνικής οικονομίας προς παραγωγικές και μεταποιητικές δραστηριότητες με εξαγωγικό προσανατολισμό αγνοήθηκε, χωρίς να γίνει απολύτως τίποτε στο χρόνο που πέρασε.
Όμως, ο κ. αντιπρόεδρος δεν αρκέστηκε σε όσα διατύπωσε στη Βουλή, αλλά όπως δήλωσε προετοιμάζει και βιβλίο όπου θα εξηγείται και θα τοποθετείται ιστορικά το πρόβλημα. Τέτοιο βιβλίο μάλλον δεν χρειάζεται, αφού τα λίγα που επιγραμματικά ο ίδιος είχε δηλώσει στη Βουλή, είναι αποκαλυπτικά:
- Η έκφραση «τα φάγαμε» ομολογεί τον τρόπο και το ήθος της διαχείρισης.
- Η ίδια έκφραση ομολογεί την πρόθεση ότι τα προς διαχείριση χρήματα είναι «για φάγωμα».
- Το «μαζί» ομολογεί τη συμπαιγνία της κομματικής πελατείας, αλλά και δολίως εμπλέκει όλο τον ελληνικό λαό σε συνενοχή σε αυτό που έγινε.
- Οι επεξηγήσεις για διορισμούς είναι κατηγορηματικές και ομολογούν τη διάθεση και πρακτική της νομής της εξουσίας και τη σύσταση πελατειακού κράτους.
- Η έκφραση «σας διορίσαμε» ομολογεί την αντίληψη της νομής του Κράτους και του ιδιοτελούς χειρισμού του εθνικού πλούτου.
- Η έκφραση «σας διορίσαμε» ομολογεί τη στήριξη προσδοκιών διορισμού και εξασφάλισης προς τους ψηφοφόρους.
Τι λοιπόν πρόκειται να εκθέσει στο βιβλίο που σχεδιάζει ο κ. αντιπρόεδρος; Πέρα από τον κυνισμό και τη χυδαιότητα που επιδεικνύεται, το πολιτικό σύστημα που εκπροσωπεί ο κ. αντιπρόεδρος δεν είναι σε θέση να υπηρετήσει κάτι που υπερβαίνει τις ατομικές επιδιώξεις. Γι’ αυτό δεν είναι δυνατό να ενσωματώσουμε την παρούσα προβληματική και κατάσταση ανάγκης σε ένα αξιακό σύστημα, μέσα στο οποίο θα κατανοήσουμε τα λάθη μας και θα αναλάβουμε διορθωτικούς ρόλους και μάλιστα ρόλους που θα έχουν σημασία πέρα από μας.
Τον δρόμο έχουν προλάβει να μας τον δείξουν άλλοι. Σε πρόσφατο άρθρο του στην εφημερίδα «New York Times» ο Mark Mazower υποστήριξε με πάθος ότι η Ελλάδα βρίσκεται πάντα στην πρωτοπορία και στην εμπροσθοφυλακή των αγώνων που καθορίζουν την πορεία των ιστορικών εξελίξεων. Σήμερα, πάντα κατά τον Mark Mazower, έχουν τεθεί σε αμφισβήτηση οι δημοκρατικές βάσεις της Ευρωπαϊκής Ηπείρου και η δυνατότητά της να παραμείνει ως ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Ο κ. Mazower αναφέρεται στα τελευταία 200 χρόνια της παγκόσμιας ιστορίας και αναδεικνύει τη Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τον Πόλεμο του 1940-1941, την εμφύλια σύγκρουση του 1946-1949 και την πτώση της ελληνικής δικτατορίας το 1974, ως σημεία σταθμούς για το μέλλον της Ευρώπης και του κόσμου. Για τη σημερινή θλιβερή κατάσταση ο κ. Mazower θεωρεί την Ελλάδα ως εμπροσθοφυλακή και πρώτη γραμμή για τη δημοσιονομική εξυγίανση της παγκόσμιας οικονομίας και ως καταλύτη της διεργασίας που θα ελέγξει τις σημερινές ανισορροπίες και θα υποχρεώσει τις κυβερνήσεις να αναλάβουν ρυθμιστικούς ρόλους. Πρόκειται για τα κύρια σημεία που θα καθορίσουν το μέλλον.