Η οικονομία είναι το μέγεθος που συνήθως επηρεάζει καθοριστικά τις πολιτικές ισορροπίες σε μια χώρα, ακριβώς επειδή έχει οριζόντια αναφορά στις ζωές των πολιτών. Στην καθημερινότητά τους.Με τις προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες να είναι προγραμματισμένες για το 2012, η σχεδόν βέβαιη επανεκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, αρχίζει να ξεθωριάζει.
Κάποιοι βιαστικοί πολιτικοί αναλυτές στην Αμερική, σπεύδουν να υπογραμμίσουν με κόκκινο τον δείκτη της ανεργίας, ο οποίος ακολουθεί διαρκώς ανοδική πορεία, ως απόρροια της επιδείνωσης των οικονομικών μεγεθών, και της αδυναμίας της υπερδύναμης να ξεκολλήσει από την ύφεση.
Οι περισσότεροι ωστόσο, που αρχίζουν πλέον να προσεγγίζουν ως σενάριο εργασίας το «ξεσπίτωμα» του Μπαράκ Ομπάμα από τον Λευκό Οίκο, μόλις τέσσερα χρόνια μετά την πανηγυρική εκλογή του, το 2008, κοιτάζουν με αγωνία τον δείκτη «δυσφορίας» της αμερικανικής κοινωνίας.
Δηλαδή, το αν οι επιμέρους παράμετροι που διαμορφώνονται, αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για βελτίωση της οικονομικής ζωής του καθενός, ή για επιδείνωση της πραγματικότητας που βιώνουν.
Αυτή η αμιγώς ψυχολογική παράμετρος θεωρείται και η πλέον καθοριστική για το πώς θα αποφασίσουν να ψηφίσουν οι Αμερικανοί. Και πολλοί πλέον δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να προτιμήσουν να τιμωρήσουν τον Μπαράκ Ομπάμα, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα… ανεχτούν για Πρόεδρο τον Μορμόνο Μιτ Ρόμνεϊ. Ή… ακόμη χειρότερα, τη Σάρα Πέιλιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου