Σχολιάζει ο Στέργιος Δ. Θεοφανίδης
Η ανακοίνωση της “αντικατάστασης” των Mirage 2000EG της γαλλικής Dassault Aviation είχε τεθεί από τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) τον Σεπτέμβριο του 2020, όταν αποκάλυψε ότι η Ελλάδα θα αποκτήσει 12 μεταχειρισμένα και 8 ολοκαίνουργια, υπερσύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη τύπου Rafale F3R.
Σε αυτά προστέθηκαν άλλα έξι. Όμως, αντικείμενο του σημερινού σχολίου είναι τα ιστορικά Mirage 2000EG, τα οποία υπηρέτησαν πιστά από τις τάξεις της Πολεμικής Αεροπορίας την ελληνική κυριαρχία. Η επαναγορά 18 μαχητικών του τύπου, αναμένεται να είναι ένα από τα προγράμματα που θα συζητηθούν σήμερα στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Η απόφαση της κυβέρνησης κινούνταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Ας δούμε όμως το θέμα πιο αναλυτικά.
Αρχικά, ας θυμίσουμε κάτι: Το καλοκαίρι του 2003 είχε διαρρεύσει, ότι είχε βρεθεί αγοραστής για τα 24 Mirage F1CG. Ατύπως είχε γίνει γνωστό ότι οι ενδιαφερόμενες ήταν δυο τρεις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Χωρίς να γίνει τίποτα ποτέ γνωστό σχετικά με το για ποιον λόγο τελικά δεν πωλήθηκαν τα αεροπλάνα αυτά, μαζί με τους κινητήρες και τον εξοπλισμό υποστήριξης τους, ακουγόταν ότι η Ελλάδα δεν είχε νομοθετημένες διαδικασίες πώλησης!
Μέχρι σήμερα παραμένουν στην 114 Πτέρυγα Μάχης, καταλαμβάνοντας βέβαια πολύτιμο χώρο. Η δε κατάσταση στην Τανάγρα, δεδομένης και της συσσώρευσης εκεί των C-130H/B που (μάταια…) περιμένουν να ρυμουλκηθούν στην ΕΑΒ για συντήρηση, έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις.
Προς τη σωστή κατεύθυνση επομένως και για αυτό τον λόγο, καθώς επίσης και για το γεγονός ότι τα περίπου 117,5 εκατομμύρια ευρώ που έχουν αποτιμηθεί σε συνεργασία της ελληνικής με τη γαλλική πλευρά -άρα το ποσό δεν αποτελεί “μαξιμαλιστική” ελληνική διαπραγματευτική θέση που θα απομειωθεί στην πορεία- είναι ένα σεβαστό και άμεσα αξιοποιήσιμο ποσό.
Η συμφωνία για τα Mirage 2000EG είναι αποσυνδεδεμένη με την πώληση των Rafale F3R. Το πιθανότερο είναι ότι η γαλλική πλευρά δεν επιθυμούσε να δημιουργηθεί προηγούμενο το οποίο θα το έβρισκαν μπροστά τους στις διεθνείς αγορές, προσπαθώντας να προωθήσουν τα Rafale σε χρήστες γαλλικών αεροσκαφών της προηγούμενης γενιάς, δηλαδή των Mirage.
Στο “πακέτο” βέβαια, εκτός από τα 18 αεροπλάνα και τους 22 κινητήρες (αποτίμηση αξίας 88 εκατ. ευρώ), περιλαμβάνονται ανταλλακτικά (17,5 εκατ. ευρώ) και πλήρες πακέτο εξοπλισμού υποστήριξης και συντήρησης καθώς και εξυπηρέτησης στο έδαφος (12 εκατ. ευρώ). Όλα αυτά τα ποσά, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες.
Η Dassault Aviation από την πλευρά της, τα θέλει για να τα πουλήσει ανακατασκευασμένα σε εταιρείες που αναλαμβάνουν την εκπαίδευση ιπταμένων σε σενάρια εναέριας μάχης υπό ρεαλιστικές συνθήκες. Η Draken International είναι μια από αυτές. Χρησιμοποιεί Mirage F1. Πιθανότατα έχει ήδη προβεί σε συνεννοήσεις με κάποιες εταιρίες, ώστε όλες οι πλευρές να καταγράψουν κέρδος από τη συμφωνία για τα 18 ελληνικά Mirage 2000EG και όλα όσα τα συνοδεύουν.
Τα αεροσκάφη, οι κινητήρες και ο εξοπλισμός εξετάστηκαν από τεχνικούς της γαλλικής εταιρείας από τον Οκτώβριο του 2020, λιγότερο από ένα μήνα μετά τη σχετική ανακοίνωση στη ΔΕΘ. Περί τα τέλη Ιανουαρίου του 2021, υπογράφηκε η σύμβαση για την προμήθεια των 12 μεταχειρισμένων και 6 καινούριων Rafale F3R.
Η κατάθεση της εκτίμησης από τους Γάλλους για την αξία τους έγινε τον Μάρτιο του 2021. Η ελληνική πλευρά ζητούσε περί τα 150 εκατομμύρια, πόσο μάλλον υπερβολικό αν ληφθεί υπόψη ότι 24 τέτοια μαχητικά πωλήθηκαν στην Ινδία έναντι 27 εκατ. ευρώ. Βέβαια μόλις τα οκτώ μπορούσαν να επανέλθουν σε πλόιμη κατάσταση, με τα υπόλοιπα 16 να αξιοποιούνται ως πηγή ανταλλακτικών…
Παρά το γεγονός ότι έχουν παρέλθει 18 περίπου μήνες από την κατάθεση της κατά γενική ομολογία πολύ καλής γαλλικής προσφοράς κι ενώ το θέμα έχει πλέον φύγει προ πολλού από το ΓΕΑ, με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, η τύχη των παλιών Mirage 2000EG εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη. Την ίδια στιγμή η Πολεμική Αεροπορία μπορεί να αξιοποιήσει τα χρήματα αυτά για την κάλυψη πλειάδας αναγκών και μάλιστα εξαιρετικά κρίσιμων.
Για να φέρουμε ένα μόνο παράδειγμα από τα πολλά, που όμως είναι εξόχως χαρακτηριστικό της σημασίας και του επείγοντος χαρακτήρα του προγράμματος, η σουηδική SAAB έχει κοστολογήσει την επανενεργοποίηση των τεσσάρων αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου EMB-145 AEW&C και την υποστήριξή τους για πέντε χρόνια, σε 80 εκατ. ευρώ…
Ιδανικό σενάριο θα ήταν η Ελλάδα να βρει τα κονδύλια αναβάθμισης των συστημάτων ώστε να πλησιάσουν όσο το δυνατόν περισσότερο στα υπερσύγχρονα GLOBAL EYE. Ας λειτουργήσουν έστω αυτά που διαθέτουμε ήδη, τα οποία αποτελούν εξαιρετικά “εργαλεία”, πραγματικός πολλαπλασιαστής ισχύος στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας.
Θα μπορούσε άραγε το ΥΠΕΘΑ να ενημερώσει σχετικά, για ποιον λόγο το ζήτημα μέχρι σήμερα έχει καθυστερήσει τόσο πολύ παρότι υπήρχε συμφωνία με τη γαλλική πλευρά; Οι Γάλλοι ζήτησαν χρόνο; Εμείς κωλυσιεργούσαμε όπως συνήθως συμβαίνει;
Γιατί η Πολεμική Αεροπορία δεν έχει επωφεληθεί, με τους τρόπους που αναφέραμε, από την διαδικασία αυτή; Μια υπόθεση η οποία μάλιστα ξεκίνησε από την πρωθυπουργική ανακοίνωση πριν από δύο σχεδόν ολόκληρα χρόνια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου