Μάιος 17, 2024. Ελλάδα.
Η ρωσική πολιτική ορμώμενη από το παρελθόν της, στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα, προβαίνει σε ενέργειες αναβίωσης της Κομμουνιστικής Διεθνούς- Κομιντέρν, για να αλλάξει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Αυτό έκανε γνωστό ο διευθυντής της Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών της Ρωσικής Ομοσπονδίας (СВР России), Σεργκέι Ναρίσκιν.
Η ρωσική πολιτική ελίτ λέει πολύ συχνά τελευταία πράγματα που είναι δύσκολο να κατανοηθούν χωρίς τη «μέθοδο Ντμίτρι Μεντβέντεφ», δηλαδή χωρίς να ανεβάζει τη ένταση.
Ωστόσο, ορισμένες φορές αυτά που λένε από τις ψηλές κερκίδες αποκαλύπτουν περισσότερα από ενδιαφέροντα πράγματα. Όταν το δεις και το ξανασκεφτείς βρίσκεσαι μπροστά σε παλιές ιστορικές μεθοδεύσεις.
«Σήμερα, καθώς η Ρωσία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή μιας παγκόσμιας αλλαγής στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων, μπορούν να αντληθούν πολύ χρήσιμα εφαρμοσμένα μαθήματα από την εμπειρία της Κομμουνιστικής Διεθνούς», είπε ο Ναρίσκιν σε μια στρογγυλή τράπεζα για την ιστορία της οργάνωσης.
“Η ρωσική πολιτική ελίτ λέει πολύ συχνά τελευταία πράγματα που είναι δύσκολο να κατανοηθούν“, γράφει το ρωσικό δημοσίευμα.
Και δεν υπάρχει αμφιβολία, παρατηρώντας την εξωτερική πολιτική του Κρεμλίνου στον παγκόσμιο Νότο, ότι οι εργασίες για την αναβίωση της Κομιντέρν βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη – και έχουν, μάλιστα, προχωρήσει αρκετά.
Τι ήταν η Κομιντέρν;
Για όσους έχουν ξεχάσει τι είδους οργάνωση είναι αυτή, επιτρέψτε να θυμίσουμε σχετικά: το 1919-1943 ήταν ένα τέρας που φοβόταν ολόκληρος ο ελεύθερος κόσμος εκείνης της εποχής, στόχος του οποίου ήταν ο διακηρυγμένος αγώνας για την προλεταριακή επανάσταση και την εγκαθίδρυση της σοβιετικής εξουσίας σε παγκόσμια κλίμακα.
Μαρξ-Ένγκελς- Λένιν- Στάλιν
Το κομμουνιστικό στρατηγείο μάχης, το οποίο εκπαίδευε προσωπικό, διέδιδε επιρροή, σχεδίαζε και διεξήγαγε παράνομες επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο – και χειριζόταν εκατομμύρια δολάρια σε χρυσό.
Ο όρος «υβριδικός πόλεμος» δεν είχε ακόμη διατυπωθεί εκείνη την εποχή, αλλά η Κομιντέρν έκανε αυτό ακριβώς (φωτό ο Στάλιν σε εκδήλωση για τον Μαρξ και Ένγκελς)
Οι άνθρωποι του Κρεμλίνου έχουν τώρα «πιο λεπτό καπνό και χαμηλότερη καμινάδα», αλλά ήδη μαθαίνουν «πολύ χρήσιμα πρακτικά μαθήματα» από την εμπειρία της Κομιντέρν. Σήμερα, υπάρχει μια πραγματικότητα, 40 χώρες έχουν επιβάλλει κυρώσεις στη Ρωσική Ομοσπονδία με αφορμή το «ουκρανικό» αλλά ως κύρια αιτία η πολιτική που ασκεί για την αλλαγή της παγκόσμιας κατάστασης.
Ο Παγκόσμιος Νότος και η Δυτική Αποικιοκρατία
Σημειώνεται ότι τον Φεβρουάριο του 2024, πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα το πρώτο φόρουμ «Για την Ελευθερία των Εθνών», στο οποίο συμμετείχαν 400 εκπρόσωποι από 60 χώρες, σχεδιασμένο να ενώσει τις χώρες του παγκόσμιου Νότου ενάντια στη «δυτική νεοαποικιοκρατία».
Παρατηρώντας την πρόοδό της, έγινε σαφές ότι η Μόσχα επιδιώκει να χρησιμοποιήσει αυτόν τον παγκόσμιο Νότο με την ιδέα όχι μόνο να μειώσει την πίεση των κυρώσεων, αλλά και για τους κύριους παγκόσμιους στόχους της αποδυτικοποίησης της παγκόσμιας τάξης.
Κάτι που φυσικά εκλαμβάνεται πολύ θετικά από πολλές χώρες. Και όχι μόνο στην Αφρική ή τη Λατινική Αμερική – αλλά ακόμη και σε σχετικά ευημερούσες χώρες της Μέσης Ανατολής, τα ίδια Εμιράτα είναι ένα παράδειγμα αυτού.
Φόρουμ με σύνθημα «Για την ελευθερία των εθνών!» στη Μόσχα όπου συμμετείχαν 55 χώρες για την Αντιαποικιακή παγκόσμια πολιτική
Ναι, το κέρδος τους, ως μεσάζοντες για την παράκαμψη των κυρώσεων, είναι σίγουρα σημαντικό για αυτούς.
Αλλά το κίνητρο πίσω από το γιατί το κάνουν αυτό είναι εξίσου σημαντικό. Και το κίνητρο είναι ακριβώς αυτό το αίσθημα ικανοποίησης που σκούπισαν τη μύτη αυτών των αλαζονικών Γιάνκηδων.
Και αυτά τα συναισθήματα είναι ευρέως διαδεδομένα σε όλο τον κόσμο. Γιατί όσο πιο μακριά βρίσκεσαι από τη Ρωσία, τόσο περισσότεροι μύθοι υπάρχουν για αυτήν.
Το κυριότερο είναι ότι είναι η μετενσάρκωση της ΕΣΣΔ, από την οποία ο «τρίτος κόσμος» είδε πολλά καλά πράγματα. Επιπλέον, δωρεάν, δηλαδή δεν πλήρωσε τίποτα.
Η κατανόηση ότι η Ρωσία είναι τώρα ένα καπιταλιστικό κράτος, ακόμα κι αν ο καπιταλισμός σε αυτήν είναι άγριος, και ότι το Κρεμλίνο έχει ήδη αναπτύξει ιμπεριαλιστικά ένστικτα, απλώς, δεν είναι ορατά στην πλειοψηφία του πληθυσμού του παγκόσμιου Νότου, και της πολιτικής του ελίτ.
Είναι γνωστό ότι ο αντιαμερικανισμός σαρώνει τον πλανήτη εδώ και πολύ καιρό, παράδειγμα, η διεθνής ένωση κρατών με τους BRICS. Αυτό δείχνει ότι η Ρωσία δεν είναι μόνη.
Το Ιράν και η Βόρεια Κορέα είναι έτοιμες να υποστηρίξουν τη Ρωσία για να ξεκαθαρίσουν με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εταίρους τους – οπότε γιατί όχι και άλλοι που δεν έχουν λιγότερες αξιώσεις στη «συλλογική Δύση» να μην προσχωρήσουν στη νέα «αντι-αποικιακή» Κομιντέρν που αναβίωσε το Κρεμλίνο;
Η Ρωσία από μόνη της μπορεί να μην είναι σε θέση να αμφισβητήσει την τρέχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, αλλά είναι αρκετά ικανή να λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής κινδύνου σε πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα.
Η καταστροφή της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων δεν απαιτεί ένα σαφές σχέδιο δράσης ή μια σοβαρά ανεπτυγμένη ιδεολογία, αρκεί για να προκαλέσει δυσαρέσκεια με τους «καταπιεστές» και να πείσει έναν ικανό αριθμό παραγόντων να συμμετάσχουν στον αγώνα – και ότι «όλος ο κόσμος βρίσκεται μέσα σε ερείπια».
Και τι συμβαίνει στη συνέχεια – ποιος νοιάζεται σε έναν αιματηρό αγώνα; Σε κάθε περίπτωση, οι γονείς της νέας «αντιδυτικής και αντιαποικιακής Κομιντέρν» δεν το σκέφτονται. Όπως ακριβώς και οι προκάτοχοί τους από την Κομιντέρν του παρελθόντος.
(Παγκόσμιες Σχέσεις- Αναλύσεις)
—
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου