Βολές από πολλαπλούς εκτοξευτές MLRS που διαθέτει το ελληνικό οπλοστάσιο στο πεδίο βολής Πετρωτών στην Ξάνθη. Στην ελληνική φαρέτρα συμπεριλαμβάνονται και οι πύραλοι ATACAMS εμβέλειας 150 χλμ. Πηγή εικόνας: Γενικό Επιτελείο Στρατού
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, Hellas Journal
Μετά την προτεραιοποίηση που έχει γίνει από τα επιτελεία κι έχει παρουσιαστεί στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής άμυνας, πέραν των εμβληματικής φύσεως προγραμμάτων που σχετίζονται με την ενίσχυση στο αεροναυτικό πεδίο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι ο Στρατός Ξηράς βρίσκεται ψηλά στην λίστα μ’ ένα πρόγραμμα που αφορά την επόμενη μέρα του πυραυλικού πυροβολικού μάχης.
Άλλωστε μέσα κι από τα συμπεράσματα των ενεργών πολεμικών μετώπων, πέραν της χρήσης της τεχνολογίας με περιφερόμενα πυρομαχικά, Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα ή πλωτά μέσα, το πυραυλικό πυροβολικό, ιδίως στην Ουκρανία, έχει στεφθεί ο «βασιλιάς» στο συμβατικό πεδίο.
Το πυραυλικό πυροβολικό είναι ένα όπλο το οποίο πέραν της ουσίας, προσφέρει και εντυπωσιακό θέαμα, θυμίζοντας «βροχή» πυρός με κατεύθυνση το εχθρικό έδαφος όπου μπορεί να πλήξει εχθρικούς στόχους.
Εκτός όμως του εντυπωσιακού θεάματος της επαναλαμβανόμενης εκτόξευσης πυραύλων αφήνοντας πίσω τους μια «ουρά» φωτιάς, το μεγάλο ζητούμενο είναι, το που πηγαίνουν όταν εγκαταλείπουν τα κάνιστρα των εκτοξευτών τους. Άρα το ζήτημα ουσίας επικεντρώνεται σε δυο διαστάσεις. Αφενός στην εμβέλειά τους και αφετέρου στην ακρίβεια με την οποία πλήττουν τον στόχο τους.
Αυτό είναι και το κύριο ζήτημα που απασχολεί την ηγεσία του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Καλό το «θέαμα» για λόγους αποτρεπτικούς κατά τη διάρκεια των ασκήσεων. Αυτό που έχει σημασία είναι όμως οι υπολογισμοί που κάνει ο αντίπαλος για τις Ελληνικές επιχειρησιακές ικανότητες. Όσο μακρύτερο το βεληνεκές των πυραυλικών συστημάτων, τόσο δυσκολότερη και επισφαλής καθίσταται η προσέγγιση στο Ελληνικό έδαφος.
Το βλέμμα στην αναπτυξιακή αμυντική προσπάθεια της γείτονος
Ισχύει όμως και το αντίστροφο. Τους υπολογισμούς αυτούς τους κάνει η ελληνική πλευρά. Και αν υπάρχει ένα δεδομένο, αυτό είναι οι δυνατότητες που έχει αναπτύξει η τουρκική αμυντική βιομηχανία. Ειδικά στα πυραυλικά συστήματα η πρόοδος είναι εμφανής, ενώ η εξασφάλιση ακόμα και βαλλιστικής τεχνολογίας από κάθε πιθανή και απίθανη χώρα (σ.σ. Κίνα, Πακιστάν, Βόρεια Κορέα) κάνουν την Τουρκία μία εξ ορισμού θανάσιμη απειλή, μη επιδεχόμενη οποιασδήποτε ολιγωρίας στην αντιμετώπισή της.
Με αυτά ως δεδομένα, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να γίνει κατανοητή η σκοπιμότητα υλοποίησης ενός φιλόδοξου προγράμματος για το πυραυλικό πυροβολικό. Ήδη η ελληνική πλευρά είναι γνωστό ότι διαπραγματεύεται καιρό την πιθανή αναβάθμιση μέρους των ελληνικών MLRS.
Ισραηλινή «σφήνα»
Στο τραπέζι ωστόσο βρίσκεται και μια ακόμη πρόταση που για τους επιτελείς του στρατού ξηράς, όπως λένε οι ίδιοι, δείχνει ιδιαίτερα δελεαστική καθώς το πυραυλικό πυροβολικό με τους πολλαπλούς εκτοξευτές PULS από το Ισραήλ, περνά σε άλλο επίπεδο. Και μάλιστα, επισημαίνουν οι ίδιες πηγές με σχεδόν το μισό κόστος από εκείνο της αναβάθμισης των MLRS.
Το δίπολο κόστους και επιχειρησιακών δυνατότητων είναι αυτό που έλκει περισσότερο τους αξιωματικούς που ήδη έχουν συνομιλήσει με την ισραηλινή πλευρά που κατασκευάζει τους πολλαπλούς εκτοξευτές και που τοποθετούν την ενδεχόμενη αναβάθμιση των MLRS σε δεύτερο χρόνο.
Το κόστος για την αναβάθμιση των υφιστάμενων MLRS, 24 από τους 36 εκτοξευτές έφτανε το 1,81 δις δολάρια. Αυτό στάθηκε αποτρεπτικός παράγοντας για να επέλθει η συμφωνία, ενώ σε δεύτερο χρόνο είχε ληφθεί απόφαση για εκσυγχρονισμό μόλις 12 από τους 36 εκτοξευτές και με τον τρόπο αυτό το κονδύλι για τους MLRS θα μειώνονταν αισθητά στα 500.000.000 εκ.
Η αναβάθμιση των MLRS αφορά σημαντικές αλλαγές σχεδόν στο σύνολο του συστήματος αλλά και ιδιαίτερη ενίσχυση με νέα πυρομαχικά που μπορούν να φτάσουν ακόμη και τα 500 χλμ βεληνεκούς.
Οι ισραηλινοί PULS βρίσκονται στο οπλοστάσιο χωρών-κρατών του ΝΑΤΟ, όπως η Γερμανία και η Ολλανδία. Το βεληνεκές, όπου οι Ισραηλινοί σε κάθε σύστημα πολλαπλού εκτοξευτή προτείνουν ένα mix πυραύλων, ξεκινά από τα 36 και φτάνουν ακόμη και τα 300 χλμ.
Και με το ίδιο κόστος που ο στρατός ξηράς θ’ αναβαθμίσει 12 εκτοξευτές των MLRS, στρατιωτικές πηγές, λένε ότι μπορούν ν’ αγγίξουν μια προμήθεια σχεδόν 20 πολλαπλών εκτοξευτών PULS, μαζί με τους πυραύλους, Follow On Support και την εκπαίδευση των πυροβολητών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου