Ένα εξαιρετικού ενδιαφέροντος άρθρο για την ιστορία των F-4 PHANTOM έγραψε στην επέτειο των 50 ετών υπηρεσίας στην Πολεμική Αεροπορία, ένας πολύ αγαπημένος φίλος που ήταν στη μικρή ομάδα των πρώτων αεροπόρων που μετέβησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και εκπαιδεύτηκαν στον τύπο. πρόκειται για τον αντιπτέραρχο εν αποστρατεία Γιώργη Σκαρλάτο!
Στη διήγησή του που εντοπίσαμε σε έκδοση του Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων, δεν λείπει η πικρία που δεν επετράπη η χρήση του σαρωτικού πλεονεκτήματος που έδιναν κατά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. η ιστορία θα μπορούσε να είχε γραφτεί διαφορετικά…
Έχοντας εκπαιδευτεί με τα πρώτα πληρώματα των νέων, τότε, α/φών F-4 στην Αεροπορική Βάση της USAF στο Homestead της Φλώριδας την άνοιξη του 1974 και έχοντας υπηρετήσει:
– Ως Κυβερνήτης, στην «μεικτή», θα έλεγα 339-338 Μοίρα, κατά την διάρκεια των δραματικών Κυπριακών γεγονότων το καλοκαίρι του 1974 και στη συνέχεια στην 338Μ μέχρι τον Μάιο του 1976.
– Ως Εκπαιδευτής Πτήσεως, ΤΑ και Αξιωματικός Επιχειρήσεων της 339Μ από το 1979 μέχρι τον Ιούλιο του 1981.
– Ως Διοικητής στην 338Μ από τον Ιούλιο του 1981 μέχρι τον Απρίλιο του 1983.
– Ως εκπαιδευτής προκεχωρημένων ελιγμών (advanced maneuvers), μετά την άφιξη στην Ανδραβίδα του πρώτου Mobile Training Team της Αμερικανικής Αεροπορίας το 1982.
– Ως ο Δεύτερος Διοικητής του ΚΕΑΤ, (μετά την απρόσμενη και αιφνιδιαστική παραίτηση του πρώτου Διοικητού και από τους πρωτεργάτες ιδρύσεως του ΚΕΑΤ, Σπύρου Κοντομάρη) από τον Σεπτέμβριο του 1985 έως τον Οκτώβριο του 1987.
– Ως Αξιολογητής των α/φών F-4 SRA στην Αεροπορική Βάση Terre Haute της Ινδιάνας των ΗΠΑ τον Ιούνιο του 1991 και…
Έχοντας συμπληρώσει περισσότερες από 1500 ώρες πτήσης με το μαχητικό θρύλο F-4 η φετινή επέτειος των 50 χρόνων επιχειρησιακής εκμετάλλευσης και της αποφασιστικής συμβολής του στην αποτρεπτική ισχύ της χώρας με πλημμυρίζει με ανάμεικτα συναισθήματα αγάπης, θαυμασμού και συγκίνησης για το α/φος που έμελλε να αποδειχτεί σταθμός για την Αεροπορική μας Ιστορία, αφού έγινε η αιτία και ο οδηγός για την αναμόρφωση των επιχειρησιακών τακτικών της Εναέριας Μάχης και κατέστη η αιχμή του Δόρατος στην Αεροπορική Ισχύ της Πατρίδας μας.
F-4 Φάντομ !!! Το Μαχητικό Αεροσκάφος Σταθμός σε κάθε Αεροπορία που εντάχθηκε! Το αεροσκάφος που ανέτρεψε στο Βιετνάμ την αρχική ισχνή αναλογία καταρρίψεων του 2:1 υπέρ της Αμερικανικής πλευράς σε… 10:1! Ένα αποτέλεσμα που οφείλεται αποκλειστικά στις μοναδικές δυνατότητες και επαναστατικές για την εποχή επιδόσεις του Φαντομά!!!
Η μεγάλη υπερηχητική ταχύτητα, η ευελιξία, η δυνατότητα μεταφοράς μεγάλης μάζας πυρός και έξυπνων όπλων σε συνδυασμό με τα ηλεκτρονικά συστήματα ναυτιλίας, το radar για έρευνα στον αέρα, το έδαφος και τη θάλασσα καθώς και η ικανότητα ακριβούς σκόπευσης και κατεύθυνσης των όπλων με τη χρήση Η/Υ, διαμόρφωσαν μια νέα Επαναστατική Σχολή επιχειρησιακής σκέψης που είχε ως αποτέλεσμα την αναβάθμιση της εναέριας μάχης σε επίπεδο πρωτόγνωρο και ξεχωριστό που προβληματίζει τον κάθε αντίπαλο.
Και ακριβώς, αυτές οι ξεχωριστές του επιδόσεις και το άριστο αποτέλεσμα ήταν που διαμόρφωσαν τις άρρηκτες σχέσεις… ΕΡΩΤΑ μεταξύ του Φάντομ και των Αεροπόρων Μαχητών που το πέταξαν και συνεχίζουν να το πετούν αλλά και των Τεχνικών που το υποστήριζαν και το υποστηρίζουν ακόμα και σήμερα.
Σε αυτή τη γιορτινή διάθεση από τα Χρυσά Γενέθλια του Φάντομ δεν προτίθεμαι να επαναλάβω ιστορικά στοιχεία από την ένταξη, αξιοποίηση και εκμετάλλευση των Φάντομ, αλλά ούτε και θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες επιδόσεων, σε χαρακτηριστικά ηλεκτρονικού εξοπλισμού ή τον οπλισμό που δύναται να φέρει το F-4.
Για τους ενδιαφερόμενους απλώς σημειώνω πως υπάρχουν λεπτομερείς αναφορές που καταγράφονται σε δύο αξιόλογες και συλλεκτικές εργασίες των αγαπητών Φαντομάδων, Αντιπτεράρχων (Ι) ε.α. Κοσμά Βούρη και Γιώργου Γερούλη, οι οποίες είναι αναρτημένες στην ηλεκτρονική σελίδα του Σ.Α.Σ.Ι. και μπορούν να τις συμβουλευτούν. Θα συμπληρώσω όμως πως επί πλέον των μοναδικών χαρακτηριστικών και ακαταμάχητων για την εποχή επιδόσεων του Φάντομ, οι βασικοί παράγοντες που συνέβαλαν αποφασιστικά στην επαναστατική αναβάθμιση του επιχειρησιακού τρόπου σκέψεως και στις τακτικές της εναερίου μάχης για την Πολεμική μας Αεροπορία ήταν:
– Η για πρώτη φορά εκπαίδευση στην αλλοδαπή ενός μεγάλου αριθμού πληρωμάτων και τεχνικών που θα στελέχωναν τα νέα αεροσκάφη. Η εκπαίδευση δε των Ιπταμένων με τις κατά μέσον όρον 80 ώρες πτήσης που συμπλήρωσαν συνέβαλε να καταστούν με απόλυτη επιτυχία πλήρως ετοιμοπόλεμοι και στους δυο ρόλους του α/φους.
– Ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας ο οποίος συνέβαλε αποφασιστικά στη μετάλλαξη του επιχειρησιακού τρόπου σκέψεως της Π.Α. ήταν το γεγονός ότι οι εκπαιδευτές μας στις Η.Π.Α. δεν ήταν οι απλοί εκπαιδευτές πτήσεως αλλά ήταν οι «μπαρουτοκαπνισμένοι» βετεράνοι από τον πόλεμο στο Βιετνάμ που μόλις είχε τελειώσει. Σε αυτούς λοιπόν οφείλουμε την άριστη ρεαλιστική εκπαίδευση αλλά και την επιθετικότητα που κληρονομήσαμε, αφού με νωπές ακόμη τις εμπειρίες τους από τον Πόλεμο μερίμνησαν να μας μεταλαμπαδεύσουν πως το μαχητικό α/φος ΔΕΝ είναι για… FLY TO FLY, αλλά είναι το κυρίαρχο μέσο για… FLY TO FIGHT!!!
Μια ιστορική συλλεκτική φωτογραφία από την εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου 1974 στο Μαϊάμι! Παρόντα είναι σχεδόν όλα τα πληρώματα που εκπαιδεύτηκαν στα F-4 Phantom με τους επικεφαλής, Αντισμηνάρχους τότε, Σ. Κοντογιάννη, (+)Χ. Αγγελόπουλο, Π. Μπαλέ, και (+)Σ. Σκρέκα, πλαισιωμένα από τον αιδεσιμότατο και τις τοπικές αρχές της Ελληνικής Ομογένειας καθώς και τα παιδιά με τις Εθνικές τους ενδυμασίες
Με αυτή λοιπόν την… προίκα και πλήρως ετοιμοπόλεμοι στους δύο ρόλους επιστρέψαμε το καλοκαίρι του 1974 πανέτοιμοι και με ηθικό στα ουράνια για να αποδείξουμε πως και εμείς, με το F-4 το νέο μας μαχητικό, είμαστε από… την γενιά του Ικάρου που με τόλμη και αποφασιστικότητα θέλουμε και μπορούμε να εκπληρώσουμε με επιτυχία το καθήκον μας.
Στο πλαίσιο αυτό και πέραν της… (μη) εμπλοκής μας στην τραγωδία της Κύπρου, ξεκινήσαμε αμέσως ασκήσεις Dissimilar με άλλους τύπους α/φών στις διάφορες Πτέρυγες Μάχης, προκειμένου να μοιραστούμε το νέο πνεύμα τακτικών στην εναέρια μάχη και τους τακτικούς σχηματισμούς, ώστε να σταματήσει η Αεροπορία μας να πετά… «σαν περιστεράκια σε κλειστούς σχηματισμούς!!!». Συνέχεια βεβαίως αυτής της πρωτοβουλίας των Φαντομάδων, ήταν η δημιουργία του ΣΟΤ και του ΚΕΑΤ αργότερα που αποδείχθηκαν χρήσιμα και διαχρονικά επιτυχή εργαλεία για την εκπαίδευση των Αεροπόρων Μαχητών μέχρι σήμερα.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί και η επιπρόσθετη εκπαίδευση των πληρωμάτων στους προχωρημένους ελιγμούς της εναέριας μάχης (advanced maneuvers) με πολύ χαμηλές ταχύτητες, κάτω των 225 knots και πολύ ακραίες έως και μηδενικές γωνίες προσβολής (ΑοΑ), καθώς και προσβολές στόχων με ελιγμούς πολύ χαμηλού ύψους και υψηλών +Gs (Low Apex Attack), ως επίσης και νυχτερινές ναυτιλίες χαμηλού ύψους με προσβολές στόχων.
Η εκπαίδευση αυτή είχε ως αφετηρία την αποδέσμευση από την USAF του απορρήτου γι’ αυτούς τους ελιγμούς, μετά την παράδοση των α/φων F-4 στην Εθνική Φρουρά (National Guard) των ΗΠΑ, και την άφιξη στην 117ΠΜ του κλιμακίου Αμερικανών εκπαιδευτών (Mobile Training Team / ΜΤΤ) τον Απρίλιο του 1982.
Ενδιαφέρον είναι να σημειωθεί πως η όλη εκμετάλλευση του ΜΤΤ, με την σύμφωνη γνώμη και του τότε Σμηνάρχου Δκτου 117ΠΜ, αειμνήστου Αθανασίου Μακρή, έγινε με την ευθύνη και επίβλεψη της 338Μ. Στο πλαίσιο αυτό αρχικά πιστοποιήθηκαν, ως εκπαιδευτές προχωρημένων ελιγμών, τρεις εκπαιδευτές της Μοίρας οι οποίοι, με την ανοχή της… Πτέρυγας, διατήρησαν την διαθεσιμότητα αυτή μέχρι να… “πειστεί” το ΑΤΑ να συμπεριλάβει τους εν λόγω προχωρημένους ελιγμούς στην βασική εκπαίδευση των Φαντομάδων.
Στη συνέχεια οι αρχικοί τρεις εκπαιδευτές της 338Μ πιστοποίησαν εκπαιδευτές των άλλων Μοιρών F-4 και του ΣΟΤ, ώστε να γενικευτεί η εκπαίδευση στους προχωρημένους ελιγμούς και να πειστούν οι Φαντομάδες, ότι το F-4 ελέγχεται και στις ακραίες ανώμαλες καταστάσεις, ακόμα και με μηδενική ταχύτητα! Χρήσιμο δε είναι να τονιστεί πως έκτοτε η ΠΑ απολαμβάνει μηδενικό δείκτη ατυχημάτων από καταστάσεις πτήσεως «εκτός ελέγχου»!
Και όλα αυτά χάριν του α/φους Σταθμού, του α/φους θρύλου, του Μοναδικού F-4 που έδωσε νέα πνοή και νέο αέρα στα Ελληνικά φτερά και συνεχίζει ακόμα και σήμερα, 50 χρόνια μετά, να προσφέρει τις υπηρεσίες του σαν τον γέρο-Αετό που φρόντισε να αλλάξει το… ράμφος του. Πραγματικά δοξάζω τον Πανάγαθο που με αξίωσε να ζήσω αυτό το όνειρο και σήμερα να είμαι παρών μαζί σας για να γιορτάσουμε τα 50 Χρόνια Προσφοράς αυτού του θρύλου που είχαμε την τύχη να ενισχύει το Ελληνικό Οπλοστάσιο της Αποτροπής και της Ειρήνης όλα αυτά τα χρόνια.
Σε αυτές όμως τις χαρμόσυνες στιγμές των χρυσών γενεθλίων, ο νους μας ταξιδεύει και σε εκείνους τους συναδέλφους οι οποίοι, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» δεν είναι σήμερα μαζί μας. Δεν τους ξεχνάμε ποτέ και πάντα θα τους είμαστε ευγνώμονες για την θυσία τους! Τιμή και δόξα λοιπόν για όλους, Ιπταμένους και Tεχνικούς που είχαν την τύχη να ιπταθούν και να υποστηρίξουν τον Φαντομά όλα αυτά τα 50 χρόνια.
Το μοναδικό αυτό μαχητικό α/φος διπλού ρόλου, συνεχίζει και σήμερα να ανταποκρίνεται με επιτυχία στις σύγχρονες επιχειρησιακές απαιτήσεις και γι’ αυτό ευχόμαστε και στους σημερινούς Φαντομάδες, Ιπταμένους και Τεχνικούς που συνεχίζουν να απολαμβάνουν τον… έρωτά τους με το F-4, να είναι πάντοτε Καλόχρονοι και Σιδεροκέφαλοι!!!
Ο διάσημος Αμερικάνος συγγραφέας, Έρνεστ Μίλλερ Χέμινγουεϊ, περιγράφοντας τη σχέση των Αεροπόρων Μαχητών με το μαχητικό τους αεροσκάφος είχε εμφατικά καταγράψει πως… «δεν υπήρξαν ή θα υπάρξουν γυναίκες ή άλογα που να είναι τόσο αγαπητά όσο ένα μαχητικό αεροσκάφος! …και αυτοί οι άνθρωποι που τα αγαπάνε μένουν πάντα πιστοί ακόμα και αν τα αφήσουν για να πετάξουν με άλλα αεροσκάφη!!!»
Και ποιητική αδεία θα μπορούσαμε να προσθέσουμε… «μένουν πάντα πιστοί μέχρι να έρθει η στιγμή να πετάξουν σε άλλους… γαλαξίες»!!!
Ο αντιπτέραρχοςΓεώργιος Σκαρλάτος, στο τελευταίο του πόστο ως εν ενεργεία αξιωματικός, αυτό του υπαρχηγού ΓΕΕΘΑ
Ο τότε υπαρχηγός ΓΕΑ, υποπτέραρχος Γεώργιος Σκαρλάτος, με τον επικεφαλής του Μεικτού Επιτελείου των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγό Κόλιν Πάουελ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου