Με τον τίτλο "Χρειάζεται ένα ξακάθαρο όρμα για το ευρώ, για να βγεί ενισχυμένο από την κρίση", πέντε σημαντικοί πρώην Ευρωπαίοι ηγέτες...
 |
υπογράφουν ένα βαρυσήμαντο άρθρο-παρέμβαση που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη γαλλική εφημερίδα "Le Monde".
“Εδώ και μερικές ημέρες, οι προοπτικές μιας μακροπρόθεσμης τακτοποίησης της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας φαίνεται να εξαφανίζονται, τα χρέοη της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας δέχονται όλοκια πιο βίαιες επιθέσεις από τις αγορές και οι δημόσιοι και ιδιώτες διαπραγματευτές που ψάχνουν να βρούν μια λύση δεν τα καταφέρνουν.
Οι αιτίες αυτής της αδυναμίας είναι αμέτρητες: η σκληρή υποβάθμιση της Πορτογαλίας, οι δυσκολίες της γερμανικής κυβέρνησης να ξεπεράσει τα πολιτικά, ίσως και τα συνταγματικά, εμπόδια που αντιμετωπίζει και η αποτυχία του επεξεργασμένου σχεδίου από τους οικονομικά δυνατούς παρεμβαίνοντες (ΕΕ, ΔΝΤ), που δεν βρίσκει όμως την απαραίτητη στήριξη, κ.α.
Όμως όλοι αυτοί οι λόγοι συνοψίζονται σε έναν: την απουσία ενός ξεκάθαρου οράματος από τους πολιτικούς για το σημερινό διακύβευμα, βάζοντας το πολιτικό τους βάρος που θα επιτρέψει να ξεπεραστούν οι άμεσες δυσκολίες. Το όραμα πρέπει να είναι ξεκάθαρο: το ευρώ θα πρέπει να επιβιώσει από αυτή την κρίση και θα επιβιώσει.Και θα βγει ενισχυμένο: τα όργανα που λείπουν από αυτό το άνευ προηγουμένου σχέδιο μια νομισματικής ζώνης που δεν ανήκει σε ένα μόνο κράτος και χωρίς έναν κοινό προϋπολογισμό, έχουν αρχίσει να σεδιάζονται.
Τα πρώτα βήματα έχουν γίνει καθόλη τη διάρκεια της διαχείρισης της κρίσης: με φοβερές δυσκολίες και με εμπόδια που συνέχεια προέκυπταν, το κοινό σχέδιο των Ευρωπαίων επιβίωσε και λύσεις βρέθηκαν μέσα από πρωτοφανείς καινοτομίες. Η ανάγκη έγινε νόμος και ο συντονισμός των οικονομικών πολιτικών που θα έπρεπε να υπάρχει από την αρχή, συνόδευοντας το σύμφωνο σταθερότητα, είνια ενισχυμένος.
Χωρίς το ευρώ και χωρίς την Ευρώπη, η τύχη όλων θα ήταν χειρότερη. Τα νέα κοινοτικά όργανα που τίθενται σε λειτουργία θα πρέπει να αναδείξουν την ικανότητα των θεσμών να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις.
Ξεκάθαρο όραμα: Τα κράτη θα πρέπει να εγγυηθούν τις ιδιωτικές καταθέσεις. Ο καθένας θα πρέπει να εμπιστεύεται την τράπεζά του.Αλλά αυτοί που συνεισφέρουν δεν θα πρέπει να πληρώσουν τις επενδύσεις οικονομικών θεσμών που επιμένουν στην αγορά του ελληνικού χρέους ή στις υποχρεώσιε των τραπεζών που αποδείχθηκαν έυθραυστες ή επίσης όπως συνέβη με την πτώχευση κάποιων τραπεζών στην Ιρλανδία κια την Ισλανδία.
Τα οικονομικά όργανα της Ευρώπης πήραν τα ρίσκα τους, που αποτελεί μέρος της δουλειάς τους. Τα στελέχη τους, αυτοί που δημιούργησαν αυτέ τις υποχρεώσεις πρέπει να αναλάβουν το φορτί που τους αναλογεί. Αυτό πρ΄πει να γίνει χωρίας να απειληθεί η σταθερότητα του συστήματος.
Ξεκάθαρο όραμα: η ρύθμιση και η τήρηση των συμφωνηθέντων δεν πρέπει να περιορίζεται σε εθνικό επίπεδο. Ούτε το Eurogroup ούτε η Ευρωπαίκή κεντρική Τράπεζα δεν μπορούν να προβλέψουν τους ενδεχόμενους κινδύνους και την ααύξηση του ιδιωτικού δανεισμού που συνήθως φτάνει σε υψηλά επίπεδα.Η κρίση θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα πρώτο στάδιο μιαα πραγματικής ευρωπαϊκής ρύθμισης των τραπεζών και των αγορών χρήματος. Χρειάζεται όμως να δώσουμε τα μέσα για να πραγματοποιηθεί μακροπρόθεσμα και να συνεισφέρουμε σε μια καλύτερη παγκόσμια ρύθμιση των αγορών.
Όραμα ξεκάθαρο: η κρίση απαντάει ξεκάθαρα σε όποιον αμφέβαλλε ότι δεν μπορούμε να ζούμε επ' αόριστον πάνω από τις δυνατότητές μας, και αυτό αφορά επίσης τα κράτη-μέλη. Η μείωση των ελλειμμάτων είναι αναπόφευκτη. Αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει σε χρονοδιάγραμμα που θα είναι εφικτό, με το κάθε στάδιο να είναι ξεκάθαρο και με στόχους εφικτούς που δεν θα υπονομεύσουν τη φερεγγυότητά του, γιατί η στήριξη των εκλεγμένων αντιπροσώπων και του λαού δεν μπορεί κρταήσει για πάντα.
Όραμα ξεκάθαρο: ότι χρειάζεται να γίνει για να αποφύγουμε μια μελληνική χρεοκοπία , πρέπει να το κάνουμε. Κανείς σήμερα δεν μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες. Και δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι οι ίδιοι οι Έλληνες είναι αυτοί που υποφέρουν πρώτοι. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προϋποθέτει τη συμμετοχή των κρατών και των οικονομικών θεσμών στις λύσεις που θα επιτρέψουν ανακουφίσουν από το βάρος τους πολίτες των χωρών που έχουν δημιουργήσει το χρέος.
Αναγνωρίζουμε ότι κάποια χρέη, όπως το ελληνικό, αξίζουν και θα αξίζουν λιγότερο από αυτά άλλων κρατών. Αυτό θα μεταφραστεί σε υπολογίσιμες απώλειες για τους επενδυτές, αυτό είναι το φυσιολογικό αντιστάθμισμα των υψηλών αποδόσεων όταν αγοράζει κάποιος χρέος με μεγαλύτερους κινδύνους από κάποιο άλλο. Αυτό είναι γνωστό.
Αυτό που είναι αναγκαίο, είναι ότι αυτές οι απώλειες επιτρέπουν να ανακουφίσεις από το βάρος τους πολίτες των χωρών που έχουν δημιουργήσει τέτοιο χρέος. Εδώ λοιπ΄πον 'εγκειται η σημασία των μηχανισμών να κινηθούν σε αυτό το πνεύμα, με τις επαναγορές, με ευρωπαϊκά ή διεθνή κεφάλαια, ενός μέρους από τα χρέη, γαι να τα ακυρώσουν και να εκμεταλλευτεί η ενδιαφερόμενη χώρα αυτή την δοιαφορά.
Αυτές οι βασικές αρχές είναι απλές. Εάν οι βασικοί πολιτικοί υπεύθυνοι της ΕΕ τις υιοθετήσουν, εάν τα κράτη-μέλη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ τις εφαρμόσουν, μπορεί να βρεθεί λύση. Τους καλούμε να δημόσια να το πράξουν. Η Ευρώπη, όλοι οι πολίτες της πρέπει να βγούν ενισχυμένοι από την παρούσα κρίση. Χρειάζεται μόνο ένα ξεκάθαρο όραμα αποδεκτό από όλους για να οδηγήσει στη δράση.”
Υπογράφουν:
Jacques Delors, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1985-1994),
Felipe Gonzalez, πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας (1982-1996),
Romano Prodi, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1999-2004) καιπρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας (1996-1998 puis 2006-2008),
Etienne Davignon, πρώην αντιπρόεδρος τςη Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1981-1985) και
Antonio Vitorino, πρώην ευρωπαίος επίτροπος (1999-2004) και πρόεδροςτου "Notre Europe" από τον Ιούνιο του 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου