Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Τη διάβασα και την ξαναδιάβασα, μήπως και δεν είχα καταλάβει καλά. Κι όμως, η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφής: «Ηττα Μητσοτάκη και επιβράβευση της Τουρκίας η απόφαση της Γερουσίας για τα F-16». Με απλά λόγια, νίκησε η Τουρκία, ηττήθηκε η Ελλάδα. Εστω ότι ήταν έτσι -γιατί δεν είναι, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να αγνοεί στοιχειώδη πράγματα για τον τρόπο λειτουργίας των δύο νομοθετικών σωμάτων των ΗΠΑ-, είναι αυτός λόγος ώστε να αναδύεται αίσθηση χαράς και πανηγυρισμών από την ανακοίνωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της χώρας;
Είναι δυνατόν να επιχαίρει ο ΣΥΡΙΖΑ για μια -κατ’ αυτόν- δυσμενή εξέλιξη για τη χώρα; Να καταλάβει κανείς τη χαρά για τις «ήττες» του Μητσοτάκη. Αλλά αν ίσχυε αυτό, ποιος είναι ο τελικός ηττημένος; Ο Μητσοτάκης ή η χώρα και τα εθνικά συμφέροντα; Ο Μητσοτάκης, όπως και ο κάθε πρωθυπουργός ή αρχηγός κόμματος είναι περαστικοί από τη χώρα. Η οποία υπήρχε και πριν απ’ αυτούς και πρέπει να υπάρχει και μετά απ’ αυτούς. Κι όμως, ο τοξικός ΣΥΡΙΖΑ βρήκε λόγο να χαρεί. Εστω με μια -κατ’ αυτόν- «ήττα» της χώρας. Απερίγραπτο. Μικρόψυχο, διχαστικό, γεμάτο πολιτικό μίσος που θολώνει τη σκέψη. Και «για όποιον δεν κατάλαβε», που λέει και το γνωστό ανέκδοτο, εκτός από την «ήττα Μητσοτάκη», στην ανακοίνωση τονίζεται αυτοτελώς και η «επιβράβευση της Τουρκίας»…
Είναι αδύνατον πλέον για τον ΣΥΡΙΖΑ να αποκρύψει την πολιτική μοχθηρότητα που κρύβεται στα πολιτικά σωθικά του. Κάτι που αυξάνεται, όσο συμβιβάζεται με την ιδέα της επερχόμενης ήττας. Μοιάζει όλο και περισσότερο με μανιακό που έχει κόψει καπίστρι. Τη μια μέρα χαρακτηρίζει «παιδεραστές» και «βιαστές» τα εκατομμύρια των Ελλήνων που δεν τον ψήφισαν. Και την αμέσως επομένη πανηγυρίζει γιατί… κατάλαβε ότι κάπου έχασε ο Μητσοτάκης και κάπου κέρδισε ο Ερντογάν. Κάθε πολίτης που έχει σώας τας φρένας, ανεξαρτήτως του τι ψηφίζει, αδυνατεί να καταλάβει το μίσος, τον παραλογισμό και την αυτοκαταστροφική για τη χώρα «ικανοποίηση».
Στην ουσία τώρα, την οποία ηθελημένα ή αθέλητα αγνοεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Η τροπολογία της Γερουσίας, η οποία θέτει όρους στην Τουρκία προκειμένου να πάρει την αναβάθμιση των F-16, δεν εντάχθηκε σε αυτή τη φάση στη λεγόμενη «εκδοχή της Γερουσίας» για το NDAA (σχέδιο αμυντικού προϋπολογισμού), η οποία συμπεριέλαβε μόνο τις τροπολογίες που είχαν ευρεία συναίνεση. Ανάλογη τροπολογία όμως έχει περάσει στην εκδοχή της Βουλής των Αντιπροσώπων. Το οποίο σημαίνει ότι σε δεύτερο χρόνο -και μετά τις ενδιάμεσες εκλογές- η τροπολογία μπορεί να ενταχθεί στο τελικό κείμενο του NDAA, που θα εγκριθεί και από τα δύο σώματα του Κογκρέσου. Μετά τις ενδιάμεσες εκλογές η Βουλή και η Γερουσία θα διαπραγματευτούν το τελικό περιεχόμενο του NDAA. Με την επίμαχη τροπολογία να βρίσκεται ζωντανή στο τραπέζι. Οι «πανηγυρτζήδες» ξεχνούν και κάτι ακόμα κρίσιμο: Ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας έχει δικαίωμα να ασκήσει βέτο στην έγκριση αμυντικών συμβάσεων. Κι αυτός είναι ο Ρ. Μενέντεζ, ο οποίος δεν έχει κρύψει ούτε τις απόψεις του ούτε τις προθέσεις του. Αυτό άλλωστε σημείωσε ουσιαστικά με τη χθεσινή ανάρτηση-απάντησή του στον ΣΥΡΙΖΑ ο Εντι Ζεμενίδης, διευθυντής του Hellenic American Leadership Council. Ο κορυφαίος παράγων της ομογένειας σε μια ασυνήθιστη κίνηση -να απαντήσει σε ανακοίνωση ελληνικού κόμματος- έγραψε: «“Η πολιτική σταματά στην άκρη του νερού”», αυτό είναι ένα διάσημο ρητό στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Σαφώς αυτό ΔΕΝ είναι η αρχή για τον ΣΥΡΙΖΑ. Εσκεμμένα παραποιούν το NDAA και ελπίζουν να παραπλανήσουν ένα ελληνικό κοινό, που δεν είναι εξοικειωμένο με τις αποχρώσεις της αμερικανικής νομοθετικής διαδικασίας».
Ο υπαινιγμός του κ. Ζεμενίδη είναι κάτι περισσότερο από σαφής. Στην «άκρη του νερού» υπάρχει και το βέτο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέδρασε στην απάντηση του Ε. Ζεμενίδη. Αναρωτιέμαι απλώς αν κοκκίνισαν κάποια μάγουλα εκεί στην Κουμουνδούρου, διαβάζοντας την απάντηση του κορυφαίου παράγοντα της ομογένειας, με την οποία τους κατηγόρησε για «εσκεμμένη παραποίηση» σε σημαντικό εθνικό θέμα. Αλλά τι λέω; Εδώ δεν κοκκίνισαν όταν, χθες, το Anadolu το κρατικό Πρακτορείο της Τουρκίας υπερ-πρόβαλε την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον τίτλο «Η κυβέρνηση γίνεται επικίνδυνη για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα»…
ΩΠΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ, ΠΑΙΔΙΑ!
Μετά την απαράδεκτη και χυδαία προβολή της -έστω αλλοιωμένης- φωτογραφίας του 12χρονου κοριτσιού από «εραστές» μιας ανώμαλης δημοσιογραφίας συνεχίστηκε ο δημοσιογραφικός κανιβαλισμός. Ο οποίος κάθε φορά που συμβαίνει κάτι ανατριχιαστικό που συγκλονίζει την κοινωνία, μπαίνει άγαρμπα «μέσα στο δωμάτιο», στήνει τηλεδίκες, πολιτικοποιεί και ισοπεδώνει κάθε έννοια δεοντολογίας και πολιτισμού. Το σπίτι της δυστυχούς 12χρονης χθες βρέθηκε περικυκλωμένο από πλήθος τηλεοπτικών συνεργείων και δημοσιογράφων. Η μικρή, μιας και η γειτονιά είναι μικρή, είχε ήδη πρόβλημα να πάει στο σχολείο της. Με την τηλεοπτική πολιορκία, το υπαρκτό και σημαντικό πρόβλημα έγινε ανυπέρβλητο. Η ΕΣΗΕΑ -ορθώς- εξέδωσε ανακοίνωση ζητώντας την άμεση απομάκρυνση των τηλεοπτικών συνεργείων από το σπίτι του θύματος αλλεπάλληλων αποτρόπαιων βιασμών και σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Το τρίτο περιστατικό δημοσιογραφικού κανιβαλισμού είχε πολιτικά χαρακτηριστικά. Λίγη ώρα πριν εκδοθεί ένταλμα σύλληψης της μητέρας του κοριτσιού για «κακουργηματική μαστροπεία» δημοσιογράφος της «Αυγής» έγραφε «όποιος/α αφήνει υπονοούμενα για τη 12χρονη ή την οικογένειά της (…) δεν είναι άνθρωπος. Είναι δίποδο που συμμετέχει σε έγκλημα». Ο εν λόγω «ερευνητής», πέραν του ότι δεν είχε πάρει «μυρουδιά» από το ρεπορτάζ, είχε «αποστολή». Να συντηρήσει το επαίσχυντο αφήγημα #ΝΔ-Παιδεραστές#. Η δημοσιογραφία δεν περνά τις καλύτερες μέρες της. Ωπα, παιδιά, με τον δημοσιογραφικό κανιβαλισμό, μην τις κάνουμε χειρότερες…
Τι φοβούνται στον ΣΥΡΙΖΑ -1
Δεν ελέχθη ευθέως στη διάρκεια της πρόσφατης συνεδρίασης του Π.Σ. του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά όσοι είναι μυημένοι στις απόκρυφες σκέψεις που στοιχειώνουν τα βράδια της ηγεσίας το καταλάβαιναν. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τρέμει στην ιδέα της ήττας στις πρώτες εκλογές. Αλλωστε τις τελευταίες μέρες «πίσω από τις λέξεις» αχνοφαίνεται η παραδοχή της. Δεν φοβάται τόσο πολύ τη «χαλαρή ψήφο» της απλής αναλογικής. Τρέμει την «ψήφο απογοήτευσης» στις δεύτερες εκλογές. Μια ενδεχόμενη καθαρή ήττα στις πρώτες εκλογές -κι εφόσον δεν σχηματιστεί κυβέρνηση, όπως είναι και το πιθανότερο- θα σβήσει οριστικά και αμετάκλητα την κυβερνητική εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ. Με δεδομένο ότι στις δεύτερες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει την παραμικρή πιθανότητα να σχηματίσει ή να συμμετέχει σε κυβέρνηση, φοβούνται στην Κουμουνδούρου ότι η απογοήτευση όσων αντιμετώπιζαν τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας θα εκφραστεί είτε με αποχή είτε με την μετακίνηση σε άλλο κόμμα. Ενα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να προκαλέσει οδυνηρή έκπληξη για τον ΣΥΡΙΖΑ στις δεύτερες εκλογές…
Τι φοβούνται στον ΣΥΡΙΖΑ -2
…Κάποια στελέχη του, που η αλήθεια είναι ότι δεν καλοβλέπουν την -επί του παρόντος-απόλυτη κυριαρχία του Α. Τσίπρα, φτάνουν τη σκέψη τους και σε ακραία σενάρια. Οπως π.χ. ότι λόγω της «ψήφου απογοήτευσης», το κόμμα που ουσιαστικά θα συμπιεστεί μεταξύ των πρώτων και των δεύτερων εκλογών δεν θα είναι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., όπως περιμένουν οι περισσότεροι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ. Εχοντας αποτύχει στις εκλογές της απλής αναλογικής κι αν η Ν.Δ. βρίσκεται στην περιοχή του 35%, ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της ενισχυμένης αναλογικής δεν θα έχει να πει τίποτα. Αντιθέτως, μέρος των «πασοκογενών» το οποίο πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ λόγω έλξης από την εξουσία -και παρέμεινε και μετά την ήττα του 2019, λόγω της πιθανότητας επανόδου στην εξουσία- δεν θα συνεχίσει να τον βλέπει με το ίδιο μάτι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου