Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

NPR: Ο Robert Malley του “International Crisis Group” αναλύει το ρόλο της Τουρκίας στη Λιβύη και στη Μέση Ανατολή

Από το ιστολόγιο http://gdailynews.wordpress.com/


Ο Robert Malley είναι Διευθύνων Σύμβουλος του International Crisis Group όσον αφορά τα θέματα της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Σε συνέντευξη που έδωσε στο NPR (National Public Radio) απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με το ρόλο της Τουρκίας στο θέμα της Λιβύης και της Μέσης Ανατολής.



Για να ακούσετε ηχητικά τη συνέντευξη (αγγλικά) πατήστε (κλικάρετε) στην εικόνα:

Ακολουθεί η συνέντευξη στα ελληνικά εστιάζοντας στα βασικότερα:

NPR – David Greene: Η Τουρκία παραβίασε τις αποφάσεις του ΟΗΕ (απαγόρεψαν τη χρηματοδότηση των δύο εμπολέμων μερών στη Λιβύη) και χρηματοδότησε με εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια τους αντικαθεστωτικούς της Λιβύης. Γιατί η συγκεκριμένη δραματική αλλαγή;
ICG – Robert Malley: Από μια μεριά θα μπορούσε κανείς να το δει ως καλή κίνηση πολιτικής αίσθησης. Η Τουρκία στην αρχή ήταν αντίθετη με την απόφαση στρατιωτικών επιχειρήσεων στο θέμα της Λιβύης. Στη πορεία η Τουρκία θέλησε να διαμεσολαβήσει, ωστόσο μόλις αντιλήφθηκε πως η κοινή γνώμη στη Λιβύη αλλά και στο εσωτερικό της Τουρκία ήταν αντίθετη με τον Καντάφι, γρήγορα αποφάσισε πως το καλύτερο για αυτήν θα ήταν να πάει με το νικητή.
Και αυτό πρέπει να προσέξουμε στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Όταν οι συνθήκες το υπαγορεύουν αλλάζει με δεξιοτεχνία στρατόπεδο.
NPR – David Greene: Τη προηγούμενη βδομάδα ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας επισκέφτηκε τη Δαμασκό και ζήτησε να σταματήσει τις επιθέσεις εναντίον των διαδηλωτών. Που εστιάζεται το ενδιαφέρον της Τουρκίας στη Συρία; Οι δύο χώρες μέχρι πρότινος είχαν άριστη συνεργασία.
ICG – Robert Malley: Στο μεν θέμα της Λιβύης η Τουρκία είχε οικονομικό κυρίως όφελος. Το θέμα της Συρίας είναι διαφορετικό. Οι δύο αυτές χώρες έχουν κοινά σύνορα. Επίσης οι δύο αυτές χώρες έχουν πολιτιστικούς δεσμούς ενώ στην ιστορία έχουν γίνει μεταξύ τους και πληθυσμιακές μετακινήσεις. Η Συρία υποστηρίχτηκε (από τη Τουρκία) ώστε να γίνει ο ακρογωνιαίος λίθος της οικονομικής συνεργασίας με Λίβανο και Ιορδανία (την λεγόμενη και Ισλαμική Σένγκεν, εννοεί που οραματίστηκε ο Ερντογκάν). Τώρα η συγκεκριμένη προοπτική πέφτει στο κενό γιατί ο Μπάσαρ αλ Άσσαντ πέφτει από την εξουσία. Τι θα γίνει με τις σχέσεις των δύο χωρών; Η Τουρκία είναι σε δίλημμα. Να ταχθεί υπέρ του καθεστώτος Μπάσαρ αλ Άσσαντ ή να κάνει ότι και στη Λιβύη; Και η κοινή γνώμη όπως στη περίπτωση της Λιβύης, έτσι και στη περίπτωση της Συρίας δεν είναι υπέρ του σημερινού καθεστώτος. Η εξωτερική πολιτική “μηδενικών” προβλημάτων με τους γείτονες (Συρία, Ιράν και Σαουδική Αραβία) δεν μπορεί να συνεχίσει να υφίσταται όταν στις χώρες αυτές υπάρχουν συγκρούσεις και διαμάχες στο εσωτερικό τους. Και αυτό γιατί θα πρέπει κάποια στιγμή ως χώρα καλείσαι να επιλέξεις σε ποιο στρατόπεδο θα πας.
NPR – David Greene: Ας μεταφερθούμε στην επόμενη χρονιά ή ακόμα και στα επόμενα πέντε έτη. Εννοώ πως αν η Τουρκία θελήσει να συνεχίσει την εξωτερική πολιτική “μηδενικών” προβλημάτων με τους γείτονες, μήπως θα πρέπει να την αναθεωρήσει εξ’ ολοκλήρου ως περιφερειακή στρατηγική της;
ICG – Robert Malley: Νομίζω πως θα πρέπει να την αναθεωρήσει (η Τουρκία) για δύο λόγους:
Ο πρώτος είναι πως θα πρέπει να διαλέξουν με ποιους δεν θα έχουν προβλήματα, όπως είπα και πριν. Με τους λαούς ή με τα καθεστώτα; Και η Τουρκία έχει αρκετά καλή αντίληψη για να κατανοήσει τα τεκταινόμενα στην περιοχή. Βλέπει ότι στο βάθος οι λαοί έρχονται στο προσκήνιο. Οπότε αν θέλει να μην έχει προβλήματα θα πρέπει να κοιτάξει προς τα που οδηγούνται οι λαοί.
Ωστόσο πρέπει να αποφασίσουν. Θέλει η Τουρκία να μην έχει προβλήματα με τα σημερινά καθεστώτα ή με αυτά που πιθανόν ακολουθήσουν; Όσο περισσότερο έρχονται σε επαφή με τα τωρινά καθεστώτα, σαν αυτό του Άσσαντ, ή στο παρελθόν με εκείνο του Καντάφι, τόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες των καλών σχέσεων με τα καθεστώτα που θα τα ανατρέψουν.
NPR – David Greene: Η Τουρκία συχνά έχει θεωρηθεί ως ένα πρότυπο συγκερασμού μεταξύ Ισλάμ και Δημοκρατίας. Βλέπετε κάποιο από τα επαναστατικά κινήματα στην περιοχή να εμπνέεται από την Τουρκία και τι μέχρι τώρα έχουν καταφέρει;
ICG – Robert Malley: Και ναι και όχι. Εννοώ πως η Τουρκία βρίσκεται σε μια αέναη προσπάθεια εξισορρόπησης, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Εξισορροπεί ανάμεσα σε πολύ ισχυρές σχέσεις με την Δύση. Εννοώ πως είναι μια χώρα που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, που έχει πολύ καλές σχέσεις με την Ουάσινγκτον και που το εμπορικό μοντέλο απευθύνεται πιο πολύ προς την Ευρώπη παρά προς τον αραβικό κόσμο, αλλά επίσης είναι και η γέφυρα προς αυτόν.
Είναι μια μεγάλη ισλαμική χώρα. Εχει πίσω της την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Εξισορροπεί μεταξύ μιας ισλαμικής κυβέρνησης, αλλά επίσης μιας κυβέρνησης, που όπως είπα, έχει καλές σχέσεις με την Δύση, ενώ είναι μια χώρα με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις που επιθυμούν να διατηρήσουν τη θέση τους. Και αυτό είναι το μοντέλο που η Τουρκία επιθυμεί να παρουσιάσει στον κόσμο, και που το οποίο ειλικρινά, θα ήθελαν πολλοί στην Δύση η Τουρκία να το παρουσιάσει στον κόσμο.
Αλλά ταυτόχρονα, αν η Τουρκία υπερβεί τα όρια, αν γίνει καταπιεστική, θα υπάρξει αντίδραση που θα κλιμακωθεί στον αραβικό κόσμο κάτι που ήδη διαπιστώνουμε. Έτσι λοιπόν η Τουρκία θα πρέπει να προσέχει. Είναι μεν πρότυπο αλλά όλα έχουν όρια.
GEOPOLITICS & DAILY NEWS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου