Το τουρκικό παιχνίδι στη Μεσόγειο: “Η Ρωσία μπορεί να της παραδώσει φυσικό αέριο, το οποίο στη συνέχεια θα γίνει τουρκικό με το “άγιο πνεύμα”!

«Στρατηγική πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.)», χαρακτηρίζει ο αρθρογράφος της εφημερίδας Le Figaro, Renaud Girard τη συμφωνία της Τουρκίας και της Λιβύης της 3ης Οκτωβρίου.

Επισημαίνοντας, ότι οι Τούρκοι και όσοι από τους Λίβυους αποφάσισαν να γίνουν υποτελείς τους, παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, γιατί καταπατούν επιδεικτικά τον ελληνικό θαλάσσιο χώρο (ιδιαίτερα στα ανοιχτά των ελληνικών νησιών Κρήτη και Ρόδο), τονίζει, ότι αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίον αυτές οι τούρκο-λιβυκές συμφωνίες κρίθηκαν άκυρες, τόσο από την Ε.Ε. όσο και από τις ΗΠΑ.

Υπογραμμίζει επίσης, ότι «το εύρος της εντολής του Dbeibah δεν τον εξουσιοδοτεί να υπογράφει

συμφωνίες εξωτερικής πολιτικής», καθώς και ότι η εν λόγω συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης εμποδίζει την ανάπτυξη του έργου του αγωγού EastMed, μέσω της Κύπρου και της Ελλάδας, του οποίου το πλεονέκτημα είναι, ότι απαλλάσσει τους Ευρωπαίους από κάθε ρωσική ή τουρκική πίεση.

Ως προς την επιθυμία του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ταγίπ Erdogan να κάνουν την Τουρκία κόμβο φυσικού αερίου της Ευρώπης, σημειώνει, ότι το πλεονέκτημα του τουρκικού εδάφους είναι, ότι ξεφεύγει από κάθε ευρωπαϊκή ή αμερικανική κύρωση, προσθέτοντας:

• «Η Ρωσία μπορεί να της παραδώσει φυσικό αέριο, το οποίο στη συνέχεια θα γίνει τουρκικό με το «άγιο πνεύμα», καθώς σε αντίθεση με το νόμισμα, το αέριο δεν έχει καμία εθνική μυρωδιά.
• Το ρωσικό αέριο, που μεταφέρεται από τον αγωγό φυσικού αερίου Blue Stream 1, φτάνει στο λιμάνι του Novorossiysk, για να διασχίσει τη Μαύρη Θάλασσα στη Σαμψούντα και μετά στην Άγκυρα, όπου συνδέεται με τον αγωγό φυσικού αερίου Nabucco και από εκεί πηγαίνει στο ευρωπαϊκό τμήμα της Τουρκίας, μετά στη Βουλγαρία και μετά στην Ουγγαρία».

Είναι βέβαιο, ότι η Τουρκία θα πάρει ένα καλό μερίδιο, ενώ σε αντάλλαγμα, η Ρωσία, η οποία είναι παρούσα στη Λιβύη μέσω Wagner, συμφωνεί να παραδώσει όλη τη δυτική Λιβύη στην Τουρκία.

Κατά τον αρθρογράφο, η Λιβύη γίνεται συγκυριαρχία, μεταξύ Τουρκίας – Ρωσίας και Αιγύπτου. Άλλωστε, όπως παρατηρεί, ο πρόεδρος al-Sissi έχει τις καλύτερες σχέσεις με το Ρώσο ομόλογό του, ο οποίος είναι έτοιμος να του πουλήσει πυρηνικούς σταθμούς.

Διερωτάται, αν η Γαλλία θα είναι μόνη που θα προστρέξει σε βοήθεια των Ελλήνων, την ημέρα που το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό θα εγκαταστήσει μια φρεγάτα, για να ασφαλίσει την παράνομη θαλάσσια λωρίδα του,  επισημαίνει, ότι στην ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία χρησιμοποιεί ήδη τακτικά τον εκβιασμό των μεταναστών κατά των Ευρωπαίων, μπλοκάρει κάθε διαπραγμάτευση ως προς την επανένωση της Κύπρου, της οποίας έκλεψε το 38% του εδάφους με μια στρατιωτική επιχείρηση το καλοκαίρι του 1974, εκμεταλλευόμενη μια Αμερική εγκλωβισμένη στο Γουότεργκεϊτ.

Καταλήγει υποστηρίζοντας, ότι ο «πανούργος» Πρόεδρος Erdogan, προκειμένου να κάνει τη χώρα του κόμβο φυσικού αερίου της Ευρώπης, δεν θα διστάσει ως προς τα μέσα».

ΠΗΓΗ: Le Figaro Renaud Girard – Renaud Girard: «Le grand jeu turc en Méditerranée»

ΠΗΓΗ hellasjournal