Ως το «λάφυρο», που θα του εξασφαλίσει την αναγραφή του ονόματος του δίπλα στο όνομα του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ αλλά κυρίως την πολιτική του επιβίωση την ώρα, που η αντιπολίτευση προαναγγέλλει τη σύλληψη του μετά τις προεδρικές εκλογές και την ισόβια παραμονή του στις τουρκικές φυλακές, βλέπει ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
Πρόκειται για την πιο επικίνδυνη συνθήκη στην πορεία της κατακόρυφης ποιοτικής αναβάθμισης της τουρκικής επιθετικότητας, στην οποία συνυπάρχει ο άκρατος μεγαλοϊδεατισμός και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης του Τούρκου προέδρου. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι την ευθεία απειλή πολέμου κατά της χώρας μας από την αποβατική άσκηση EFES 2022 ακολούθησε η ανακοίνωση της υποψηφιότητας Ερντογάν για τις κρίσιμες εκλογές του 2023, στη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκικού κράτους, με τον ίδιο ουσιαστικά να θέτει τα νησιά του Αιγαίου ως το διακύβευμα των εκλογών στην Τουρκία.
Η Ουκρανία... άνοιξε την όρεξη της Αγκυρας
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η εντυπωσιακή συσπείρωση σύσσωμης της Δύσης κατά της Μόσχας θεωρήθηκε από πολλούς ότι θα ανέκοπτε, έστω και πρόσκαιρα, την επεκτατική δυναμική της τουρκικής εθνικής στρατηγικής. Εκ του αποτελέσματος, η εκτίμηση αυτή όχι μόνο δεν επαληθεύτηκε αλλά αντίθετα ο πόλεμος στην Ουκρανία αποδεικνύεται ότι άνοιξε την όρεξη της Αγκυρας, καθώς με βάση τη δική της προσέγγιση και ανάλυση των έκτακτων περιστάσεων, της προσφέρεται μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να πετύχει τις επιδιώξεις της ταυτόχρονα σε πολλά επίπεδα. Εάν και αυτός είναι σε γενικές γραμμές ο τρόπος, με τον οποίο ασκούν την εξωτερική πολιτική τους οι Τούρκοι επί δεκαετίες, η ευκαιρία, που διέκρινε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για να αυξήσει την επιρροή του με στόχο να πάρει όσα περισσότερα μπορεί στο ανατολίτικο παζάρι, εξελίσσεται σε υπέρ πάντων αγώνα για τον ίδιο.
Τρέχει να «κρύψει» τα προβλήματα στο εσωτερικό
Ο Τούρκος πρόεδρος γνωρίζει πολύ καλά ότι η πολιτική κυριαρχία του τελειώνει στις επόμενες εκλογές. Γνωρίζει επίσης και ποια τύχη του επιφυλάσσεται. Η αποκάλυψη του αρχηγού της αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ότι έχει μεταφέρει τεράστια ποσά στο εξωτερικό προετοιμάζοντας τη φυγή του μαζί με τα μέλη της οικογένειας του είναι η απόδειξη ότι έχει πλήρη γνώση της πραγματικότητας και των ισορροπιών, που έχουν διαμορφωθεί στην τουρκική κοινωνία. Με τόσες διώξεις και τόσες φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων και αντιφρονούντων θα ήταν τουλάχιστον αφελής να πιστεύει ότι η παράδοση της εξουσίας θα ήταν μια «βελούδινη» υπόθεση χωρίς την παραμικρή συνέπεια για τον ίδιο.
Η αναφορά της προέδρου του Καλού Κόμματος Μεράλ Ακσενέρ στην πιθανή ισόβια κάθειρξη του εφόσον χάσει τις εκλογές δεν αφήνει καμία αμφιβολία για το μέλλον του στην περίπτωση, που η Τουρκία γυρίσει σελίδα. Αν σε αυτό το πολιτικό κλίμα προστεθεί η συσσωρευμένη κοινωνική δυσαρέσκεια λόγω των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν οι Τούρκοι πολίτες, με τον πληθωρισμό να έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, τότε μόνο ένας εντυπωσιακός αστάθμητος παράγοντας μπορεί να ανατρέψει μια προοπτική, που λίγο ή πολύ μοιάζει προδιαγεγραμμένη.
Η στρατηγική υφαρπαγής του Αιγαίου
Το πιο επικίνδυνο σε αυτή την οπτική είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος δείχνει να πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει την παρτίδα. Για το λόγο αυτό ρίχνει στο τραπέζι το «λάφυρο» των ελληνικών νησιών. Επισπεύδει, λόγω των δυσμενών εσωτερικών εξελίξεων αλλά και εξαιτίας της σημαντικής ενίσχυσης της γεωστρατηγικής και στρατιωτικής θέσης της χώρας μας, την ενεργοποίηση του βασικού άξονα της επεκτατικής στρατηγικής της Τουρκίας. Την υφαρπαγή του Αιγαίου. Με αυτό τον τρόπο αναγκάζει την αξιωματική αντιπολίτευση να συμπορευτεί μαζί του σε αυτές τις ανιστόρητες διεκδικήσεις με τον κίνδυνο βέβαια ο ίδιος να είναι εθνικά υπόλογος στο άμεσο μέλλον στην περίπτωση, που δεν υλοποιήσει το σχέδιο επιβουλής της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τα παίζει όλα για όλα. Μπλοκάρει την ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ με το βλέμμα στραμμένο στα F-16, που του αρνείται το Κογκρέσο, ετοιμάζεται να εισβάλει ξανά στη Συρία, προσπαθεί μάταια να συντηρήσει την εικόνα του ειρηνοποιού στον πόλεμο στην Ουκρανία και εσχάτως θέλει να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη μεταφορά των ουκρανικών σιτηρών. Τίποτα από όλα αυτά δε θα του εξασφαλίσει μία νέα προεδρική θητεία, με την προϋπόθεση ότι οι προεδρικές εκλογές θα γίνουν με δημοκρατικό τρόπο, και το ξέρει. Για αυτό «επιστρατεύει» τα νησιά του Αιγαίου χωρίς να επιστρατεύει όμως τη λογική.
Στην ψευδαίσθησή του ο Τούρκος πρόεδρος ότι αναμετράται με την Ιστορία και εφόσον προχωρήσει στα σχέδια του επιχειρώντας να αλλάξει τα σύνορα, δε θα έχει λάβει υπόψη του το προφανές, ότι προηγουμένως πρέπει να αναμετρηθεί με την Ελλάδα, έτοιμη να υπερασπιστεί την εθνική κυριαρχία της.
ΠΗΓΗ reader
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου