Το Newpost, πέρασε το οδόφραγμα του Αγίου Δομετίου για να συναντήσει τον Ζίννη. Έναν Τουρκοκύπριο από την Πάφο που ζει από το 1974 στο Βόρειο Τμήμα του νησιού. Τον συναντήσαμε στο Πέντε μίλι. Το σημείο που έγινε η απόβαση του Αττίλα εκείνο το μαύρο πρωινό του Ιούλη.
«Λυσσομανάνε» οι Τσέτες εξαπολύοντας καθημερινά μπαράζ προκλητικών δηλώσεων έναντι Ελλάδας και Κύπρου, θέτοντας άλλοτε το ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου και άλλοτε κάνουν σενάρια προσάρτησης της Βόρειας Κύπρου στην Τουρκία. Το πρόβλημα με την Ασία, ανέκαθεν, ήταν μεγάλο. Πέραν της
νοοτροπίας της, η οποία είναι θρασύτατη και αμετανόητη, η τουρκική προκλητικότητα θα συνεχίζεται όσο η διεθνής κοινότητα δείχνει την ανοχή της σε ζητήματα κατοχής. Εδώ και μισό αιώνα η Κύπρος παραμένει διχοτομημένη με το 1/3 του νησιού να βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων. Από την άλλη οι δυτικές χώρες είναι ακόμα μια φορά κατά του αδυνάμου, έχοντας την απαίτηση από την Ελλάδα και την Κύπρο να δείξουν την κατανόησή τους, σε ότι αφορά τη γεωπολιτική θέση της Τουρκίας. Γιατί, όπως εξηγούν οι αναλυτές, η γεωπολιτική θέση που κατέχει η σημερινή Τουρκία, βρίσκεται σε μια πολύ ευαίσθητη περιοχή για τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης. Και με εκείνα και με τ’ άλλα, ακόμα μια φορά η Τουρκία έχει και το τυρί και το μαχαίρι.
Κάτω από τις πολεμικές ιαχές του Ερντογάν
Την ώρα που πολλοί περιμένουν από τον Ταγίπ Ερντογάν ένα θερμό επεισόδιο, κάνοντας προβλέψεις για το που τελικά θα μπορούσε να γίνει, οι κάτοικοι της Κυπριακής Δημοκρατίας, προσπαθούν να διαχειριστούν με ψυχραιμία τα γεγονότα, αρκετά προβληματισμένοι για την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα του νησιού. Αντίστοιχα οι κάτοικοι της Βόρειας Κύπρου ζουν «απομονωμένοι» και «χτυπημένοι» από την οικονομική κρίση που μαστίζει την Τουρκία όλον αυτόν τον καιρό, ερχόμενοι αντιμέτωποι με ένα καθεστώς, που στην ουσία, προσπαθεί να αλλοιώσει, όπως υποστηρίζουν, την κοσμικότητα της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Αυτό είναι το μεγάλο παράπονο των Τουρκοκυπρίων. «Γέμισαν τα Κατεχόμενα Τούρκους», αναφέρει στο NEWPOST, ο Τουρκοκύπριος Ζίννης. «Είμαστε πολύ λίγοι πια στο νησί. Πολλοί έχουν μεταναστεύσει σε χώρες της Δύσης λόγω του ότι δεν μπορούν να νιώσουν ελεύθεροι πολίτες. Η οικονομική κρίση στην Τουρκία έχει επηρεάσει και τα κατεχόμενα.»
Οδόφραγμα Αγίου Δομετίου
Το Newpost, πέρασε το οδόφραγμα του Αγίου Δομετίου για να συναντήσει τον Ζίννη. Έναν Τουρκοκύπριο από την Πάφο που ζει από το 1974 στο Βόρειο Τμήμα του νησιού. Τον συναντήσαμε στο Πέντε Μίλι στην Κερύνεια. Το σημείο που έγινε η απόβαση του Αττίλα εκείνο το μαύρο πρωινό του Ιούλη.
Μπροστά στο πλοίο της ντροπής που έφερε τον όλεθρο στο νησι
Μπροστά μας φιγουράρει με θράσος το επιβατικό στρατιωτικό πλοίο C-128 που τοποθέτησε ο Χουλουσίλ Ακάρ το 2020 στο σημείο της απόβασης. Το τουρκικό πλοίο μετέφερε χερσαίες δυνάμεις στην Κύπρο το 1974 και παραδόθηκε ως δώρο στο κατοχικό καθεστώς. Τον ρώτησαν ποια τα συναισθήματά του, βλέποντας το πλοίο που έφερε την καταστροφή. «Δεν νιώθω νικητής που το βλέπω. Ξέρω μόνο ότι στα 15 μου, έπρεπε, να φύγω από την πόλη που γεννήθηκα για να πάω να μείνω σε ένα ξένο σπίτι. Έγινα πρόσφυγας μέσα σε ένα βράδυ. Δεν είχαμε να φάμε. Ο πόλεμος του 1974 στιγμάτισε και τη δική μου ζωή», σχολίασε.
Σύμφωνα με το τουρκικό Υπουργείο Άμυνας, το αποβατικό σκάφος αποσύρθηκε το 2014 και επισκευάστηκε στα ναυπηγεία Κωνσταντινούπολης όπου και μετατράπηκε σε μουσείο.
Του ζήτησα να μπούμε μαζί στο πλοίο. Στην αρχή δίστασε γιατί το επιβατικό είναι επι την επίβλεψη του Τουρκικού στρατού και ίσως σε μένα δημιουργήσουν θέμα, είπε, σε μια εποχή που η ένταση μεταξύ «των μεγάλων» είναι τεταμένη. Ανεβήκαμε στην πλώρη του πλοίου. Βλέπαμε από κει ξεκάθαρα το «μνημείο ειρήνης και ελευθερίας», όπως ονομάζεται αυτό το παράξενο από μπετόν δημιούργημα.
Πιστεύεις ότι η Τουρκία εισήλασε στην Κύπρο για να σώσει τους Τουρκοκυπρίους;
«Στην αρχή ναι είχα πιστέψει ότι ήταν μια ειρηνευτική επιχείρηση.
Είχαν γίνει πολλά εναντίον μας. Οι Ρωμιοί ήθελαν να ενωθούν με την
μητέρα πατρίδα τους και για μας το Γιουνανιστάν πάντα είναι και θα είναι
εχθρός. Φούσκωσε τα μυαλά των Ρωμιών για ανεξαρτησία. Μετά
όταν πέρασαν τα χρόνια και είδα ότι η Τουρκία έφερνε στο νησί έποικους,
που στην ουσία ήθελε να αφανίσει την δική μας ταυτότητα, είχα αντιληφθεί
ότι δεν μπήκε στο νησί για να μας σώσει, αλλά για να περάσει τη δική
της πολιτική.»
«Όσο ζούσε ο Ντεκτάς είχαμε μιαν ελπίδα ότι
θα άλλαζαν τα πράγματα. Τώρα ο φόβος της διχοτόμησης του δημιουργεί
ανασφάλεια. Δεν πρέπει γιατί οι Ελληνοκύπριοι αφήνουν πολλά λεφτά σε
μας.», είπε.
Φωτογραφία: Η απόβαση στις 20 Ιουλίου 1974
Πλάτη στην Πολιτική Ερντογάν
«Απαράδεκτη όπως η οικονομία μας. Η λίρα μας δεν έχει αξία. Αν δεν μέναμε στην Βόρεια Κύπρο δε θα μπορούσαμε να τα βγάλουμε πέρα οικονομικά. Αν και ψήφισα Ερσίν Τατάρ μετά άλλαξα γνώμη όταν είδα ότι η πολιτική του σέρνεται από την πολιτική του Ερντογάν. Η Ελληνοκύπριοι μας κάνουν καλό τζίρο το νησί άλλαξε από τότε που άνοιξε το οδόφραγμα.»
Προκλήσεις Ερντογάν στο Αιγαίο
«Εμείς οι τούρκοι γαβγίζουμε πολύ όταν περνάνε οι γάτες και μας κουνάνε την ουρά, προκλητικά. Δεν ξέρω αν είναι ο Ερντογάν πιο προκλητικός από το Γιουνανιστάν, όμως πιστεύω ότι πρέπει η κάθε χώρα να δείχνει την ισχύ της και να διεκδικεί ότι της ανήκει.»
Λύση, αναγνώριση Ψευδοκράτους ή προσάρτηση των Κατεχομένων στην Τουρκία;
«Θα διάλεγα από τα τρια τη λύση. Αλλά δεν βλέπω να οδεύουμε προς τα εκεί. Η σε αναγνώριση πάμε ή σε προσάρτηση. Προτιμώ την αναγνώριση γιατί θα νιώσουμε για πρώτη φορά ανεξάρτητοι. Πώς τα κατάφεραν στον νότο! Ο Τατάρ μας έπεισε ότι ο Τουρκοκυπριακός λαός θα βρει την θέση του στον κόσμο. Αλλά δεν είδαμε ακόμα καμιά αναγνώριση ή έστω μια λύση που να είναι βιώσιμη και για τους δυο μας.»
Μπορούν να τα βρουν οι δυο κοινότητες
«Θα τα βρούμε με τους Ρωμιούς αν έχουμε λύση. Έχουμε πολλές διαφορές. Είναι πολύ πιο εξελιγμένοι οι Ρωμιοί δεν έχουν την πονηριά του ανατολίτη. Αλλά είμαστε όλοι άνθρωποι, ο Αλλάχ είναι ένας με διαφορετικό όνομα.»
«Βέβαια οι έποικοι θέλουν προσάρτηση με την Τουρκία. Εντάξει έιναι φίλα προσκείμενοι προς τον Ερντογάν. Τούρκοι είναι που ήρθαν το 1974 στο νησι να μείνουν, μετά την εισβολή. Πολλοί όμως δεν είναι αρνητικοί στην ιδέα της λύσης.»
Οι Τουρκοκύπριοι αρνούνται να λέγονται Τούρκοι
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2021, σχετικά με ποια λύση επιθυμούν οι πολίτες στα κατεχόμενα το 60,4% των Τουρκοκυπρίων και το 51,9% των εκ Τουρκίας που έγιναν «πολίτες» του ψευδοκράτους δήλωσαν ότι τους ενοχλεί το γεγονός ότι η Κύπρος είναι μοιρασμένη.
Επίσης στη δημοσκόπηση, υποβλήθηκε και η ερώτηση «πώς χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας κατά προτεραιότητα». Οι απαντήσεις που δόθηκαν ήταν οι εξής:
«Κύπριο»: Τουρκοκύπριοι 33,7%, έποικοι 4,5%
«Τουρκοκύπριο»: Τουρκοκύπριοι 55,6%, έποικοι 27%
«Τούρκο»: Τουρκοκύπριοι 5,8%, έποικοι 53%
«Μουσουλμάνο»: Τουρκοκύπριοι 3,5%, έποικοι 13,3%
Οι επιστήμονες που διεξήγαγαν τη μελέτη αναφέρουν ότι τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν πως για τους Τουρκοκύπριους δεν είναι σημαντικός από μόνος του ο «τουρκισμός» ανεξαρτήτως από τον «κυπριωτισμό».
Σημειώνουν ότι τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι δεμένοι με το νησί, τα χώματά του, τη γεωγραφία του και τον κυπριωτισμό.
Από την άλλη, οι εκ Τουρκίας έποικοι διαθέτουν ισχυρό το αίσθημα μιας εθνικής ταυτότητας ή του ότι ανήκουν στον «Τουρκισμό».
Οι ακαδημαϊκοί αναφέρουν ότι σε κοινωνίες που είναι εθνικά ετερογενείς ή φιλοξενούν πολλούς πρόσφυγες, ο τόπος που υιοθετείται ως πατρίδα συνιστά συμπληρωματική ένδειξη της αντίληψης της ταυτότητας.
ΠΗΓΗ newpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου