Τα συνεταιράκια της Βαβυλωνίας

Από το ιστολόγιο http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=312684

Γελοιογραφία και κείμενα του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΪΤΖΗ www.gianniskalaitzis.gr

Η συναίνεση, η συνεργασία, η σύμπραξη είναι απαραίτητες για τη διάσωση του πολιτικού καθεστώτος της χώρας και την παραγωγή κωμωδιών.

Πράγματι, όπως μας παρουσιάζουν την οικονομική κατάσταση εγκυρότατοι αναλυτές και διακεκριμένοι επιστήμονες, για να διατηρηθεί η έννομη τάξη, αλώβητος ο κοινωνικός ιστός και ακέραιο το πολιτικό σύστημα, οι δύο αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων οφείλουν να συνεργαστούν στενά, οδηγώντας τις πατριωτικές δυνάμεις του έθνους στην αναδημιουργία, όπως ακριβώς συμβαίνει στην ευτράπελη αφήγηση, στις κινηματογραφικές φάρσες ή στη θεατρική μπουφονερία. Το σενάριο είναι απλό: Εφαρμόζουμε τον μύθο της Βαβέλ στην ελληνική εκδοχή του.
Αγαπητοί αναγνώστες, αυτοί που εμφανίζουν τους εργαζόμενους Ελληνες ως τεμπελχανάδες, χαραμοφάηδες, απατεώνες και αχαΐρευτους, αγνοούν ευτυχώς ότι ο πρωτοπόρος του νεοελληνικού θεάτρου Δημήτρης Βυζάντιος (ψευδώνυμο του Κ. Χατζή Ασλάνη) μετέτρεψε τον δυσοίωνο μύθο του «πύργου της Βαβέλ» στη γελαστή «Βαβυλωνία» του θεατρικού μας ρεπερτορίου. Εκείνη η ζοφερή παράδοση του ανθρώπινου μόχθου, της αλαζονείας, της αποτυχημένης συνεργασίας και της συνενοχής παρουσιάστηκε και παρουσιάζεται από τους ντόπιους θιάσους σαν εορταστικό ξεφάντωμα μεθυσμένων πατριωτών, εντούτοις αλλόγλωσσων. Η ασυνεννοησία, η παρεξήγηση και το ποτό προηγούνται και ακολουθούν οι αστείοι καβγάδες, οι άστοχοι πυροβολισμοί και οι γελοίες ανακρίσεις. Μια ξεκαρδιστική μεταμόρφωση του βιβλικού πύργου σε μπεκροκανάτα, που για τον εβραιοχριστιανικό πολιτισμό της Μέρκελ και του κ. Πάγκαλου ακούγεται σαν ύβρις αλλά δεν το ξέρουν. Θα το χρησιμοποιούσαν σαν επιχείρημα εναντίον των «αγράμματων φουστανελάδων».



Και ο Βυζάντιος δεν ήξερε από θέατρο. Ηταν αγιογράφος! Την σκηνική οικονομία της «Βαβυλωνίας» την οργάνωσαν ηθοποιοί. Κατάλαβε εντούτοις (ο Βυζάντιος) πως η ευκαιριακή σύμπραξη είναι ιδανικός καμβάς για το στήσιμο μιας κωμωδίας. Αυτό ακριβώς που σπρώχνονται να πράξουν οι κ.κ. Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαράς επειδή «η χώρα βυθίζεται στα χρέη και διασύρεται διεθνώς, το πολιτικό σύστημα καταρρέει, ο λαός ζει έναν εφιάλτη και βαδίζουμε προς τη βέβαιη πτώχευση».
Πάνω σε αυτόν τον καμβά, πάνω στο μοτίβο της συνέργειας είναι δομημένα όλα σχεδόν τα κινηματογραφικά φιλμ, βουβά ή όχι, των Σταν Λόρελ και Ολιβερ Χάρντι. Ρίξτε μια ματιά στο you Tube. Οι δύο αμίμητοι κλόουν, κουβαλώντας ένα πιάνο, επισκευάζοντας μια στέγη, οδηγώντας ένα αμάξι όπως οι κ.κ. Σαμαράς και Παπανδρέου θα έστηναν μια κυβέρνηση, μας χαρίζουν σπάνια ιλαρότητα. Κάπου εμφανίζονται με τον τίτλο «Τα συνεταιράκια», τίτλο που χρησιμοποίησαν σε ένα cinemascope και οι Τζέρι Λιούις - Ντιν Μάρτιν, όπου ξελόγιαζαν τις ωραίες και μάζευαν πλούτη. Ως συνέταιροι περιγράφονται επίσης δύο τυχοδιώκτες, ο Κίσα και ο Οστάπ, που ψάχνουν για διαμάντια στις απολαυστικές «Δώδεκα καρέκλες» των Ιλφ και Πετρόφ («Διογένης», 1971).
Αλλά για να μην κατηγορηθούν οι κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαράς ως ιδιοτελείς συμφεροντολόγοι και συνένοχοι, προτείνεται να αναθέσουν την πρωθυπουργία σε τεχνοκράτη -όπως οι Καραγκιόζης και Χατζηαβάτης έβγαλαν δήμαρχο τον Μπαρμπαγιώργο- πρόσωπο που δεν πολιτεύεται και δεν θα πολιτευτεί, θα αναλάβει μόνο να διαπραγματευτεί με τους δανειστές μας. Και υποθέτουμε βασίμως ότι ο εν λόγω τεχνοκράτης προ της κρίσιμης διαπραγμάτευσης θα δεχτεί από τους δύο πολιτικούς ηγέτες την προσήκουσα εκπαίδευση, ανάλογη με την κατάρτιση του Μπαρμπαγιώργου προ της εκλογής του. Πράγματι, οι δύο κομματάρχες του βλαχοδήμαρχου δίδαξαν τον Μπαρμπαγιώργο σε κάθε αίτημα των συνομιλητών του να απαντάει «ναι», «μάλιστα» ή «βέβαια», μάθημα απλό για να το αποστηθίσει και ο επίδοξος διαπραγματευτής. Δεν ξέρουμε εάν το έργο θα γραφτεί με τον τρόπο του Σπαθάρη, του Μόλα, του Χαρίδημου ή του φιαλοβόλου κ. Πρετεντέρη, αλλά προβλέπουμε τον διάλογο μεταξύ της τρόικας και του διαπραγματευτή-Μπαρμπαγιώργου:
Τρόικα: Θα πληρώνετε χρέη μέχρι το 3012.
Μπαρμπαγιώργος: Μάλιστα.
Τρόικα: Κατάλαβες τι είπα;
Μπαρμπαγιώργος: Βέβαια.
Τρόικα: Μήπως με δουλεύεις;
Μπαρμπαγιώργος: Ναι! Και μάλιστα και βέβαια!
Τρόικα: Α! Είσαι μεγάλος βλάκας!
Μπαρμπαγιώργος: Και ναι και μάλιστα και βέβαια και ναι!
Αγαπητοί αναγνώστες, θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε!