“Ils n’ont rien appris, ni rien oublié”.
(“Δεν έμαθαν τίποτα δεν ξέχασαν τίποτα”).
Τάδε έφη ο μέγιστος Ταλλεϋράνδος για την αμετροέπεια των Βουρβώνων μετά την Παλινόρθωση.
Η υπεράσπιση της πατρίδας είναι συνυφασμένη με τη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας.
Τώρα αν κάποιοι επιζητούν να νοηματοδοτήσουν την εθνική ταυτότητα με postmodern φληναφήματα καλά θα κάνουν να ξαναδιαβάσουν τον Φουκουγιάμα ιδίως το τελευταίο του άρθρο στο F.Affairs όπου συνδέει τον φιλελευθερισμό με τις κλασικές του ρίζες ήτοι το έθνος κράτος.
Ο μετασχηματισμός της ελληνικής κοινωνίας σε μια μεταμοντέρνα εκδοχή με κατασκευή ψευδοπροτύπων και εργαλειοποιημένων αφηγημάτων που στερούνται αληθείας και ουσιαστικού νοήματος βγαλμένων απ την ολοκληρωτική και ισοπεδωτική εργαλειοθήκη των επιγόνων του Πολιτισμικού Μαρξισμού, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αποδιοργάνωση και στην δυνητική διάλυση της εθνικής συνοχής.
Αυτή η πολιτική δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς στην Ευρώπη τα προηγούμενα χρόνια.
Έλληνας δεν είναι αυτός που μετέχει απλώς της ελληνικής παιδείας δηλαδή απλά φοίτησε σε ελληνικό σχολείο ή πανεπιστήμιο. Με αυτή τη λογική εγώ που έλαβα ανώτατη εκπαίδευση στην Αγγλία ή στην Ελβετία καθίσταμαι αυτόματα Άγγλος ή Ελβετός;
Ο Ισοκράτης αναφέρει στον Πανηγυρικό του την περίφημη ρήση που τόσο έχει διαστρεβλωθεί. Δεν ανέφερε ποτέ τη φράση “Ελληνες εισί οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας”.
Η ακριβής φράση είναι η εξής:
“Τοσοῦτον δ’ ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις ἡμῶν περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ὥσθ’ οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκε μηκέτι τοῦ γένους ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας”.
(“Τόσο πολύ ξεπέρασε η πόλη μας (η Αθήνα) τους υπόλοιπους ανθρώπους στη σκέψη και στο λόγο, ώστε οι μαθητές της έγιναν δάσκαλοι των άλλων, και το όνομα των Ελλήνων το έχει κάνει να φανερώνει όχι πλέον τη φυλή αλλά τη διάνοια, με αποτέλεσμα περισσότερο να αποκαλούνται Έλληνες αυτοί που μετέχουν της παιδείας μας, παρά αυτοί που έχουν κοινή ελληνική καταγωγή”).
Η ρήση αναφέρεται πρωτίστως λοιπόν στην εξύμνηση του αντικτύπου της ελληνικής παιδείας και κυρίως της αττικής παιδείας στους ξένους. Ο λόγος άλλωστε είναι πανηγυρικός.
Όσο για τη πρόθεση του Ισοκράτη, ο Ulrich Wilcken εκ των διαπρεπεστέρων φιλελλήνων ιστορικών αναφέρει:
“Mε την φράση αυτή ο Ισοκράτης δεν θέλει να συμπεριλάβει (όπως υποστηρίχθηκε συχνά) στους Έλληνες και τους εξελληνισμένους αυτούς βαρβάρους, γιατί γι’ αυτόν οι βάρβαροι, ιδιαίτερα οι Πέρσες, εξακολουθούσαν να είναι οι “φυσικοί” εχθροί των Ελλήνων”.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποτιμηθεί η αξία της μετοχής στην ελληνική παιδεία και η αξιοσύνη ορισμένων στο να αισθάνονται Έλληνες. Πολλώ δε μάλλον γιατί εν τέλει καθίστανται πολύ περισσότερο Έλληνες από ορισμένους γηγενείς που λειτουργούν εναντίον της πατρίδας.
ΥΓ: Η αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας απαιτεί εθνοκεντρική αντίληψη και συμπαγή εθνικά ανακλαστικά.
Και η παράνομη μετανάστευση αφορά ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Το οξύ δημογραφικό πρόβλημα δεν επιλύεται με ενσωμάτωση μεταναστών αλλά με παροχή κινήτρων στην ελληνική οικογένεια να κάνει περισσότερα παιδιά.
ΠΗΓΗ armynow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου