Από το ιστολόγιο http://www.elkeda.gr/
του Νίκου Λυγερού*
Για όσους δεν έχουν καταλάβει το μήνυμα του λαού μας, θα πούμε τα πράγματα πιο απλά: Πατρίδα μας είναι το Καστελλόριζο. Κι όσοι δεν ήθελαν να το καταλάβουν, θα το δουν μέσα από το έργο του λαού μας. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις από την πλευρά της Κύπρου όσον αφορά στη διακρατική συμφωνία με την Αίγυπτο στις 17.02.2003, αναδεικνύουν πολλά βασικά νοητικά σχήματα, τα οποία έγιναν ορατά με το θέμα της ΑΟΖ.
Τα όρια της ΑΟΖ αλλάζουν ριζικά την αντίληψή μας αναφορικά με τη θάλασσα. Οι αποστάσεις δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα των 6 και 12 ναυτικών μιλίων. Το μήκος έχει επιπτώσεις και στο εμβαδόν. Κι όσοι αναρωτιούνται ποια είναι η αξία του Καστελλόριζου σε αυτό το πλαίσιο, η πιο απλή απόδειξη της επιρροής του είναι η παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης στην απόφαση της κυπριακής κυβέρνησης εκείνη την εποχή.
Σε μια τόσο μεγάλη απόσταση η ύπαρξη του Καστελλόριζου αλλάζει τα τριπλά σημεία των διαγραμμάτων Voronoi. Το πρώτο είναι Ελλάδα – Κύπρος – Τουρκία και το δεύτερο Αίγυπτος – Ελλάδα – Κύπρος. Αυτό το φαινόμενο εξηγείται απλά όχι από την τοποθέτηση του Καστελλόριζου πάνω στο χάρτη, αλλά από την ακριτικότητα του!
Αν δεν ήταν ακριτικό νησί με την μαθηματική κυριολεξία της έννοιας, τότε δεν θα είχε μία τόσο μεγάλη σφαίρα επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο. Το πρόβλημα της αποκάλυψης του παρασκηνίου το 2003, θα βάλει σε δύσκολη θέση όσους εκείνη την εποχή εξέτασαν τη χώρα μόνο ως χώρο. Διότι τώρα έρχεται η διεκδίκηση του χρόνου. Μπορεί βέβαια να θεωρούσαν ότι η καθυστέρηση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ δεν θα επέτρεπε στο λαό μας ν' αντιληφθεί την πράξη τους, έκαναν ένα σοβαρό λάθος. Διότι τώρα θα πρέπει να δικαιολογηθούν και να εξηγήσουν γιατί πίεσαν την Κύπρο να κάνει πίσω μερικά ναυτικά μίλια στο ακριτικό της block, για να μην χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο σταθεροποίησης της ύπαρξης της ΑΟΖ του Καστελλόριζου. Είχαν ποντάρει στην καθυστέρηση ή ακόμα και στην μη ύπαρξη της ελληνικής ΑΟΖ. Τώρα όμως έχουν ήδη εκτεθεί δίχως να έχουν καταφέρει να χαλάσουν το τελικό πλαίσιο της διαπραγμάτευσης.
Όντως η Κύπρος μπορεί ακόμα και τώρα να ζητήσει από την Αίγυπτο να κάνει μία επέκταση της κοινής γραμμής των ΑΟΖ. Με άλλα λόγια ακόμα και αν η κατάσταση είναι δύσκολη δεν είναι μη αναστρέψιμη. Και το ίδιο ισχύει για το Καστελλόριζο. Έτσι ακόμα κι αν προσπάθησαν να αποφύγουν τα προβλήματα με την Τουρκία δεν θα τα καταφέρουν με το λαό μας, ο οποίος δεν αποδέχεται τέτοιες πράξεις που μερικοί ονομάζουν απλώς λάθη. Διότι δεν μπορούμε απλώς να ξεχάσουμε τους δικούς μας στο Καστελλόριζο, διότι όπως το είπαμε: Πατρίδα μας είναι το Καστελλόριζο....
του Νίκου Λυγερού*Για όσους δεν έχουν καταλάβει το μήνυμα του λαού μας, θα πούμε τα πράγματα πιο απλά: Πατρίδα μας είναι το Καστελλόριζο. Κι όσοι δεν ήθελαν να το καταλάβουν, θα το δουν μέσα από το έργο του λαού μας. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις από την πλευρά της Κύπρου όσον αφορά στη διακρατική συμφωνία με την Αίγυπτο στις 17.02.2003, αναδεικνύουν πολλά βασικά νοητικά σχήματα, τα οποία έγιναν ορατά με το θέμα της ΑΟΖ.
Τα όρια της ΑΟΖ αλλάζουν ριζικά την αντίληψή μας αναφορικά με τη θάλασσα. Οι αποστάσεις δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα των 6 και 12 ναυτικών μιλίων. Το μήκος έχει επιπτώσεις και στο εμβαδόν. Κι όσοι αναρωτιούνται ποια είναι η αξία του Καστελλόριζου σε αυτό το πλαίσιο, η πιο απλή απόδειξη της επιρροής του είναι η παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης στην απόφαση της κυπριακής κυβέρνησης εκείνη την εποχή.
Σε μια τόσο μεγάλη απόσταση η ύπαρξη του Καστελλόριζου αλλάζει τα τριπλά σημεία των διαγραμμάτων Voronoi. Το πρώτο είναι Ελλάδα – Κύπρος – Τουρκία και το δεύτερο Αίγυπτος – Ελλάδα – Κύπρος. Αυτό το φαινόμενο εξηγείται απλά όχι από την τοποθέτηση του Καστελλόριζου πάνω στο χάρτη, αλλά από την ακριτικότητα του!
Αν δεν ήταν ακριτικό νησί με την μαθηματική κυριολεξία της έννοιας, τότε δεν θα είχε μία τόσο μεγάλη σφαίρα επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο. Το πρόβλημα της αποκάλυψης του παρασκηνίου το 2003, θα βάλει σε δύσκολη θέση όσους εκείνη την εποχή εξέτασαν τη χώρα μόνο ως χώρο. Διότι τώρα έρχεται η διεκδίκηση του χρόνου. Μπορεί βέβαια να θεωρούσαν ότι η καθυστέρηση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ δεν θα επέτρεπε στο λαό μας ν' αντιληφθεί την πράξη τους, έκαναν ένα σοβαρό λάθος. Διότι τώρα θα πρέπει να δικαιολογηθούν και να εξηγήσουν γιατί πίεσαν την Κύπρο να κάνει πίσω μερικά ναυτικά μίλια στο ακριτικό της block, για να μην χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο σταθεροποίησης της ύπαρξης της ΑΟΖ του Καστελλόριζου. Είχαν ποντάρει στην καθυστέρηση ή ακόμα και στην μη ύπαρξη της ελληνικής ΑΟΖ. Τώρα όμως έχουν ήδη εκτεθεί δίχως να έχουν καταφέρει να χαλάσουν το τελικό πλαίσιο της διαπραγμάτευσης.
Όντως η Κύπρος μπορεί ακόμα και τώρα να ζητήσει από την Αίγυπτο να κάνει μία επέκταση της κοινής γραμμής των ΑΟΖ. Με άλλα λόγια ακόμα και αν η κατάσταση είναι δύσκολη δεν είναι μη αναστρέψιμη. Και το ίδιο ισχύει για το Καστελλόριζο. Έτσι ακόμα κι αν προσπάθησαν να αποφύγουν τα προβλήματα με την Τουρκία δεν θα τα καταφέρουν με το λαό μας, ο οποίος δεν αποδέχεται τέτοιες πράξεις που μερικοί ονομάζουν απλώς λάθη. Διότι δεν μπορούμε απλώς να ξεχάσουμε τους δικούς μας στο Καστελλόριζο, διότι όπως το είπαμε: Πατρίδα μας είναι το Καστελλόριζο....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου