Στην εξωτερική πολιτική, η πάγια θέση του Παπανδρέου είναι γνωστή από την αρχή της καριέρας του: Οι καλές σχέσεις με την υπερδύναμη. Ελληνοαμερικανός ο ίδιος (και με ολίγη από Σουηδία και Πολωνία), έκλινε πάντα προς τον Αμερικανικό άξονα. Επιπλέον, αναπτύσσει εξαιρετικές σχέσεις και με το Ισραηλινό καθεστώς, στην προσπάθειά του να βρει έναν ισχυρό συμπαίκτη στο μεσογειακό πεδίο μάχης. Που θα τον βγάλει όλο αυτό; Θα δείξει η νεκροψία ιστορία.



Ο Ομπάμα έχει επανειλημμένα ζητήσει να δοθεί βοήθεια προς την Ελλάδα. Αν ήταν μια απλή επικοινωνιακή κίνηση ή μια πραγματική πολιτική πρωτοβουλία (εννοείται ιδιοτελής βέβαια, στη διπλωματία τίποτα δεν είναι τσάμπα), δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω. Επίσης δε γνωρίζω αν η επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον ήταν ουσιαστική ή «βιτρινάτη».
Οι μόνες λεπτομέρειες που μάθαμε από το ραντεβού είναι πως της άρεσε ο πίνακας που κοσμεί το γραφείο του Παπανδρέου και κάποιες γενικόλογες δηλώσεις υποστήριξης στη χώρα μας. Ο «Νίντζα των αποκαλύψεων» όμως έμαθε περισσότερα. Και πικάντικα. Γιατί ήταν μέσα στον τόπο του εγκλήματος:








http://www.drseeng.com