Από το ιστολόγιο http://www.drougos.gr/
Η απόφαση αυτή ήταν η πρώτη που εκδόθηκε από το δικαστήριο, σε μια υπόθεση κατά ενός επισήμου αξιωματούχου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Διαπιστώθηκε επίσης από το δικαστήριο ότι ο Perisic είχε διευκολύνει την παροχή υλικοτεχνικής βοήθειας, από τον γιουγκοσλαβικό στρατό σε σερβικές εθνοτικές δυνάμεις στη Βοσνία και την Κροατία. Αυτό περιελάμβανε τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών πεζικού και πυροβολικού, καύσιμα, ανταλλακτικά, εκπαίδευση και τεχνική βοήθεια. Η βοήθεια αυτή έγινε πιο συγκεντρωτική, δομημένη και συντονισμένη κατά τη διάρκεια της θητείας του στρατηγού Perisic , όπως δήλωσε ο δικαστής Moloto.
Έτσι κατά τη διάρκεια της δίκης, ο εισαγγελέας Mark Harmon υποστήριξε ότι ο Perisic είχε παίξει ρόλο στα εγκλήματα έστω και από απόσταση.
“Αυτή η μορφή συμμετοχής δεν θα πρέπει να μετριάσει την ευθύνη του». Το δικαστήριο επίσης διαπίστωσε ότι ο Στρατηγός είχε μια «συνεργατική σχέση» με το Σερβοβόσνιο στρατιωτικό διοικητή Ratko Mladic και ότι βοήθησε σημαντικά τις δραστηριότητές του. Ο Στρατηγός Mladic είναι σήμερα σε δίκη στη Χάγη με την κατηγορία των εγκλημάτων πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της γενοκτονίας.
Αλλά το δικαστήριο δεν βρήκε επίσης στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Perisic είχε «ασκήσει αποτελεσματικό έλεγχο” πάνω στον Mladic ή οποιοδήποτε άλλο αξιωματικό του Γιουγκοσλαβικού Στρατού, που υπηρετούσε στο Σερβοβοσνιακό στρατό.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ
Δύσκολος, πολύπλοκος και πολυδιάστατος ο ρόλος του Αξιωματικού σε όλο το βάθος της ιστορίας του κόσμου, με τα πιο σημαντικά γεγονότα να είναι συνδεδεμένα με πράξεις πολεμικών αναμετρήσεων ή αναταραχών που οι Αξιωματικοί είχανε πρωταγωνιστικό ρόλο. Το ίδιο και σήμερα βλέπουμε πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν οι Αξιωματικοί στις σύγχρονες κοινωνικές ή πολεμικές εκρήξεις στα περιφερειακά συστήματα ασφαλείας, από τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία μέχρι και την ‘’Αραβική Άνοιξη’’ των ημερών μας. Είναι ολοφάνερο ότι ο σύγχρονος Αξιωματικός για να μπορεί να αντιμετωπίσει τέτοιες προκλήσεις πρέπει να είναι πολυδιάστατα εκπαιδευμένος.
Θα μπορούσαμε να επικεντρώσουμε αυτές τις σύγχρονες απαιτήσεις σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες, στην στρατιωτική τέχνη, στην σωματική και ψυχολογική επάρκεια στην άριστη γνώση των κανόνων και μηχανισμών του Διεθνούς Δικαίου και στην ευρύτερη ακαδημαϊκή γνώση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Αξιωματικοί του βρετανικού στρατού πριν την ανάληψη ειρηνευτικών αποστολών, απαραίτητα λαμβάνουν κατάλληλη ακαδημαϊκή εκπαίδευση από βρετανικά πανεπιστήμια, που έχουν εξουσιοδοτηθεί για αυτό το σκοπό σε θέματα γεωπολιτικής και διεθνούς δικαίου. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να δίδονται όλα τα απαραίτητα εφόδια στους ανθρώπους που θα κληθούν να λάβουν αποφάσεις αλλά και πρωτοβουλίες στο πεδίο δράσης, που τις περισσότερες φορές έχουν συνέπειες σε ανθρώπινες ζωές. Δεν θα μπορούσαμε βέβαια εμείς να αναλύσουμε σε λίγες γραμμές ένα τόσο μεγάλο θέμα, αλλά μπορούμε να βοηθήσουμε στην κατανόηση της πολυπλοκότητας και πολυποικιλότητας των σημερινών απαιτήσεων, μέσα από ένα πρόσφατο παράδειγμα που καταδεικνύει τις σημαντικές διαστάσεις στο θέμα.
Πρόσφατα το δικαστήριο του ΟΗΕ στη Χάγη καταδίκασε τον Σέρβο Στρατηγό Momcilo Perisic, έναν αξιωματούχο που έφερε τον μεγαλύτερο βαθμό στον πρώην Γιουγκοσλαβικό στρατό, σε φυλάκιση 27 χρόνων για εγκλήματα πολέμου. Ο Στρατηγός διοικούσε το γιουγκοσλαβικό στρατό κατά τη διάρκεια των πολέμων στη Βοσνία και την Κροατία και καταδικάστηκε για υποβοήθηση και υποκίνηση εγκλημάτων, ενώ αθωώθηκε για άμεσο ρόλο στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Βέβαια ο Στρατηγός δήλωσε αθώος στο δικαστήριο, έπρεπε όμως και να το αποδείξει.
Ο Perisic καταδικάστηκε για συνενοχή και συνέργια σε δολοφονίες, απάνθρωπες πράξεις, διώξεις για πολιτικούς, φυλετικούς ή θρησκευτικούς λόγους και επιθέσεις εναντίον αμάχων στο Σεράγεβο και τη Σρεμπρένιτσα. Κρίθηκε επίσης ένοχος επειδή δεν τιμώρησε υφισταμένους του για τα εγκλήματά τους, όπως δολοφονίες, επιθέσεις εναντίον αμάχων και τον τραυματισμό αμάχων κατά τη διάρκεια επιθέσεων με ρουκέτες στο Ζάγκρεμπ στην Κροατία.
Η απόφαση αυτή ήταν η πρώτη που εκδόθηκε από το δικαστήριο, σε μια υπόθεση κατά ενός επισήμου αξιωματούχου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Είναι ευρέως γνωστό ότι υπήρχαν στενοί δεσμοί μεταξύ της γιουγκοσλαβικής ηγεσίας και των αποσχισθεισών σερβικών αρχών, αλλά οι προσπάθειες να αποδοθούν ποινικές ευθύνες κατά τη διάρκεια της δίκης του πρώην προέδρου της Σερβίας και της Γιουγκοσλαβίας, Slobodan Milosevic έληξαν με τον πρόωρο θάνατό του, πριν ολοκληρωθεί η υπόθεση.
Διαπιστώθηκε επίσης από το δικαστήριο ότι ο Perisic είχε διευκολύνει την παροχή υλικοτεχνικής βοήθειας, από τον γιουγκοσλαβικό στρατό σε σερβικές εθνοτικές δυνάμεις στη Βοσνία και την Κροατία. Αυτό περιελάμβανε τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών πεζικού και πυροβολικού, καύσιμα, ανταλλακτικά, εκπαίδευση και τεχνική βοήθεια. Η βοήθεια αυτή έγινε πιο συγκεντρωτική, δομημένη και συντονισμένη κατά τη διάρκεια της θητείας του στρατηγού Perisic , όπως δήλωσε ο δικαστής Moloto.
Έτσι κατά τη διάρκεια της δίκης, ο εισαγγελέας Mark Harmon υποστήριξε ότι ο Perisic είχε παίξει ρόλο στα εγκλήματα έστω και από απόσταση.
“Ποτέ δεν σκότωσε κανέναν προσωπικά, ποτέ δεν έθεσε προσωπικά φωτιά σε ένα σπίτι στη Βοσνία και την Κροατία, αλλά, υποβοήθησε αυτούς που έκαναν όλα αυτά τα πράγματα,” είπε ο κ. Harmon.
“Αυτή η μορφή συμμετοχής δεν θα πρέπει να μετριάσει την ευθύνη του». Το δικαστήριο επίσης διαπίστωσε ότι ο Στρατηγός είχε μια «συνεργατική σχέση» με το Σερβοβόσνιο στρατιωτικό διοικητή Ratko Mladic και ότι βοήθησε σημαντικά τις δραστηριότητές του. Ο Στρατηγός Mladic είναι σήμερα σε δίκη στη Χάγη με την κατηγορία των εγκλημάτων πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της γενοκτονίας.
Αλλά το δικαστήριο δεν βρήκε επίσης στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Perisic είχε «ασκήσει αποτελεσματικό έλεγχο” πάνω στον Mladic ή οποιοδήποτε άλλο αξιωματικό του Γιουγκοσλαβικού Στρατού, που υπηρετούσε στο Σερβοβοσνιακό στρατό.
Απαλλάσσοντας τον Perisic από τις κατηγορίες της εξόντωσης, ο δικαστής Moloto ταυτόχρονα έλεγε ότι το δικαστήριο δεν μπορεί να βρει οποιαδήποτε δικαιολογία ότι ο Στρατηγός δεν μπορούσε να προβλέψει, ότι ο Σερβοβοσνιακός στρατός θα προέβαινε σε συστηματικές σφαγές μουσουλμάνων μετά την πτώση της Σρεμπρένιτσα.
Η παράδοση του Perisic στη Χάγη το Μάρτιο 2005, έφερε ένα τέλος σε μία από τις πιο δραματικές σταδιοδρομίες υψηλόβαθμων Αξιωματικών από την εποχή Milosevic. Θεωρείται ως ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Milosevic στα μέσα της δεκαετίας του 1990, που όμως διαφώνησε μαζί του το 1998 και αποστρατεύθηκε, διότι ήταν αντίθετος στην χρήση του στρατού εναντίον του Κοσσυφοπεδίου και του Μαυροβουνίου. Ιδρυτής ενός δημοκρατικού κόμματος, έγινε αναπληρωτής πρωθυπουργός της Σερβίας μετά την ανατροπή του Milosevic και το 2002 συνελήφθη με την υποψία της παροχής κρατικών μυστικών προς τις ΗΠΑ.
Δεν ξέρουμε αν ο Στρατηγός είχε γνώσεις διεθνούς δικαίου ή όχι όπως επίσης εάν οι πράξεις του ήταν συνειδητές ή όχι και τελικά αν είναι αθώος ή ένοχος. Σίγουρα όμως δικάσθηκε και καταδικάσθηκε για αυτά, γιατί σαν Αξιωματικός έπρεπε να γνωρίζει και να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου. Πόσο όμως εύκολα είναι όλα αυτά; Πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη του Αξιωματικού ; Όσο όμως τρομακτικά είναι αυτά τα ερωτήματα, ταυτόχρονα άλλο τόσο αναδεικνύουν και το μεγαλείο του Αξιωματικού και την ευθύνη αυτών που πρέπει να τους προετοιμάζουν, για να αντιμετωπίζουν εφιαλτικά διλήμματα σαν αυτά του Στρατηγού Perisic.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου