Από το ιστολόγιο http://www.defence-point.gr/
Δηλώσεις του πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Δαμασκό τις οποίες δημοσιεύει το αμερικανικό περιοδικό TIME προκαλούν εύλογα ερωτήματα για το παρασκηνιακό διπλωματικό παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Συρία. Όλα δείχνουν ότι βαίνουμε για μια εντυπωσιακή ανατροπή η οποία θα οδηγήσει σε επιβίωση το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ και την ενδεχόμενη απομάκρυνσή του από την Τεχεράνη, κάτι το οποίο εάν επαληθευτεί, τότε θα εξηγηθούν οι χθεσινές επιθετικές δηλώσεις του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, εναντίον του συριακού καθεστώτος!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Συρία, Ρόμπερτ Φορντ, δήλωσε στο TIME, ότι οι αντικαθεστωτικοί στη Συρία δεν θα πρέπει να περιμένουν «πρωτοβουλίες» όπως αυτές που λήφθηκαν στην περίπτωση της Λιβύης και τους κάλεσε να αναζητήσουν την υποστήριξη του καθεστώτος για την προώθηση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων! Το πρόβλημα στη Συρία χρειάζεται την υιοθέτηση «συριακών λύσεων» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Φορντ ανέφερε επίσης, ότι ενώ οι διαδηλώσεις δεν έχουν κυλήσει στη βία υπάρχουν περιστατικά όπου ακτιβιστές έχουν ανοίξει πυρ εναντίον των δυνάμεων ασφαλείας σε μια προσπάθεια να υπερασπίσουν τους εαυτούς τους, τις οικογένειές τους και τις γειτονιές τους.
Ο Αμερικανός πρεσβευτής ζήτησε από τον Μπασάρ Αλ Άσαντ να αλλάξει την τακτική του ώστε να εκτονωθεί η κατάσταση, αφού η καταστολή θα προκαλέσει περισσότερη βία η οποία θα ξεφύγει από τον έλεγχο…
Είναι η πρώτη φορά κατά την οποία Αμερικανός αξιωματούχος μιλάει με τόσο προσεκτικά λόγια για την κατάσταση στη Συρία και εμφανίζεται να τάσσεται εμμέσως υπέρ της διατήρησης του καθεστώτος στην εξουσία. Ποια είναι όμως μια ενδεχόμενη λογική εξήγηση αυτής της στάσης από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών;
Έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν από το «defence-point.gr» ότι ένας από τους στόχους της εκδίωξης του καθεστώτος Άσαντ, ενδεχομένως και ο κυριότερος, θα ήταν η διάρρηξη του «άξονα» της Συρίας με το Ιράν, αφού μέσω του «διαδρόμου» που δημιουργούσε από τον Περσικό προς την κατεύθυνση της Ανατολικής Μεσογείου, καθιστούσε δυνατή την τροφοδοσία της σιιτικής Χεζμπολάχ με οπλικά συστήματα, με σκοπό να αποτελέσει το «μακρύ χέρι» της Τεχεράνης και μια αξιόπιστη απειλή ανοίγματος ενός μεγάλου βορείου μετώπου στο Ισραήλ, σε περίπτωση στρατιωτικού πλήγματος εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του θεοκρατικού καθεστώτος της Τεχεράνης.
Οι δηλώσεις του πρεσβευτή Φορντ προκαλούν υποψίες ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ακολουθήσει την αντίστροφη οδό, κατά πάσα πιθανότητα αναλογιζόμενες τα προβλήματα που προκαλεί η τουρκική εξωτερική πολιτική στην περιοχή: Εάν εξασφαλιστεί η επιβίωση του συριακού καθεστώτος, τότε και ο προαναφερθείς «άξονας» μπορεί πάλι να αποκοπεί και να ελεγχθεί η Χεζμπολάχ και να βρεθεί αίφνης αντιμέτωπη με ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα η τουρκική διπλωματία, η οποία έχει φροντίσει «να τα σπάσει» με το καθεστώς Άσαντ, ενδεχομένως προσδοκώντας ανατροπή του μετά από ΝΑΤΟϊκή επίθεση.
Υπενθυμίζεται, ότι σε μια τέτοια λύση δεν θα ήταν απαραίτητο να αντιταχθεί το Ισραήλ, το οποίο από την πρώτη στιγμή κράτησε πολύ χαμηλό προφίλ και απέφυγε κάθε ανάμιξη στα τεκταινόμενα στη Συρία. Με τον Άσαντ εξελίσσονταν συνομιλίες για την επιστροφή των Υψωμάτων του Γκολάν οι οποίες θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να καταλήξουν. Κατά συνέπεια, το ότι απέφυγαν οι ισραηλινοί να πάρουν θέση, αποτελεί ένα καλό σημάδι ότι η αποκατάσταση των σχέσεων με τη Δύση θα μπορούσε να προχωρήσει.
Σε αυτή την περίπτωση τα νέα για την υπέρμετρα φιλόδοξη και «άτσαλη» διπλωματικά Τουρκία των Ερντογάν, Γκιουλ και Νταβούτογλου, μάλλον δεν θα μπορούσαν να περιγραφούν ως ρόδινα. Αυτομάτως θα ανακάλυπτε ότι έχει πατήσει μια αμερικανικής εμπνεύσεως «πεπονόφλουδα» περιωπής και ότι η απομόνωσή της θα μπορούσε να αυξηθεί περαιτέρω.
Το μόνο ενδεχομένως θετικό που θα μπορούσε να προκύψει από την Τουρκία από αυτή την εξέλιξη, είναι το ενδεχόμενο στη συμφωνία με τους Σύρους να περιλαμβάνεται η παραπομπή στις καλένδες σχεδίων για την αξιοποίηση των κουρδικών πληθυσμών και την ανακήρυξη κράτους. Ωστόσο, υπάρχει και η αντίστροφη ανάγνωση: Πόσο μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο επιστροφής στα προ της εξουδετέρωση Οτζαλάν δεδομένα, με την χρησιμοποίηση του Κουρδικού από την πλευρά της Συρίας για την αποσταθεροποίηση της Τουρκίας;
Οψόμεθα…
Δηλώσεις του πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Δαμασκό τις οποίες δημοσιεύει το αμερικανικό περιοδικό TIME προκαλούν εύλογα ερωτήματα για το παρασκηνιακό διπλωματικό παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Συρία. Όλα δείχνουν ότι βαίνουμε για μια εντυπωσιακή ανατροπή η οποία θα οδηγήσει σε επιβίωση το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ και την ενδεχόμενη απομάκρυνσή του από την Τεχεράνη, κάτι το οποίο εάν επαληθευτεί, τότε θα εξηγηθούν οι χθεσινές επιθετικές δηλώσεις του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, εναντίον του συριακού καθεστώτος!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Συρία, Ρόμπερτ Φορντ, δήλωσε στο TIME, ότι οι αντικαθεστωτικοί στη Συρία δεν θα πρέπει να περιμένουν «πρωτοβουλίες» όπως αυτές που λήφθηκαν στην περίπτωση της Λιβύης και τους κάλεσε να αναζητήσουν την υποστήριξη του καθεστώτος για την προώθηση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων! Το πρόβλημα στη Συρία χρειάζεται την υιοθέτηση «συριακών λύσεων» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Φορντ ανέφερε επίσης, ότι ενώ οι διαδηλώσεις δεν έχουν κυλήσει στη βία υπάρχουν περιστατικά όπου ακτιβιστές έχουν ανοίξει πυρ εναντίον των δυνάμεων ασφαλείας σε μια προσπάθεια να υπερασπίσουν τους εαυτούς τους, τις οικογένειές τους και τις γειτονιές τους.
Ο Αμερικανός πρεσβευτής ζήτησε από τον Μπασάρ Αλ Άσαντ να αλλάξει την τακτική του ώστε να εκτονωθεί η κατάσταση, αφού η καταστολή θα προκαλέσει περισσότερη βία η οποία θα ξεφύγει από τον έλεγχο…
Είναι η πρώτη φορά κατά την οποία Αμερικανός αξιωματούχος μιλάει με τόσο προσεκτικά λόγια για την κατάσταση στη Συρία και εμφανίζεται να τάσσεται εμμέσως υπέρ της διατήρησης του καθεστώτος στην εξουσία. Ποια είναι όμως μια ενδεχόμενη λογική εξήγηση αυτής της στάσης από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών;
Έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν από το «defence-point.gr» ότι ένας από τους στόχους της εκδίωξης του καθεστώτος Άσαντ, ενδεχομένως και ο κυριότερος, θα ήταν η διάρρηξη του «άξονα» της Συρίας με το Ιράν, αφού μέσω του «διαδρόμου» που δημιουργούσε από τον Περσικό προς την κατεύθυνση της Ανατολικής Μεσογείου, καθιστούσε δυνατή την τροφοδοσία της σιιτικής Χεζμπολάχ με οπλικά συστήματα, με σκοπό να αποτελέσει το «μακρύ χέρι» της Τεχεράνης και μια αξιόπιστη απειλή ανοίγματος ενός μεγάλου βορείου μετώπου στο Ισραήλ, σε περίπτωση στρατιωτικού πλήγματος εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του θεοκρατικού καθεστώτος της Τεχεράνης.
Οι δηλώσεις του πρεσβευτή Φορντ προκαλούν υποψίες ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ακολουθήσει την αντίστροφη οδό, κατά πάσα πιθανότητα αναλογιζόμενες τα προβλήματα που προκαλεί η τουρκική εξωτερική πολιτική στην περιοχή: Εάν εξασφαλιστεί η επιβίωση του συριακού καθεστώτος, τότε και ο προαναφερθείς «άξονας» μπορεί πάλι να αποκοπεί και να ελεγχθεί η Χεζμπολάχ και να βρεθεί αίφνης αντιμέτωπη με ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα η τουρκική διπλωματία, η οποία έχει φροντίσει «να τα σπάσει» με το καθεστώς Άσαντ, ενδεχομένως προσδοκώντας ανατροπή του μετά από ΝΑΤΟϊκή επίθεση.
Υπενθυμίζεται, ότι σε μια τέτοια λύση δεν θα ήταν απαραίτητο να αντιταχθεί το Ισραήλ, το οποίο από την πρώτη στιγμή κράτησε πολύ χαμηλό προφίλ και απέφυγε κάθε ανάμιξη στα τεκταινόμενα στη Συρία. Με τον Άσαντ εξελίσσονταν συνομιλίες για την επιστροφή των Υψωμάτων του Γκολάν οι οποίες θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να καταλήξουν. Κατά συνέπεια, το ότι απέφυγαν οι ισραηλινοί να πάρουν θέση, αποτελεί ένα καλό σημάδι ότι η αποκατάσταση των σχέσεων με τη Δύση θα μπορούσε να προχωρήσει.
Σε αυτή την περίπτωση τα νέα για την υπέρμετρα φιλόδοξη και «άτσαλη» διπλωματικά Τουρκία των Ερντογάν, Γκιουλ και Νταβούτογλου, μάλλον δεν θα μπορούσαν να περιγραφούν ως ρόδινα. Αυτομάτως θα ανακάλυπτε ότι έχει πατήσει μια αμερικανικής εμπνεύσεως «πεπονόφλουδα» περιωπής και ότι η απομόνωσή της θα μπορούσε να αυξηθεί περαιτέρω.
Το μόνο ενδεχομένως θετικό που θα μπορούσε να προκύψει από την Τουρκία από αυτή την εξέλιξη, είναι το ενδεχόμενο στη συμφωνία με τους Σύρους να περιλαμβάνεται η παραπομπή στις καλένδες σχεδίων για την αξιοποίηση των κουρδικών πληθυσμών και την ανακήρυξη κράτους. Ωστόσο, υπάρχει και η αντίστροφη ανάγνωση: Πόσο μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο επιστροφής στα προ της εξουδετέρωση Οτζαλάν δεδομένα, με την χρησιμοποίηση του Κουρδικού από την πλευρά της Συρίας για την αποσταθεροποίηση της Τουρκίας;
Οψόμεθα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου