Οι ρυθμίσεις Παπαϊωάννου για τα blogs και μια μικρή ιστορία που δεν λέει κανείς..

Από το ιστολόγιο http://greece-salonika.blogspot.com/2011/08/blogs_08.html

Άρχισαν τα γνωστά παπαγαλάκια να μιλούν για την "ασυδοσία" των blogs λόγω κάποιων mails που, άγνωστο και ανεξήγητα πως, ταυτίστηκαν με το blog FIMOTRO,θεωρήθηκαν "απειλητικά για τη ζωή" του κ. Παναγιωτόπουλου και, όλως τυχαίως, λίγες ημέρες μετά ο υπουργός Δικαιοσύνης έσπευσε να προαναγγείλει πολιτική παρέμβαση...

• Για την ασυδοσία των παραδοσιακών media που αργοπεθαίνουν, βυθισμένα στον κρατικό δανεισμό τους, κανείς δεν θα μιλήσει;

"Πριν περίπου τρία χρόνια ο δημοσιογράφος του "Βήματος" Βασίλης Χιώτης είχε καταγγείλει συγκεκριμένο δημοσιογράφο ως διαχειριστή blog που...αναρτούσε συκοφαντίες σε βάρος του. Το θέμα είχε λάβει μεγάλες διαστάσεις και άνοιξε τη συζήτηση σχετικά με τα όρια της ελευθερίας του διαδικτύου. Ακόμα και υπουργοί, όπως ο Γ. Αλογοσκούφης και ο Μιχ. Λιάπης είχαν στραφεί κατά ορισμένων blogs και είχαν ασκηθεί ακόμα και ποινικές διώξεις κατ΄ αγνώστων για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης. Τότε, βεβαίως, ο νυν πρωθυπουργός αρέσκετο να μιλά για την ελευθερία του διαδικτυακού ακτιβισμού και να κατηγορεί την κυβέρνηση της ΝΔ, στελέχη της οποίας άφηναν να εννοηθεί πως προωθούνται σχέδια ονομαστικοποίησης των ιστολογίων. Έκτοτε, πολλά συνέβησαν. Ένα γνωστός μπλόγκερ, ο Σωκράτης Γκιόλιας (του troktiko) δολοφονήθηκε, κάτω από συνθήκες που ακόμα δεν έχουν αποσαφηνιστεί, πολλοί γνωστοί δημοσιογράφοι βρέθηκαν να "μπλογκάρουν" και να "twittάρουν", και στις μεγάλες -και ανεξήγητες- απεργίες του κλάδου, τα blogs βρέθηκαν να υποκαθιστούν τα παραδοσιακά media και να προσφέρουν ενημέρωση και σχολιασμό -συνήθως πέραν των κατεστημένων απόψεων των λεγόμενων "θεσμικών" ΜΜΕ. Τα όρια ανοχής του δημοσιογραφικού λόγου στο διαδίκτυο τέθηκαν εκ νέου, πρόσφατα, σε δημόσιο διάλογο, εξ αφορμής των μηνύσεων και αγωγών του διευθυντή ειδήσεων του Mega Χρ. Παναγιωτόπουλου κατά του Γ. Παπαγιάννη. Κάποια e-mails που, άγνωστο και ανεξήγητα πως, ταυτίστηκαν με το blog FIMOTRO, θεωρήθηκαν "απειλητικά για τη ζωή" του κ. Παναγιωτόπουλου και, όλως τυχαίως, λίγες ημέρες μετά ο υπουργός Δικαιοσύνης έσπευσε να προαναγγείλει πολιτική παρέμβαση... Βlogs και παραδοσιακά media: ο νέος πόλεμος; Ο ασκός του Αιόλου έχει ανοίξει και ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί. Είναι βέβαιο πως ορισμένα blogs που υπερβαίνουν τους στοιχειώδεις κανόνες θα βρεθούν σε δύσκολη θέση. Και πολύ δύσκολα θα βρουν υποστηρικτές, όταν κάποιοι, που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία τους, θα παρδίδονται στη δημόσια χλεύη. Είναι, όμως, τουλάχιστον, παράδοξο πως με καθυστέρηση αρκετών ετών τα συστήματα εξουσίας θα επιχειρήσουν να βάλουν μία τάξη (;). Αυτό που δεν έπραξαν όταν κάποια δημοσιογραφικά "τρωκτικά" βυσοδομούσαν εναντίον των πάντων,σπεύδουν να το πράξουν τώρα. Πολύ πιθανό καθ΄ υπερβολή και αδικώντας τις ελεύθερες προσπάθειες πολλών (εκτός συστήματος) δημοσιογράφων. Και δεν είναι τυχαίο πως κάποιες ομάδες της κατεστημένης δημοσιογραφίας ανοίγουν τον πόλεμο, τη στιγμή που τα (παραδοσιακά) media που εκπροσωπούν βρίσκονται στο ναδίρ της αξιοπιστίας και δέχονται έντονη κοινωνική κριτική... Η αλήθεια είναι πως η συζήτηση που άνοιξε εξ αφορμής των μηνύσεων και των αγωγών του διευθυντή του Mega έχει πολλούς στόχους. Τα blogs είναι ασύδοτα, όσο ασύδοτα, όμως, υπήρξαν συχνότατα και κάποια παραδοασιακά media, όταν χειραγωγούσαν τις μάζες: πότε για την κερδοφορία της χρηματιστηριακής "φούσκας", πότε για το πόσο ισχυρή είναι η ελληνική οικονομία, την περίοδο της ένταξης στην ΟΝΕ, πότε για το πόσο "παιντί..." είναι ο Γιώργος Παπανδρέου και, πότε για το πόσο ικανός ηγέτης έχει γίνει. Δυστυχώς, όμως, για την ασυδοσία των παραδοσιακών media που αργοπεθαίνουν, βυθισμένα στον κρατικό δανεισμό τους, κανείς δεν θα μιλήσει. Αντιθέτως, για την ασυδοσία κάποιων διαδικτυακών μέσων θα βρεθούν πολλοί... Οι "καλοί" και οι "κακοί" Όπως, όμως, δεν υπάρχουν μόνο κακά media και κακοί δημοσιογράφοι του γραπτού και ηλεκτρονικού Τύπου, έτσι δεν υπάρχουν και μόνο "κακά παιδιά" στο διαδίκτυο. Κι αν σκοπός μας είναι να εντοπίσουμε και να εξοστρακίσουμε τα δεύτερα, καλό θα ήταν να εντοπίσουμε και να κατονομάσουμε και τα πρώτα. Ακόμα κι αν, αυτά ειδικά, κρύβονται καλά πίσω από τα φώτα των κοσμικών δεξιώσεων, το λούστρο των κ(Κ)ολλεγίων και και την πολιτική "προστασία" που διαθέτουν. Εκείνα που αποκλείουν τις ελεύθερες φωνές, που στήνουν δημοκρατικά "πραξικοπήματα", που σκηνοθετούν κρίσεις και κατασκευάσουν πανικό υπέρ τρίτων... Γι αυτό όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Μ. Παπαϊωάννου υποστηρίζει ότι "στα χέρια λίγων το διαδίκτυο έχει καταντήσει εργαλείο απειλών κατά της ζωής, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και συκοφαντικών δυσφημήσεων», πρέπει να μας πει εάν, απλώς, επαναλαμβάνει την καταγγελία μιας μήνυσης- αγωγής ή έχει στοιχεία για μία γενικότερη κατάσταση αταξίας και ασυδοσίας, την οποία οφείλει να αντιμετωπίσει. Για να έχει, όμως, το τεκμήριο της "αθωότητας" και της αξιοπιστίας πρέπει η παρέμβασή του να είναι συνολική. Και να μας πείσει πως ένα (συγκεκριμένο) πρόσωπο δεν είναι, απλώς, ο "δούρρειος ίππος" για να ελεγχθεί, γενικότερα, το φάσμα κοινωνικής δικτύωσης (social media) που λειτουργεί ως "κοινωνίκή χύτρα", από την οποία προέρχονται και θα προέλθουν οι μεγάλες κοινωνικής εκρήξεις..."
Άρθρο του κ.Σ.Κοτρώτσου,anatropi2020