Από το ιστολόγιο http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=210473&-V=articles
Η πολιτική -αν όχι και ποινική ευθύνη- για την τραγωδία στο Μαρί, όπου δεκατρείς άνθρωποι βρήκαν το θάνατο από την έκρηξη ενός κατασχεθέντος φορτίου ιρανικής πυρίτιδας, του τέως υπουργού Άμυνας, Κώστα Παπακώστα, περιγράφεται στα αποστενογραφημένα πρακτικά των δύο πρώτων σχετικών συνεδριάσεων της κοινοβουλευτικής επιτροπής Άμυνας, ημερομηνιών 18 και 22 Ιουλίου, 2011.
Οι σοβαρότατες ευθύνες του κ. Παπακώστα περιγράφονται είτε έμμεσα, είτε άμεσα στις καταθέσεις των περισσότερων εμπλεκομένων προσώπων στην τραγωδία, ανάμεσά τους, του τέως αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, Πέτρου Τσαλικίδη, του τέως υπουργού Εξωτερικών Μάρκου Κυπριανού και του διευθυντή επιτελείου του υπουργού Άμυνας, Ανδρέα Σταύρου. Με την προφανή υποψία ότι κάθε ένας εκ των προαναφερθέντων, ενδεχομένως, να επιδίωκε με την κατάθεσή του να μεταφέρει την ευθύνη μακριά του, οι καταθέσεις και των τριών καταλήγουν στο ίδιο κομβικό χρονικό σημείο, που είναι η σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Άμυνας στις 10 Φεβρουαρίου 2011, με τη συμμετοχή 18 ατόμων, ανάμεσά τους του κ. Κυπριανού και του κ. Παπακώστα.
Σε εκείνη τη σύσκεψη, ο Μάρκος Κυπριανού δηλώνει στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής επιτροπής Άμυνας στις 22 Ιουλίου, ότι καμιά επιφύλαξη δεν διατυπώθηκε από το υπουργείο Άμυνας, όταν αποφασιζόταν η λήψη δειγμάτων από το φορτίο για τη χημική ανάλυσή του, ώστε να διαφανεί το μέγεθος τής αποσταθεροποίησής του και η αποσταθεροποιημένη πυρίτιδα ακολούθως να καταστρεφόταν και η υπόλοιπη να πωλείτο. Όπως κατέθεσε σε εκείνη τη συνεδρίαση ο κ. Κυπριανού: «Καταγράφηκε επιφύλαξη οποιουδήποτε (σε αυτή την πρόταση); Λέει (το πρακτικό) «παρ’ όλα αυτά, η υπηρεσία τάδε διατηρεί επιφυλάξεις;». Προφανώς η «υπηρεσία τάδε», της οποίας τη μη παρέμβαση επικαλείται ο κ. Κυπριανού είναι το υπουργείο Άμυνας. Καθώς λήφθηκε εκείνη η απόφαση στη σύσκεψη της 10ης Φεβρουαρίου 2011, μένει να εξεταστεί γιατί δεν υλοποιήθηκε. Είναι γνωστό ότι για διάφορους λόγους δεν έγινε κατορθωτό να σταλούν τα δείγματα στην Ελλάδα προς εξέταση, αλλά όπως αποδεικνύεται στη συνεδρίαση της 22ας Ιουλίου, το υπουργείο Άμυνας θα μπορούσε να τα στείλει και στο Γενικό Χημείο του κράτους. Δεν το έπραξε και πέρασαν πέντε μήνες, πριν να ασχοληθεί ξανά το υπουργείο Άμυνας με το θέμα, όταν ήδη δύο εμπορευματοκιβώτια στο Μαρί ήταν σαν «καρπούζια». Περισσότερο ενοχοποιητική όμως, για τον τέως υπουργό Άμυνας, είναι η αναφορά του διευθυντή στο επιτελείο του, Ανδρέα Σταύρου, ο οποίος μνημονεύει από τη σύσκεψη της 10ης Φεβρουαρίου 2011, τον διοικητή Υλικού Πολέμου, Νίκο Γεωργιάδη να δηλώνει ότι υπάρχει ο κίνδυνος ανάφλεξης του υλικού. Όπως προκύπτει από εκείνη τη σύσκεψη, η επίκληση που κάνει ο κ. Παπακώστας στο τέλος της συνεδρίασης της επιτροπής Άμυνας στις 22 Ιουλίου, ότι για την τραγωδία ευθύνεται «η λανθασμένη διάγνωση του εμπειρογνώμονα του ΓΕΕΦ περί αδρανούς υλικού» τον Φεβρουάριο του 2009, δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στα δεδομένα που είχε ενώπιόν του ο υπουργός. Αφού άκουσε στη σύσκεψη για τον κίνδυνο αυτανάφλεξης, μάλλον συνάγεται ότι είχε την πολιτική ευθύνη να την προλάβει. Η κατάθεση του κ. Γεωργιάδη σε εκείνη τη σύσκεψη παραπέμπει προφανώς και σε γνώση του τέως υπουργού Εξωτερικών για τον κίνδυνο διατήρησης του φορτίου στο Μαρί, αλλά καθόσον το φορτίο βρισκόταν σε εγκαταστάσεις της ΕΦ, είναι δύσκολο να αποδοθεί ευθύνη στον κ. Κυπριανού για την τύχη του, πόσω μάλλον που η υλοποίηση ληφθεισών αποφάσεων σε εκείνη τη σύσκεψη τον Φεβρουάριο του 2011, ήταν ευθύνη του υπουργείου Άμυνας.
Όσον αφορά στον τέως αρχηγό της ΕΦ, Πέτρο Τσαλικίδη, αρκεί η επιστολή του προς τον υπουργό Άμυνας τον Μάιο του 2009, με την οποία ζητούσε την κατασκευή στεγάστρου για τα εμπορευματοκιβώτια στο Μαρί, υποδεικνύοντας τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης του φορτίου. Εκείνη την επιστολή, ο κ. Παπακώστας ισχυρίζεται ότι δεν ανέγνωσε ποτέ, ενώ το ΓΕΕΦ δεν μπορούσε να προχωρήσει από μοναχό του στην υλοποίησή της, καθώς όπως ανέφερε δηκτικά στη Βουλή ο κ. Τσαλικίδης, το ΓΕΕΦ δεν διαθέτει δικό του προϋπολογισμό. Σημειώνεται ότι σε σχετική τοποθέτησή του, ο υπουργός Οικονομικών Χαρίλαος Σταυράκης υπέδειξε ότι η κατανομή των κονδυλίων για την άμυνα δεν είναι ευθύνη του υπουργείου του, αλλά του υπουργείου Άμυνας.
Ανώριμο κράτοςΗ ανωριμότητα με την οποία διαχειρίστηκε η Δημοκρατία το ιρανικό φορτίο πυρίτιδας, το οποίο είχε κατασχέσει το 2009, αντανακλάται στον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι οι αρμόδιοι κατένειμαν τις ευθύνες στις κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις, όπου είχαν κληθεί να καταθέσουν. Λοιπόν, το φορτίο, ένα μήνα μετά την κατάσχεσή του, πέρασε στην ιδιοκτησία του τμήματος Τελωνείου. Ωστόσο, όλοι ανέμεναν οδηγίες από το υπουργείο Εξωτερικών για να αναλάβουν δράση, το οποίο μέχρι τον Φεβρουάριο του 2011 επαναλάμβανε ότι δεν είχαν αλλάξει οι πολιτικοί λόγοι παραμονής του στην Κύπρο. Όταν το 2011 αποφασίστηκε η καταστροφή και εκποίησή του, απλώς η απόφαση δεν πρόλαβε να υλοποιηθεί. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, το υπουργείο Άμυνας και το ΓΕΕΦ ουδέποτε είχαν αναλάβει επίσημη ευθύνη της φύλαξής του, αφού η ευθύνη που είχαν αναλάβει ήταν απλώς για το ξεφόρτωμα του φορτίου στο Μαρί. Μάλιστα, σε μια συνεδρίαση, ο Μάρκος Κυπριανού φτάνει στο σημείο να πει ότι την ευθύνη για το φορτίο την είχε ουσιαστικά το τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας...
Πηγή: Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ»
30/07/2011 - 12:38
Η πολιτική -αν όχι και ποινική ευθύνη- για την τραγωδία στο Μαρί, όπου δεκατρείς άνθρωποι βρήκαν το θάνατο από την έκρηξη ενός κατασχεθέντος φορτίου ιρανικής πυρίτιδας, του τέως υπουργού Άμυνας, Κώστα Παπακώστα, περιγράφεται στα αποστενογραφημένα πρακτικά των δύο πρώτων σχετικών συνεδριάσεων της κοινοβουλευτικής επιτροπής Άμυνας, ημερομηνιών 18 και 22 Ιουλίου, 2011.
Οι σοβαρότατες ευθύνες του κ. Παπακώστα περιγράφονται είτε έμμεσα, είτε άμεσα στις καταθέσεις των περισσότερων εμπλεκομένων προσώπων στην τραγωδία, ανάμεσά τους, του τέως αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, Πέτρου Τσαλικίδη, του τέως υπουργού Εξωτερικών Μάρκου Κυπριανού και του διευθυντή επιτελείου του υπουργού Άμυνας, Ανδρέα Σταύρου. Με την προφανή υποψία ότι κάθε ένας εκ των προαναφερθέντων, ενδεχομένως, να επιδίωκε με την κατάθεσή του να μεταφέρει την ευθύνη μακριά του, οι καταθέσεις και των τριών καταλήγουν στο ίδιο κομβικό χρονικό σημείο, που είναι η σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Άμυνας στις 10 Φεβρουαρίου 2011, με τη συμμετοχή 18 ατόμων, ανάμεσά τους του κ. Κυπριανού και του κ. Παπακώστα.
Σε εκείνη τη σύσκεψη, ο Μάρκος Κυπριανού δηλώνει στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής επιτροπής Άμυνας στις 22 Ιουλίου, ότι καμιά επιφύλαξη δεν διατυπώθηκε από το υπουργείο Άμυνας, όταν αποφασιζόταν η λήψη δειγμάτων από το φορτίο για τη χημική ανάλυσή του, ώστε να διαφανεί το μέγεθος τής αποσταθεροποίησής του και η αποσταθεροποιημένη πυρίτιδα ακολούθως να καταστρεφόταν και η υπόλοιπη να πωλείτο. Όπως κατέθεσε σε εκείνη τη συνεδρίαση ο κ. Κυπριανού: «Καταγράφηκε επιφύλαξη οποιουδήποτε (σε αυτή την πρόταση); Λέει (το πρακτικό) «παρ’ όλα αυτά, η υπηρεσία τάδε διατηρεί επιφυλάξεις;». Προφανώς η «υπηρεσία τάδε», της οποίας τη μη παρέμβαση επικαλείται ο κ. Κυπριανού είναι το υπουργείο Άμυνας. Καθώς λήφθηκε εκείνη η απόφαση στη σύσκεψη της 10ης Φεβρουαρίου 2011, μένει να εξεταστεί γιατί δεν υλοποιήθηκε. Είναι γνωστό ότι για διάφορους λόγους δεν έγινε κατορθωτό να σταλούν τα δείγματα στην Ελλάδα προς εξέταση, αλλά όπως αποδεικνύεται στη συνεδρίαση της 22ας Ιουλίου, το υπουργείο Άμυνας θα μπορούσε να τα στείλει και στο Γενικό Χημείο του κράτους. Δεν το έπραξε και πέρασαν πέντε μήνες, πριν να ασχοληθεί ξανά το υπουργείο Άμυνας με το θέμα, όταν ήδη δύο εμπορευματοκιβώτια στο Μαρί ήταν σαν «καρπούζια». Περισσότερο ενοχοποιητική όμως, για τον τέως υπουργό Άμυνας, είναι η αναφορά του διευθυντή στο επιτελείο του, Ανδρέα Σταύρου, ο οποίος μνημονεύει από τη σύσκεψη της 10ης Φεβρουαρίου 2011, τον διοικητή Υλικού Πολέμου, Νίκο Γεωργιάδη να δηλώνει ότι υπάρχει ο κίνδυνος ανάφλεξης του υλικού. Όπως προκύπτει από εκείνη τη σύσκεψη, η επίκληση που κάνει ο κ. Παπακώστας στο τέλος της συνεδρίασης της επιτροπής Άμυνας στις 22 Ιουλίου, ότι για την τραγωδία ευθύνεται «η λανθασμένη διάγνωση του εμπειρογνώμονα του ΓΕΕΦ περί αδρανούς υλικού» τον Φεβρουάριο του 2009, δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στα δεδομένα που είχε ενώπιόν του ο υπουργός. Αφού άκουσε στη σύσκεψη για τον κίνδυνο αυτανάφλεξης, μάλλον συνάγεται ότι είχε την πολιτική ευθύνη να την προλάβει. Η κατάθεση του κ. Γεωργιάδη σε εκείνη τη σύσκεψη παραπέμπει προφανώς και σε γνώση του τέως υπουργού Εξωτερικών για τον κίνδυνο διατήρησης του φορτίου στο Μαρί, αλλά καθόσον το φορτίο βρισκόταν σε εγκαταστάσεις της ΕΦ, είναι δύσκολο να αποδοθεί ευθύνη στον κ. Κυπριανού για την τύχη του, πόσω μάλλον που η υλοποίηση ληφθεισών αποφάσεων σε εκείνη τη σύσκεψη τον Φεβρουάριο του 2011, ήταν ευθύνη του υπουργείου Άμυνας.
Όσον αφορά στον τέως αρχηγό της ΕΦ, Πέτρο Τσαλικίδη, αρκεί η επιστολή του προς τον υπουργό Άμυνας τον Μάιο του 2009, με την οποία ζητούσε την κατασκευή στεγάστρου για τα εμπορευματοκιβώτια στο Μαρί, υποδεικνύοντας τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης του φορτίου. Εκείνη την επιστολή, ο κ. Παπακώστας ισχυρίζεται ότι δεν ανέγνωσε ποτέ, ενώ το ΓΕΕΦ δεν μπορούσε να προχωρήσει από μοναχό του στην υλοποίησή της, καθώς όπως ανέφερε δηκτικά στη Βουλή ο κ. Τσαλικίδης, το ΓΕΕΦ δεν διαθέτει δικό του προϋπολογισμό. Σημειώνεται ότι σε σχετική τοποθέτησή του, ο υπουργός Οικονομικών Χαρίλαος Σταυράκης υπέδειξε ότι η κατανομή των κονδυλίων για την άμυνα δεν είναι ευθύνη του υπουργείου του, αλλά του υπουργείου Άμυνας.
Ανώριμο κράτοςΗ ανωριμότητα με την οποία διαχειρίστηκε η Δημοκρατία το ιρανικό φορτίο πυρίτιδας, το οποίο είχε κατασχέσει το 2009, αντανακλάται στον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι οι αρμόδιοι κατένειμαν τις ευθύνες στις κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις, όπου είχαν κληθεί να καταθέσουν. Λοιπόν, το φορτίο, ένα μήνα μετά την κατάσχεσή του, πέρασε στην ιδιοκτησία του τμήματος Τελωνείου. Ωστόσο, όλοι ανέμεναν οδηγίες από το υπουργείο Εξωτερικών για να αναλάβουν δράση, το οποίο μέχρι τον Φεβρουάριο του 2011 επαναλάμβανε ότι δεν είχαν αλλάξει οι πολιτικοί λόγοι παραμονής του στην Κύπρο. Όταν το 2011 αποφασίστηκε η καταστροφή και εκποίησή του, απλώς η απόφαση δεν πρόλαβε να υλοποιηθεί. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, το υπουργείο Άμυνας και το ΓΕΕΦ ουδέποτε είχαν αναλάβει επίσημη ευθύνη της φύλαξής του, αφού η ευθύνη που είχαν αναλάβει ήταν απλώς για το ξεφόρτωμα του φορτίου στο Μαρί. Μάλιστα, σε μια συνεδρίαση, ο Μάρκος Κυπριανού φτάνει στο σημείο να πει ότι την ευθύνη για το φορτίο την είχε ουσιαστικά το τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας...
Πηγή: Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ»
30/07/2011 - 12:38
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου