Κι άλλοι αντιμετωπίζουν κρίση, δεν παραιτούνται όμως, αγωνίζονται

Από το ιστολόγιο http://www.defence-point.gr/news/?p=14473

Μπορεί η οικονομική κρίση να ταλαιπωρεί πολλές χώρες της υφηλίου, αυτό όμως δεν τις έκανε να παραιτηθούν από την υπεράσπιση των συμφερόντων τους, αφού αυτά σε μεγάλο βαθμό σχετίζονται με τη λύση του αρχικού προβλήματος…
Ο υπουργός Άμυνας των Φιλιππίνων, Βολτέρ Γκάζμιν, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα ζητήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες την παροχή οπλικών συστημάτων, μαχητικών αεροσκαφών και αεροσκαφών επιτήρησης μακράς ακτίνας, για να προασπίσουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή της Νότιας Κινεζικής Θάλασσας και πιο συγκεκριμένα στα νησιά Σπράτλι.
Ο υπουργός Άμυνας δήλωσε ότι ελπίζει να αρχίσει να παραλαμβάνει τα οπλικά συστήματα εντός του έτους, αν και δεν είναι γνωστό πως θα επιτευχθεί αυτό δεδομένης της άσχημης οικονομικής κατάστασης της χώρας. Ξεκαθάρισε ότι δεν ενδιαφέρονται για παλιά συστήματα.
Σύμφωνα με τον Β. Γκάζμιν, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν ότι θα εξετάσουν το θέμα και θα μελετήσουν σχετικές λίστες οπλικών συστημάτων τα οποία θα μπορούσαν να αγοράσουν οι Φιλιππίνες με βάση τα οικονομικά τους δεδομένα. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι όντως δήλωσαν ότι είναι διατιθέμενοι να παράσχουν οπλικά συστήματα, εν μέσω της κρίσης, αλλά δεν έδωσαν περαιτέρω λεπτομέρειες.
Φαίνεται ότι οι Φιλιππίνες προσπαθούν να πετύχουν εσωτερική και εξωτερική εξισορρόπηση, για να χρησιμοποιήσουμε τους σωστούς όρους των διεθνών σχέσεων. Δηλαδή, εξοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων (ένας από τους τρόπους εσωτερικής εξισορρόπησης) και ταυτόχρονα εκμεταλλεύονται τον ανταγωνισμό των ΗΠΑ με την Κίνα προς όφελός τους, τασσόμενες με την αμερικανική πλευρά (εξωτερική εξισορρόπηση).




Ενδιαφέρον το παράδειγμα και για την περίπτωση της χώρας, όπως αναφέραμε επανειλημμένα και παλαιότερα. Δηλαδή, το πως θα μπορούσε η χώρα μας δεδομένης και της οικονομικής κατάστασης, να εκμεταλλευτεί διεθνείς πολιτικές καταστάσεις για να εξυπηρετήσει ταυτόχρονα εθνικές και συμμαχικές υποχρεώσεις, λαμβάνοντας βοήθεια σε συστήματα τα οποία έχει ανάγκη. Απλά μια ιδέα για όσους στέρεψαν από τέτοιες ή δεν έτυχε να διδαχθούν τα στοιχειώδη στις διεθνείς σχέσεις, παρά το ότι κατέχουν περίοπτες θέσεις, παριστάνοντας τους ειδικούς.
Όσον αφορά τα δεδομένα στην Ελλάδα και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, η έλλειψη φαντασίας, δημιουργικότητας και αποφασιστικότητας, δηλαδή εν κατακλείδι αποτελεσματικότητας, λαμβάνει πλέον ανησυχητικές διαστάσεις. Πόσο δύσκολο ήταν για παράδειγμα να αποφύγουν αυτή τη χονδροειδή αντιμετώπιση του ζητήματος προτεραιότητας της εξασφάλισης αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας, καλώντας τους αρμόδιους πρεσβευτές πιθανών χωρών – προμηθευτών στο υπουργείο και ζητώντας το αποκαλούμενο «hot transfer»; Την άμεση δηλαδή παραχώρηση του υλικού που απαιτείται τα οποία δεν είναι και τόσο χρήσιμα πλέον στον ιδιοκτήτη και θα του προσέφεραν μεγαλύτερη υπηρεσία ως χειρονομία φιλική – συμμαχική σε μια χώρα τα προβλήματα της οποίας είναι γνωστά;
Επιπροσθέτως, πόσο καιρό χρειάζονται για να ζητήσουν όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες για την κατάσταση του αποσυρόμενου υλικού από τους Ολλανδούς; Το «defence-point.gr», από την πρώτη ημέρα που έγινε γνωστή η είδηση αυτομάτως αντιλήφθηκε τη δυνητική ευκαιρία όπως μπορούν οι αναγνώστες να θυμηθούν στις κάτωθι διευθύνσεις:
http://www.defence-point.gr/news/?p=4648
http://www.defence-point.gr/news/?p=10125
Ο τίτλος μάλιστα στην πρώτη ανάρτηση ήταν περισσότερο από γλαφυρός: «Leopard 2A6, Cougar και Tripartite για την Ελλάδα;». Αξίζει πραγματικά να θυμηθούν οι αναγνώστες μας όσα είχαμε αναφέρει από τις 8 Απριλίου (!) τονίζοντας τα πιο σημαντικά σημεία ώστε να εστιαστεί η προσοχή των αρμοδίων και να ξεκινήσουν οι διερευνητικές διαδικασίες, αφού σε εποχές τόσο μεγάλης οικονομικής στενότητας, αυτό που σε βγάζει από το αδιέξοδο είναι η δημιουργικότητα και η αντισυμβατική σκέψη, αυτή που στην Ιστορία της Ελλάδας την έβγαλε ασπροπρόσωπη…
Αναφερόμαστε στα πυρομαχικά για τα Leopard (9 εκατ. ευρώ που ίσως υπάρχει περιθώριο κάποιας μείωσης μετά από διαπραγμάτευση), θέμα υψίστης επιχειρησιακής σημασίας για εμάς και τα ελικόπτερα Cougar για έρευνα και διάσωση, άλλο φλέγον θέμα για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις που παλεύουν να σταθούν στα πόδια τους με ελάχιστα χρήματα.
Επιτέλους, άπαντες οφείλουν να κινητοποιηθούν, ο καθένας στον τομέα του και να προτείνουν έξυπνες και φθηνές λύσεις. Δε σημαίνει ότι όλα τα οποία θα προταθούν θα είναι σωστά. Είναι βέβαιο όμως ότι εάν η κοινωνία και η ηγεσία μπει σε αυτή τη διαδικασία η λύση θα βρεθεί. Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας. Σημασία δεν έχει ποιος θα ξεκινήσει αυτό που στο παρελθόν έχουμε αποκαλέσει «επανάσταση του αυτονόητου και της λογικής», οι Ένοπλες Δυνάμεις ή η κοινωνία, αν θα ξεκινήσει από μέσα προς τα έξω ή το αντίστροφο. Σημασία έχει να γίνει!

Επιτέλους, ας σκεφτούμε τη διοίκηση της χώρας, ενός υπουργείου, ή οτιδήποτε άλλου ως τη διοίκηση ενός… περιπτέρου! Τι απαιτείται ώστε να μπορέσει να παραμείνει ανοικτό και να ταΐζει τον ιδιοκτήτη του και την οικογένειά του; Τα έσοδα να είναι περισσότερα από τα έξοδα. Στην περίπτωση που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα είναι ακόμα πιο απλά. Πρέπει να προβούμε σε δραστικές περικοπές. Άλλη λύση δεν υπάρχει. Και όποιος υποστηρίζει οτιδήποτε αντίθετο, απλώς λαϊκίζει επικίνδυνα. Τι θα κάναμε εάν η κρίση έπληττε το σπίτι του καθενός μας, τα έσοδα δεν επαρκούσαν για να καλύψουμε τις υποχρεώσεις μας; Ας το σκεφτούμε με απλό και πρακτικό τρόπο αναλογιζόμενοι ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα και ότι αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρουμε, αρκεί να μην το βάλουμε κάτω. Πιο πολύ δουλειά και δημιουργική σκέψη και λιγότερη γκρίνια. Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι μια μεγάλη τιμωρία για την αφροσύνη ηγεσίας (πρωτίστως) αλλά και κοινωνίας. Ταυτόχρονα όμως είναι και ένα τεράστιο μάθημα για το μέλλον.
Ας μην αμφιβάλλει κανείς ότι τα χρόνια που έρχονται θα αναδείξουν μια εντελώς διαφορετική Ελλάδα, διότι η σημερινή νεολαία, ότι κι αν της καταλογίζουν διάφορες πλευρές, αντιλαμβάνεται πολύ περισσότερα από όσα φαίνονται και έχει διαφορετική νοοτροπία. Τουλάχιστον η πλειοψηφία. Όλα αυτά τα παιδιά που βλέπουν σήμερα μπροστά τους το απόλυτο αδιέξοδο και προδομένα τα όνειρά τους και την επιθυμία τους να δημιουργήσουν είναι βέβαιο ότι στο μέλλον θα αποτελέσουν τη «μαγιά» για τη νέα Ελλάδα. Ας δείξουμε λίγη εμπιστοσύνη και ας συμπαρασταθούμε λίγο περισσότερο. Μόνο ενωμένοι σε όλα τα επίπεδα θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε.
Καταλήγουμε όπως είναι φυσικό με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Επιτέλους, ας πάρουν την κατάσταση δυναμικά στα χέρια τους και ας μην φοβηθούν να επιχειρήσουν τομές σε όσα ξέραμε μέχρι σήμερα, σε όλα τα επίπεδα. Στα δύσκολα φαίνονται οι ικανοί και όσοι αξίζουν να είναι – στρατιωτικοί ή πολιτικοί – ηγέτες.