Από το ιστολόγιο http://www.enkripto.com/
Της Ελένης Θεοχάρους
Η σκηνοθεσία εντάσσεται στη λογική διαμεσολάβησης των Ηνωμένων Εθνών, όπως την εισηγήθηκε ο κ. Ντάουνερ
Είναι, πλέον, πασιφανές και κατανοητό ότι έχει σκηνοθετηθεί ένα παιχνίδι με στόχο να "παγώσει" η έργοις διεκδίκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας που εκδηλώθηκε με τη γεώτρηση στη θαλάσσια περιοχή "Αφροδίτη". Η σκηνοθεσία εντάσσεται στη λογική διαμεσολάβησης των Ηνωμένων Εθνών, όπως την εισηγήθηκε ο κ. Ντάουνερ και της παραπομπής του θέματος της ΑΟΖ και του φυσικού αερίου, σε επιδιαιτησία ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου. Επανάληψη δηλαδή και υιοθέτηση του μοντέλου του Αιγαίου όσον αφορά στην υφαλοκρηπίδα.
Αυτό που μας ζητάνε, είναι την αναγνώριση από την Κυπριακή Δημοκρατία "διαφοράς" και αμφισβήτησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Επειδή, όμως, δεν είμαστε πια αφελείς ιθαγενείς, αλλά κράτος-μέλος της ΕΕ, θα πρέπει μια και έξω να ξεκαθαρίζουμε ότι ούτε η κυριαρχία μας ούτε ο πλούτος μας παζαρεύονται. Και ούτε τις τουρκικές απειλές ανεχόμαστε. Όπως δεν πρέπει επίσης να τις ανέχεται και η ΕΕ, πράγμα που σημαίνει ότι τόσο ο Επίτροπος Φούλε όσο και η Βαρόνη Άστον θα πρέπει να σταματήσουν, όπως πολύ ορθά είπε η συνάδελφος ευρωβουλευτής του ΕΛΚ Ρία Όμεν, να μεροληπτούν υπέρ της Τουρκίας.
Την περασμένη εβδομάδα στο Στρασβούργο οι ξένοι ευρωβουλευτές ήσαν ξεκάθαροι στις τοποθετήσεις τους και έδωσαν πλήρη στήριξη στην Κυπριακή Δημοκρατία. Κατέστι, όμως, εξίσου σαφής και η αναγκαιότητα, η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία να βγει από τη γωνιά και την αφασία και να υπερασπιστεί τον εαυτό της μέσα στην ΕΕ.
Η θέση πολλών ευρωβουλευτών και ευρωπαϊκών κυβερνήσεων είναι πέρα από σαφής: Η πολιτική της Άγκυρας, δηλαδή των απειλών και των κανονιοφόρων, δεν συνάδει με συμπεριφορά υποψηφίου προς ένταξη κράτους. Και η Τουρκία, εφ' όσον δεν εγκαταλείψει την πολιτική έντασης και αποσταθεροποίησης, εφ' όσον δεν εγκαταλείψει την πολιτική των απειλών και της ομηρίας μας, εφ' όσον δεν αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και δεν συναινέσει σε λύση επί των αρχών και των αξιών της ΕΕ, δεν έχει θέσει στην ΕΕ. Και η ενταξιακή διαδικασία πρέπει να διακοπεί.
Η Τουρκία δεν μπορεί να απειλεί ότι, εάν η Κυπριακή Δημοκρατία αναλάβει την Προεδρία της ΕΕ, θα "παγώσει" τις ενταξιακές της διαδικασίες. Με γεια της με χαρά της. Εμείς θα πρέπει να τις "παγώσουμε" από τώρα, ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όχι μόνο να καταγράψει στην ετήσια έκθεσή της για την αξιολόγηση της τουρκικής ενταξιακής πορείας τις απειλές της Άγκυρας, αλλά και να ζητήσει από το Συμβούλιο το πάγωμα των τουρκικών ενταξιακών διαδικασιών. Η Τουρκία κατέχει κομμάτι της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή ευρωπαϊκό έδαφος, και αρνείται να την αναγνωρίσει. Παράλληλα, απειλεί την περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα αλλά και τα συμφέροντα της ίδιας της ΕΕ.
Η απόφαση αυτή δεν μπορεί να υλοποιηθεί από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά στο πλαίσιο στρατηγικών επιλογών τις οποίες οφείλει να αναπτύξει, επιτέλους, η παρούσα Κυβέρνηση, η οποία είναι προσαρμοσμένη στην κατευναστική της πολιτική, αποδεχόμενη συνεχώς τους κολάφους των Ντάουνερ και Φούλε. Και κυρίως της Τουρκίας. Ας πάψει η Κυβέρνησή μας να έχει την ψευδαίσθηση ότι -χωρίς να προκαλέσει κόστος στην Άγκυρα με όλα τα διπλωματικά και θεσμικά μέσα που διαθέτει- θα καταφέρει να ημερέψει τη Στρίγγλα!
Η Σημερινή
Της Ελένης Θεοχάρους
Η σκηνοθεσία εντάσσεται στη λογική διαμεσολάβησης των Ηνωμένων Εθνών, όπως την εισηγήθηκε ο κ. Ντάουνερ
Είναι, πλέον, πασιφανές και κατανοητό ότι έχει σκηνοθετηθεί ένα παιχνίδι με στόχο να "παγώσει" η έργοις διεκδίκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας που εκδηλώθηκε με τη γεώτρηση στη θαλάσσια περιοχή "Αφροδίτη". Η σκηνοθεσία εντάσσεται στη λογική διαμεσολάβησης των Ηνωμένων Εθνών, όπως την εισηγήθηκε ο κ. Ντάουνερ και της παραπομπής του θέματος της ΑΟΖ και του φυσικού αερίου, σε επιδιαιτησία ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου. Επανάληψη δηλαδή και υιοθέτηση του μοντέλου του Αιγαίου όσον αφορά στην υφαλοκρηπίδα.
Αυτό που μας ζητάνε, είναι την αναγνώριση από την Κυπριακή Δημοκρατία "διαφοράς" και αμφισβήτησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Επειδή, όμως, δεν είμαστε πια αφελείς ιθαγενείς, αλλά κράτος-μέλος της ΕΕ, θα πρέπει μια και έξω να ξεκαθαρίζουμε ότι ούτε η κυριαρχία μας ούτε ο πλούτος μας παζαρεύονται. Και ούτε τις τουρκικές απειλές ανεχόμαστε. Όπως δεν πρέπει επίσης να τις ανέχεται και η ΕΕ, πράγμα που σημαίνει ότι τόσο ο Επίτροπος Φούλε όσο και η Βαρόνη Άστον θα πρέπει να σταματήσουν, όπως πολύ ορθά είπε η συνάδελφος ευρωβουλευτής του ΕΛΚ Ρία Όμεν, να μεροληπτούν υπέρ της Τουρκίας.
Την περασμένη εβδομάδα στο Στρασβούργο οι ξένοι ευρωβουλευτές ήσαν ξεκάθαροι στις τοποθετήσεις τους και έδωσαν πλήρη στήριξη στην Κυπριακή Δημοκρατία. Κατέστι, όμως, εξίσου σαφής και η αναγκαιότητα, η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία να βγει από τη γωνιά και την αφασία και να υπερασπιστεί τον εαυτό της μέσα στην ΕΕ.
Η θέση πολλών ευρωβουλευτών και ευρωπαϊκών κυβερνήσεων είναι πέρα από σαφής: Η πολιτική της Άγκυρας, δηλαδή των απειλών και των κανονιοφόρων, δεν συνάδει με συμπεριφορά υποψηφίου προς ένταξη κράτους. Και η Τουρκία, εφ' όσον δεν εγκαταλείψει την πολιτική έντασης και αποσταθεροποίησης, εφ' όσον δεν εγκαταλείψει την πολιτική των απειλών και της ομηρίας μας, εφ' όσον δεν αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και δεν συναινέσει σε λύση επί των αρχών και των αξιών της ΕΕ, δεν έχει θέσει στην ΕΕ. Και η ενταξιακή διαδικασία πρέπει να διακοπεί.
Η Τουρκία δεν μπορεί να απειλεί ότι, εάν η Κυπριακή Δημοκρατία αναλάβει την Προεδρία της ΕΕ, θα "παγώσει" τις ενταξιακές της διαδικασίες. Με γεια της με χαρά της. Εμείς θα πρέπει να τις "παγώσουμε" από τώρα, ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όχι μόνο να καταγράψει στην ετήσια έκθεσή της για την αξιολόγηση της τουρκικής ενταξιακής πορείας τις απειλές της Άγκυρας, αλλά και να ζητήσει από το Συμβούλιο το πάγωμα των τουρκικών ενταξιακών διαδικασιών. Η Τουρκία κατέχει κομμάτι της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή ευρωπαϊκό έδαφος, και αρνείται να την αναγνωρίσει. Παράλληλα, απειλεί την περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα αλλά και τα συμφέροντα της ίδιας της ΕΕ.
Η απόφαση αυτή δεν μπορεί να υλοποιηθεί από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά στο πλαίσιο στρατηγικών επιλογών τις οποίες οφείλει να αναπτύξει, επιτέλους, η παρούσα Κυβέρνηση, η οποία είναι προσαρμοσμένη στην κατευναστική της πολιτική, αποδεχόμενη συνεχώς τους κολάφους των Ντάουνερ και Φούλε. Και κυρίως της Τουρκίας. Ας πάψει η Κυβέρνησή μας να έχει την ψευδαίσθηση ότι -χωρίς να προκαλέσει κόστος στην Άγκυρα με όλα τα διπλωματικά και θεσμικά μέσα που διαθέτει- θα καταφέρει να ημερέψει τη Στρίγγλα!
Η Σημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου