Από το ιστολόγιο http://www.antinews.gr/2011/08/16/117965/
Στο Facebook έχουν ήδη μαζευτεί χιλιάδες υπογραφές Αιγυπτίων, που ζητούν την αποπομπή του πρέσβη της Συρίας από την χώρα τους. Αυτή είναι και η πρώτη φορά που το επίκεντρο της προσοχής δεν είναι κάποιος Ισραηλινός διπλωμάτης!
Οι εμπνευστές της σελίδας, ελπίζουν πως θα συγκεντρώσουν περισσότερες από ένα εκατομμύριο υπογραφές. Κάτι τέτοιο, λένε, ίσως να πείσει την αιγυπτιακή στρατιωτική κυβέρνηση να καταδικάσει δημόσια το καθεστώς του Bashar Assad.
Στο μεταξύ, η Τουρκία δείχνει ανήσυχη με τις εξελίξεις. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε επιστράτευση εφέδρων αξιωματικών, οι οποίοι και στάλθηκαν στα σύνορα με την Συρία. Σύμφωνα με τουρκικές στρατιωτικές πηγές, οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας βρίσκονται σε υψηλή κατάσταση ετοιμότητας, προκειμένου να αντιμετωπίσουν πιθανά τεράστια κύματα προσφύγων, καθώς και το ενδεχόμενο αεροπορικών επιθέσεων του ΝΑΤΟ εναντίον της Συρίας.
Λίγες μόνο ώρες χρειάστηκε να περάσουν από την επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών στη Δαμασκό, για να αντιληφτούν οι Τούρκοι πως το τελεσίγραφο του Erdogan προς τον Assad δεν βρήκε ανταπόκριση, αφού η πόλη Χομς δέχθηκε σφοδρή επίθεση από τον συριακό στρατό.
Την ώρα που η Άγκυρα προετοιμάζεται για τα χειρότερα, το Ιράν αρνείται να δημοσιεύσει το παραμικρό σχετικά με την συριακή εξέγερση στα κρατικά ΜΜΕ, ενώ η κυβέρνηση του προειδοποιεί πως η κατάσταση στη Συρία μπορεί να οδηγήσει σε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο.
Σύμφωνα με ιρακινές πηγές, το Ιράν έχει μεταφέρει περίπου $5 δισ. στη Συρία το τελευταίο διάστημα, για την ενίσχυση του καθεστώτος, ζητώντας και από το Ιράκ να κάνει το ίδιο.
Η εμπλοκή του Ιράν, της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, και άλλων χωρών του Περσικού Κόλπου στα τεκταινόμενα της Συρίας, έχουν μετατρέψει την εκεί εξέγερση από ένα καθαρά εσωτερικό ζήτημα σε ένα σκηνικό πιθανού περιφερειακού πολέμου.
Η Συρία, της οποίας η στρατηγική σημασία δεν έχει να κάνει με το πετρέλαιο ή τους φυσικούς πόρους, αλλά με τη σχέση της με το Ιράν, και τη δυνατότητα παρέμβασης της στα ιρακινά ζητήματα, έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να αποτρέψει τη δημιουργία ενός στρατιωτικού μετώπου εναντίον της. Και σε αντίθεση με την άμεση διεθνή συναίνεση για στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα κάποια ανάλογη πρόταση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, για το θέμα της Συρίας.
Σε αντίθεση με τη Λιβύη, όπου η ένοπλη αντίσταση μπορεί ενδεχομένως να παράσχει μια εναλλακτική πολιτική εξουσία, κανένας δεν ξέρει προς τα που βαδίζει η Συρία. Θα καταλήξει στο χάος όπως το Ιράκ, που υπέστη κατάρρευση και εμφύλιο σπαραγμό μετά την ανατροπή του Saddam;
Το νέο καθεστώς που θα προκύψει, θα στραφεί προς το Ιράν, ή προς τη Δύση για στήριξη;
Θα μπορέσει η Τουρκία να βασιστεί στο νέο καθεστώς, ώστε αυτό να εμποδίσει το κουρδικό ΡΚΚ από το να πάρει την εξουσία;
Η Σαουδική μοναρχία θα προτιμήσει έναν μισητό, πλην όμως γνωστό ηγέτη, με τον οποίο θα μπορεί να διαπραγματευτεί και να συναλλαγεί οικονομικά;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν τα Δύση, η οποία ακόμη δεν ζήτησε την αποχώρηση του Assad.
Απούσας της οποιασδήποτε εξωτερικής στρατιωτικής πίεσης, και όσο η Συρία βασίζεται στην αποτρεπτική ισχύ του Ιράν, είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζουμε αν ο Assad μετράει μέρες. Ο στρατός εφαρμόζει μια στρατηγική διαχωρισμού της χώρας σε απομονωμένες μεταξύ τους πόλεις, δίνοντας σε καθεμία ένα «μάθημα», που το καθεστώς ελπίζει πως θα παραδειγματίσει και τις υπόλοιπες. Έτσι, αρκετές πόλεις έχουν ήδη μετατραπεί σε πόλεις φαντάσματα, και η ζωή εκεί δύσκολα θα επανέλθει στους φυσιολογικούς της ρυθμούς.
Αυτή η στρατηγική, που βασίζεται στο ότι η εξέγερση θα κρατήσει αρκετά, έχει αναπτυχθεί σταθερά εδώ και πέντε μήνες. Ο ίδιος ο Assad έχει πει πως η εξέγερση μάλλον θα διαρκέσει έως και 2 χρόνια. Και παρά τον μεγάλο αριθμό όσων αυτομολούν (περίπου 2.000), ο πρόεδρος έχει καταφέρει να διατηρήσει την ενότητα μέσα στον στρατό του.
Προς το παρόν, όλα δείχνουν ότι ο Assad δεν πρόκειται να φύγει.
S.A.-StratRisks
Στο Facebook έχουν ήδη μαζευτεί χιλιάδες υπογραφές Αιγυπτίων, που ζητούν την αποπομπή του πρέσβη της Συρίας από την χώρα τους. Αυτή είναι και η πρώτη φορά που το επίκεντρο της προσοχής δεν είναι κάποιος Ισραηλινός διπλωμάτης!
Οι εμπνευστές της σελίδας, ελπίζουν πως θα συγκεντρώσουν περισσότερες από ένα εκατομμύριο υπογραφές. Κάτι τέτοιο, λένε, ίσως να πείσει την αιγυπτιακή στρατιωτική κυβέρνηση να καταδικάσει δημόσια το καθεστώς του Bashar Assad.
Στο μεταξύ, η Τουρκία δείχνει ανήσυχη με τις εξελίξεις. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε επιστράτευση εφέδρων αξιωματικών, οι οποίοι και στάλθηκαν στα σύνορα με την Συρία. Σύμφωνα με τουρκικές στρατιωτικές πηγές, οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας βρίσκονται σε υψηλή κατάσταση ετοιμότητας, προκειμένου να αντιμετωπίσουν πιθανά τεράστια κύματα προσφύγων, καθώς και το ενδεχόμενο αεροπορικών επιθέσεων του ΝΑΤΟ εναντίον της Συρίας.
Λίγες μόνο ώρες χρειάστηκε να περάσουν από την επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών στη Δαμασκό, για να αντιληφτούν οι Τούρκοι πως το τελεσίγραφο του Erdogan προς τον Assad δεν βρήκε ανταπόκριση, αφού η πόλη Χομς δέχθηκε σφοδρή επίθεση από τον συριακό στρατό.
Την ώρα που η Άγκυρα προετοιμάζεται για τα χειρότερα, το Ιράν αρνείται να δημοσιεύσει το παραμικρό σχετικά με την συριακή εξέγερση στα κρατικά ΜΜΕ, ενώ η κυβέρνηση του προειδοποιεί πως η κατάσταση στη Συρία μπορεί να οδηγήσει σε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο.
Σύμφωνα με ιρακινές πηγές, το Ιράν έχει μεταφέρει περίπου $5 δισ. στη Συρία το τελευταίο διάστημα, για την ενίσχυση του καθεστώτος, ζητώντας και από το Ιράκ να κάνει το ίδιο.
Η εμπλοκή του Ιράν, της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, και άλλων χωρών του Περσικού Κόλπου στα τεκταινόμενα της Συρίας, έχουν μετατρέψει την εκεί εξέγερση από ένα καθαρά εσωτερικό ζήτημα σε ένα σκηνικό πιθανού περιφερειακού πολέμου.
Η Συρία, της οποίας η στρατηγική σημασία δεν έχει να κάνει με το πετρέλαιο ή τους φυσικούς πόρους, αλλά με τη σχέση της με το Ιράν, και τη δυνατότητα παρέμβασης της στα ιρακινά ζητήματα, έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να αποτρέψει τη δημιουργία ενός στρατιωτικού μετώπου εναντίον της. Και σε αντίθεση με την άμεση διεθνή συναίνεση για στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα κάποια ανάλογη πρόταση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, για το θέμα της Συρίας.
Σε αντίθεση με τη Λιβύη, όπου η ένοπλη αντίσταση μπορεί ενδεχομένως να παράσχει μια εναλλακτική πολιτική εξουσία, κανένας δεν ξέρει προς τα που βαδίζει η Συρία. Θα καταλήξει στο χάος όπως το Ιράκ, που υπέστη κατάρρευση και εμφύλιο σπαραγμό μετά την ανατροπή του Saddam;
Το νέο καθεστώς που θα προκύψει, θα στραφεί προς το Ιράν, ή προς τη Δύση για στήριξη;
Θα μπορέσει η Τουρκία να βασιστεί στο νέο καθεστώς, ώστε αυτό να εμποδίσει το κουρδικό ΡΚΚ από το να πάρει την εξουσία;
Η Σαουδική μοναρχία θα προτιμήσει έναν μισητό, πλην όμως γνωστό ηγέτη, με τον οποίο θα μπορεί να διαπραγματευτεί και να συναλλαγεί οικονομικά;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν τα Δύση, η οποία ακόμη δεν ζήτησε την αποχώρηση του Assad.
Απούσας της οποιασδήποτε εξωτερικής στρατιωτικής πίεσης, και όσο η Συρία βασίζεται στην αποτρεπτική ισχύ του Ιράν, είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζουμε αν ο Assad μετράει μέρες. Ο στρατός εφαρμόζει μια στρατηγική διαχωρισμού της χώρας σε απομονωμένες μεταξύ τους πόλεις, δίνοντας σε καθεμία ένα «μάθημα», που το καθεστώς ελπίζει πως θα παραδειγματίσει και τις υπόλοιπες. Έτσι, αρκετές πόλεις έχουν ήδη μετατραπεί σε πόλεις φαντάσματα, και η ζωή εκεί δύσκολα θα επανέλθει στους φυσιολογικούς της ρυθμούς.
Αυτή η στρατηγική, που βασίζεται στο ότι η εξέγερση θα κρατήσει αρκετά, έχει αναπτυχθεί σταθερά εδώ και πέντε μήνες. Ο ίδιος ο Assad έχει πει πως η εξέγερση μάλλον θα διαρκέσει έως και 2 χρόνια. Και παρά τον μεγάλο αριθμό όσων αυτομολούν (περίπου 2.000), ο πρόεδρος έχει καταφέρει να διατηρήσει την ενότητα μέσα στον στρατό του.
Προς το παρόν, όλα δείχνουν ότι ο Assad δεν πρόκειται να φύγει.
S.A.-StratRisks
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου