Ο Άκερμαν δείχνει στη Μέρκελ το δρόμο για το κούρεμα

Από το ιστολόγιο http://www.24h.gr/

Επιχείρηση οχύρωσης των τραπεζών, εν όψη διεύρυνσης του κουρέματος των ελληνικών ομολόγων.

Η γραμμή του επικεφαλής της Deutsche Bank, Josef Ackermann, για την προστασία των ευρωπαϊκών τραπεζών  από ενδεχόμενη διεύρυνση του κουρέματος των ελληνικών ομολόγων, είναι αυτή που προκρίνεται τελικά.



Οι ανησυχίες του κορυφαίου τραπεζίτη, όπως διατυπώθηκαν στο μυστικό δείπνο της Νέας Υόρκης (που αποκάλυψε το 24h.gr), ότι οι τράπεζες δεν θα αντέξουν ένα εφάπαξ κούρεμα και πως ό,τι γίνει, πρέπει να γίνει σταδιακά, ελήφθησαν υπ΄όψη από το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον. Έτσι, τα δεδομένα διαμορφώνονται μέρα με τη μέρα και πολύ ταχύτερα από ό,τι θα επιθυμούσε η ελληνική πλευρά.
Η κρίση, άλλωστε, είναι ούτως ή άλλως διπλή… τόσο χρέους, όσο και τραπεζική. Η Άνγκελα Μέρκελ κατέθεσε πρόταση, σύμφωνα με την οποία οι κεντρικές τράπεζες των χωρών μελών πρέπει να δημιουργήσουν μηχανισμούς στήριξης, σε περίπτωση που οι τράπεζες αντιμετωπίσουν τις όποιες δυσκολίες. Την ίδια ώρα, ο Αντόνιο Μπόρχες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μιλούσε για πρωτοβουλίες του οργανισμού για τη στήριξη των ομολόγων των προβληματικών οικονομιών της Ευρωζώνης.
Είναι χαρακτηριστικό πως η Γερμανίδα καγκελάριος άρχισε να συνειδητοποιεί τα στενά χρονικά περιθώρια, λέγοντας πως “ο χρόνος μας πιέζει και πρέπει να αποφασίσουμε το νέο σύστημα άμεσα”. Ποιο είναι αυτό;
Ένα σύστημα στήριξης των τραπεζών, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και στο πλαίσιο του ταμείου βοήθειας της Ευρωζώνης.
Έστω και την ύστατη στιγμή, δηλαδή, η γερμανική πλευρά προσπαθεί να προλάβει τις αντιδράσεις των αγορών, εκτιμώντας πως μια συντονισμένη δήλωση από τις κυβερνήσεις της ζώνης του ευρώ πως διαθέτουν plan B, θα καθησυχάσει τους επενδυτές, σχετικά με το ενδεχόμενο μιας τραπεζικής κρίσης, λόγω της Ελλάδας.
Το δεύτερο σκέλος της κρίσης καλύπτεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η ιδέα είναι ο οργανισμός να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό νομικό όχημα ειδικού σκοπού, ώστε να παρέμβει στις αγορές ομολόγων, δίνοντας χείρα βοηθείας στις χώρες, που αντιμετωπίζουν προβλήματα χρηματοδότησης, λόγω του αυξανόμενου κόστους δανεισμού (πρόκειται στην ουσία για αγορά προβληματικών ομολόγων από το Ταμείο τόσο στην πρωτογενή, όσο και στη δευτερογενή αγορά). Αυτό δεν θα λειτουργήσει από μόνο του, αλλά συμπληρωματικά, μόλις επιτραπεί στον EFSF να αγοράζει ομόλογα.
Οι ανησυχίες του Ταμείου δεν έχουν να κάνουν με την Ελλάδα, αλλά με την πιθανή επέκταση της κρίσης στην Ισπανία και την Ιταλία. Στην Ουάσιγκτον εκτιμούν πως οι συγκεκριμένες χώρες δεν έχουν πρόβλημα βιωσιμότητας, αλλά κυρίως αξιοπιστίας απέναντι στις αγορές.
Πάντως, η πρόταση αυτή συναντά ήδη αντιδράσεις από το εσωτερικό του ίδιου του Ταμείου, καθώς κάποια μέλη του πιστεύουν ότι η Ευρώπη έχει αρκετούς δικούς της πόρους για να χειριστεί την κρίση και, συνεπώς, δεν χρειάζεται περαιτέρω βοήθεια.
Ο κύβος ερρίφθη, λοιπόν για το (απαραίτητο) διευρυμένο κούρεμα. Αυτό είναι δεδομένο, παρά τα όσα (δεν) λέει η ελληνική πλευρά. Και, μπορεί η πρόταση Ackermann να μην υλοποιείται πλήρως, ο κορυφαίος, όμως, Γερμανός τραπεζίτης φαίνεται πως κατάφερε να διασφαλίσει το “συντεταγμένο” της όποιας κίνησης. Πάνω απ΄ όλα, όμως, πέτυχε να κινητοποιήσει την κυρία Μέρκελ, ώστε η σιδηρά κυρία του Βερολίνου να δείξει επιτέλους προς τις αγορές ότι έχει την πρόθεση να πάρει μέτρα για να προλαμβάνει τις εξελίξεις. Μένει να το κάνει πράξη.

Νεκτάριος Β. Νώτης