Από το ιστολόγιο http://gdailynews.wordpress.com/
Η Ελλάδα βρέθηκε και πάλι στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος το Σαββατοκύριακο, με αφορμή τη Σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας που διεξήχθηκε στην Ουάσιγκτον, μέσα σε κλίμα αβεβαιότητας για την Ευρωζώνη και τη διεθνή οικονομία.
Προκαλεί πραγματικά θλίψη το γεγονός ότι σε όλες τις συνεδριάσεις που αφορούσαν βεβαίως την παγκόσμια κρίση η χώρα μας αποτελούσε το πρώτο θέμα συζήτησης, αλλά και το… παράδειγμα προς αποφυγή. Ηταν συνεχείς οι αναφορές και οι αναλύσεις για τους λόγους που βρέθηκε στα γόνατά της η χώρα μας, και οφείλω να ομολογήσω ότι οι ομιλητές δεν είχαν άδικο και το κυριότερο δεν χρειάστηκε να καταφύγουν σε καμία υπερβολή.
Αλλωστε, ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, που παρουσίασε τους πολίτες της ως… απατεώνες, αν και η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική: Οι πολιτικοί είναι αυτοί που προκάλεσαν την ελληνική οικονομική τραγωδία, οι πολιτικοί είναι αυτοί που φέρουν ακεραία την ευθύνη και ο κ. Παπανδρέου έπρεπε να ψέγει πρώτα τον εαυτό του και τους συναδέλφους του στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Αυτοί κυβέρνησαν τον τόπο. Και τον κυβέρνησαν με το χείριστο τρόπο, καθιστώντας τους πολίτες, πελάτες και επαίτες των κομματικών γραφείων.
Οι αναγνώστες δεν περιμένουν από εμένα να τους μιλήσω για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό. Αλλά θα καταγράψω ένα περιστατικό στο ταμείο που με τρόμαξε, υπό την έννοια ότι οι Ελληνες πολιτικοί μας οδήγησαν στο σημείο μηδέν.
Μετροφυλλούσαμε τις εφημερίδες στο Γραφείο Τύπου του ΔΝΤ με ξένους συναδέλφους, οι οποίοι σχολίαζαν τα δημοσιεύματα για την Ελλάδα -όλα αρνητικά, μερικά θα έλεγα και εξευτελιστικά. Ενας εκ των συναδέλφων, που αρθρογραφεί σε μεγάλη οικονομική εφημερίδα, διαπίστωσε ότι εάν το Αφγανιστάν, η Υεμένη και η Σομαλία είναι τα κέντρα των διεθνών τρομοκρατών, η Ελλάδα αποτελεί «το κέντρο της οικονομικής τρομοκρατίας».
Μείναμε για μερικά δευτερόλεπτα αμίλητοι, διότι η διαπίστωσή του προκάλεσε σοκ. Ουσιαστικά τι υποστήριξε; Οτι η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας μπορεί να δημιουργήσει την «11η Σεπτεμβρίου» της παγκόσμιας οικονομίας. Είναι μία φρικτή διαπίστωση. Διότι 16 μήνες μετά την προσφυγή του κ. Παπανδρέου στο μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ελλάδα βρίσκεται σε χειρότερη θέση και μοίρα και ενώ υποτίθεται ότι κατέφυγε στους δανειστές για να σώσει την οικονομία, ανέδειξε τη χώρα μας σε… «αλ Κάιντα», που απειλεί την παγκόσμια οικονομία.
Τα σενάρια για πιθανή πτώχευση της Ελλάδας δεν είναι εξωπραγματικά με βάση απλά μαθηματικά. Οι αριθμοί είναι καταθλιπτικοί, η χώρα μας βυθίζεται καθημερινά στο χρέος και λογικά σκεφτόμενοι δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να ευχόμαστε να αποδεχθούν οι δανειστές μας ένα γενναίο «κούρεμα».
Η απόφαση της 21ης Ιουλίου, που προβλέπει μείωση των τιμών των ομολόγων κατά 21% θα ήταν καλή και θα βοηθούσε την Ελλάδα, εάν η υλοποίησή της ήταν άμεση. Ομως, η τρίμηνη καθυστέρηση στην ουσία έχει διαγράψει τα ωφέλη από το «κούρεμα» του 21%. Και αυτός είναι ο λόγος που ξεκίνησαν οι συζητήσεις για την παραγραφή του 50% του ελληνικού χρέους.
Ο χρόνος τρέχει, οι αγορές κτυπούν χωρίς λύπη τη χώρα μας και την Ευρωζώνη, οι πολιτικοί που έφεραν την καταστροφή αδυνατούν να βρουν λύσεις και οι ευκαιρίες χάνονται η μία μετά την άλλη. Αλλά, βασικά φταίμε εμείς που ανεχόμαστε τους πολιτικούς και τους επιτρέπουμε να αναζητούν διέξοδο για την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&pubid=112193160
Η Ελλάδα βρέθηκε και πάλι στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος το Σαββατοκύριακο, με αφορμή τη Σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας που διεξήχθηκε στην Ουάσιγκτον, μέσα σε κλίμα αβεβαιότητας για την Ευρωζώνη και τη διεθνή οικονομία.
Προκαλεί πραγματικά θλίψη το γεγονός ότι σε όλες τις συνεδριάσεις που αφορούσαν βεβαίως την παγκόσμια κρίση η χώρα μας αποτελούσε το πρώτο θέμα συζήτησης, αλλά και το… παράδειγμα προς αποφυγή. Ηταν συνεχείς οι αναφορές και οι αναλύσεις για τους λόγους που βρέθηκε στα γόνατά της η χώρα μας, και οφείλω να ομολογήσω ότι οι ομιλητές δεν είχαν άδικο και το κυριότερο δεν χρειάστηκε να καταφύγουν σε καμία υπερβολή.
Αλλωστε, ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, που παρουσίασε τους πολίτες της ως… απατεώνες, αν και η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική: Οι πολιτικοί είναι αυτοί που προκάλεσαν την ελληνική οικονομική τραγωδία, οι πολιτικοί είναι αυτοί που φέρουν ακεραία την ευθύνη και ο κ. Παπανδρέου έπρεπε να ψέγει πρώτα τον εαυτό του και τους συναδέλφους του στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Αυτοί κυβέρνησαν τον τόπο. Και τον κυβέρνησαν με το χείριστο τρόπο, καθιστώντας τους πολίτες, πελάτες και επαίτες των κομματικών γραφείων.
Οι αναγνώστες δεν περιμένουν από εμένα να τους μιλήσω για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό. Αλλά θα καταγράψω ένα περιστατικό στο ταμείο που με τρόμαξε, υπό την έννοια ότι οι Ελληνες πολιτικοί μας οδήγησαν στο σημείο μηδέν.
Μετροφυλλούσαμε τις εφημερίδες στο Γραφείο Τύπου του ΔΝΤ με ξένους συναδέλφους, οι οποίοι σχολίαζαν τα δημοσιεύματα για την Ελλάδα -όλα αρνητικά, μερικά θα έλεγα και εξευτελιστικά. Ενας εκ των συναδέλφων, που αρθρογραφεί σε μεγάλη οικονομική εφημερίδα, διαπίστωσε ότι εάν το Αφγανιστάν, η Υεμένη και η Σομαλία είναι τα κέντρα των διεθνών τρομοκρατών, η Ελλάδα αποτελεί «το κέντρο της οικονομικής τρομοκρατίας».
Μείναμε για μερικά δευτερόλεπτα αμίλητοι, διότι η διαπίστωσή του προκάλεσε σοκ. Ουσιαστικά τι υποστήριξε; Οτι η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας μπορεί να δημιουργήσει την «11η Σεπτεμβρίου» της παγκόσμιας οικονομίας. Είναι μία φρικτή διαπίστωση. Διότι 16 μήνες μετά την προσφυγή του κ. Παπανδρέου στο μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ελλάδα βρίσκεται σε χειρότερη θέση και μοίρα και ενώ υποτίθεται ότι κατέφυγε στους δανειστές για να σώσει την οικονομία, ανέδειξε τη χώρα μας σε… «αλ Κάιντα», που απειλεί την παγκόσμια οικονομία.
Τα σενάρια για πιθανή πτώχευση της Ελλάδας δεν είναι εξωπραγματικά με βάση απλά μαθηματικά. Οι αριθμοί είναι καταθλιπτικοί, η χώρα μας βυθίζεται καθημερινά στο χρέος και λογικά σκεφτόμενοι δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να ευχόμαστε να αποδεχθούν οι δανειστές μας ένα γενναίο «κούρεμα».
Η απόφαση της 21ης Ιουλίου, που προβλέπει μείωση των τιμών των ομολόγων κατά 21% θα ήταν καλή και θα βοηθούσε την Ελλάδα, εάν η υλοποίησή της ήταν άμεση. Ομως, η τρίμηνη καθυστέρηση στην ουσία έχει διαγράψει τα ωφέλη από το «κούρεμα» του 21%. Και αυτός είναι ο λόγος που ξεκίνησαν οι συζητήσεις για την παραγραφή του 50% του ελληνικού χρέους.
Ο χρόνος τρέχει, οι αγορές κτυπούν χωρίς λύπη τη χώρα μας και την Ευρωζώνη, οι πολιτικοί που έφεραν την καταστροφή αδυνατούν να βρουν λύσεις και οι ευκαιρίες χάνονται η μία μετά την άλλη. Αλλά, βασικά φταίμε εμείς που ανεχόμαστε τους πολιτικούς και τους επιτρέπουμε να αναζητούν διέξοδο για την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&pubid=112193160
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου