Από το ιστολόγιο http://www.newscode.gr/
Άρθρο των Financial Times αναφέρεται στο ευρωομόλογο και στην ανάγκη να προχωρήσει η Ευρωζώνη στην έκδοση του με ή χωρίς την συμβολή της Γερμανίας.
Η εφημερίδα αναφέρεται στο παράδειγμα των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας σχετικά με το κόστος δανεισμού τους και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το μέγεθος μετράει. Αυτό ήταν το μάθημα από την διαμάχη στην Ουάσιγκτον για το όριο του χρέους και την αμερικανική υποβάθμιση από την Standard & Poor’s, κανένα των οποίων δεν ανέβασε τα επιτόκια στα αμερικανικά ομόλογα. Το ίδιο μάθημα έχει δώσει και η Ιαπωνία, που απολαμβάνει τα χαμηλότερα yields ομολόγων στον κόσμο, μαζί με ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια χρέη»
Στην συνέχεια το άρθρο προσθέτει : «Τα μαθήματα αυτά είναι ουσιώδη για τις χώρες της ευρωζώνης: Θα πρέπει να συγκεντρώσουν τις αγορές ομολόγων τους –με ή χωρίς την γερμανική συμμετοχή. Τα πλεονεκτήματα από την δημιουργία μιας αγοράς ομολόγων με μέγεθος αντίστοιχο με των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας, οπωσδήποτε θα είναι περισσότερα από τα κόστη».
Οι Financial Times συγκρίνουν το μέγεθος των ομολόγων των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας που υποστηρίζει το χαμηλό κόστος δανεισμού τους (2,3% για τις ΗΠΑ και 1% για το Τόκιο) με την κερματισμένη αγορά ομολόγων της Ευρώπης.
«Στα τέλη του 2010, η Ιταλία είχε 1.500 δισ. ευρώ σε κυκλοφορία, η Γερμανία 1.400 δισ. ευρώ, η Γαλλία 1.300 δισ. (και η Βρετανία 1.100 δισ. ευρώ). Οι αγορές αυτές παραμένουν ευμεγέθεις, όμως οι επενδυτές μπορούν να τις εγκαταλείψουν πολύ ευκολότερα απ’όσο τα ομόλογα των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας» αναφέρει η εφημερίδα.
Τα πλεονεκτήματα από την υιοθέτηση του ευρωομολόγου
Στην συνέχεια γίνεται αναφορά στα πλεονεκτήματα της υιοθέτησης του ευρωομολόγου.
«Στην περίπτωση της ευρωζώνης, αν όλα τα έθνη αντικαταστήσουν τα κρατικά ομόλογά τους (όχι όμως τα δάνεια) με κοινά ευρωομόλογα, θα δημιουργήσουν μια αγορά αξίας 5.500 δισ. ευρώ. Θα την υποστηρίζουν κυβερνήσεις που συγκεντρωτικά έχουν λιγότερα χρέη, μικρότερο έλλειμμα και καλύτερες δυνατότητες φοροείσπραξης σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχουν μικρότερα επιτόκια από όσο ο σημερινός μέσος όρος της ευρωζώνης και θα εξαλείψουν την πιθανότητα μαζικής εξόδου των κατόχων ομολόγων».
Τι περιμένει τότε η ευρωζώνη;
«Η επίσημη απάντηση είναι ότι, δεδομένου ότι τα ευρωομόλογα απαιτούν κοινές και πολλές εγγυήσεις, είναι πολιτικά ανέφικτα. Μπορεί ειπωθεί επίσης ότι είναι οικονομικά ριψοκίνδυνα, καθώς θα επιφέρουν αυξημένα επιτόκια στις χώρες που απολαμβάνουν μια σχετική ασφάλεια. Υπάρχουν όμως λύσεις για όλα αυτά.
Για την συνολική έκδοση Eurobonds θα μπορούσε να αποφασίζει μια επαρκής πλειοψηφία. Θα μπορούσαν να μπουν όρια στα κοινά ομόλογα, για παράδειγμα με την εισαγωγή «γαλάζιων» (ενιαίων) και «ερυθρών» (εθνικών) ομολόγων, όπως τα έχει προτείνει το think-tank Bruegel. Η εξυπηρέτηση του κόστους δανεισμού θα μπορούσε να διαφοροποιηθεί με χρέωση των κρατών αναλόγων με το μερίδιό τους στον δανεισμό» αναφέρει η εφημερίδα.
Λύση να μείνει το Βερολίνο απ’ έξω
«Η πραγματική απάντηση είναι ότι η Ευρώπη περιμένει την Γερμανία, της οποίας οι ψηφοφόροι είναι αλλεργικοί σε οποιαδήποτε «μεταβίβαση πληρωμών», και οι ηγέτες πιστεύουν ότι το κράτος θα πληρώσει υψηλότερα yields για τα eurobonds παρά για τα Bunds.
Η λύση είναι να μείνει το Βερολίνο απ’ έξω. Ας δούμε την ευρωζώνη χωρίς την Γερμανία και όσους σκέφτονται ανάλογα –Ολλανδία, Αυστρία, Φιλανδία και Σλοβακία. Ας εξαιρέσουμε επίσης την Ελλάδα, που σε κάθε περίπτωση χρειάζεται ειδική μεταχείριση. Οι υπόλοιπες 11χώρες μπορούν να δημιουργήσουν μια αγορά ομολόγων 3.500 δισ. ευρώ με μακροοικονομικά μεγέθη που θα είναι ελαφρότατα μόνο χειρότερα από εκείνα του συνόλου της ευρωζώνης.
Πώς θα αντιδρούσε η Γερμανία σε μια τέτοια εξέλιξη; Οικονομικά, το Βερολίνο μπορεί να δει το πιστωτικό του πλεονέκτημα να εξαφανίζεται αν οι επενδυτές δουν μια εναλλακτική αγορά ομολόγων ευρώ που θα είναι μεγαλύτερη και οικονομικά ελκυστική. Πολιτικά, οι ψηφοφόροι ίσως φοβηθούν να μείνουν πίσω από την ευρωπαϊκή ενοποίηση περισσότερο απ’όσο φοβούνται μην γίνουν εκείνοι που πληρώνουν για όλη την Ευρώπη.
Αν είναι έτσι, η δύναμη βρίσκεται στην πραγματικότητα στα χέρια των υπολοιπων μελών της ευρωζώνης. Και θα πρέπει να την χρησιμοποιήσουν» καταλήγει το άρθρο.
ΠΗΓΗ: FT.com
Η εφημερίδα αναφέρεται στο παράδειγμα των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας σχετικά με το κόστος δανεισμού τους και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το μέγεθος μετράει. Αυτό ήταν το μάθημα από την διαμάχη στην Ουάσιγκτον για το όριο του χρέους και την αμερικανική υποβάθμιση από την Standard & Poor’s, κανένα των οποίων δεν ανέβασε τα επιτόκια στα αμερικανικά ομόλογα. Το ίδιο μάθημα έχει δώσει και η Ιαπωνία, που απολαμβάνει τα χαμηλότερα yields ομολόγων στον κόσμο, μαζί με ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια χρέη»
Στην συνέχεια το άρθρο προσθέτει : «Τα μαθήματα αυτά είναι ουσιώδη για τις χώρες της ευρωζώνης: Θα πρέπει να συγκεντρώσουν τις αγορές ομολόγων τους –με ή χωρίς την γερμανική συμμετοχή. Τα πλεονεκτήματα από την δημιουργία μιας αγοράς ομολόγων με μέγεθος αντίστοιχο με των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας, οπωσδήποτε θα είναι περισσότερα από τα κόστη».
Οι Financial Times συγκρίνουν το μέγεθος των ομολόγων των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας που υποστηρίζει το χαμηλό κόστος δανεισμού τους (2,3% για τις ΗΠΑ και 1% για το Τόκιο) με την κερματισμένη αγορά ομολόγων της Ευρώπης.
«Στα τέλη του 2010, η Ιταλία είχε 1.500 δισ. ευρώ σε κυκλοφορία, η Γερμανία 1.400 δισ. ευρώ, η Γαλλία 1.300 δισ. (και η Βρετανία 1.100 δισ. ευρώ). Οι αγορές αυτές παραμένουν ευμεγέθεις, όμως οι επενδυτές μπορούν να τις εγκαταλείψουν πολύ ευκολότερα απ’όσο τα ομόλογα των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας» αναφέρει η εφημερίδα.
Τα πλεονεκτήματα από την υιοθέτηση του ευρωομολόγου
Στην συνέχεια γίνεται αναφορά στα πλεονεκτήματα της υιοθέτησης του ευρωομολόγου.
«Στην περίπτωση της ευρωζώνης, αν όλα τα έθνη αντικαταστήσουν τα κρατικά ομόλογά τους (όχι όμως τα δάνεια) με κοινά ευρωομόλογα, θα δημιουργήσουν μια αγορά αξίας 5.500 δισ. ευρώ. Θα την υποστηρίζουν κυβερνήσεις που συγκεντρωτικά έχουν λιγότερα χρέη, μικρότερο έλλειμμα και καλύτερες δυνατότητες φοροείσπραξης σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχουν μικρότερα επιτόκια από όσο ο σημερινός μέσος όρος της ευρωζώνης και θα εξαλείψουν την πιθανότητα μαζικής εξόδου των κατόχων ομολόγων».
Τι περιμένει τότε η ευρωζώνη;
«Η επίσημη απάντηση είναι ότι, δεδομένου ότι τα ευρωομόλογα απαιτούν κοινές και πολλές εγγυήσεις, είναι πολιτικά ανέφικτα. Μπορεί ειπωθεί επίσης ότι είναι οικονομικά ριψοκίνδυνα, καθώς θα επιφέρουν αυξημένα επιτόκια στις χώρες που απολαμβάνουν μια σχετική ασφάλεια. Υπάρχουν όμως λύσεις για όλα αυτά.
Για την συνολική έκδοση Eurobonds θα μπορούσε να αποφασίζει μια επαρκής πλειοψηφία. Θα μπορούσαν να μπουν όρια στα κοινά ομόλογα, για παράδειγμα με την εισαγωγή «γαλάζιων» (ενιαίων) και «ερυθρών» (εθνικών) ομολόγων, όπως τα έχει προτείνει το think-tank Bruegel. Η εξυπηρέτηση του κόστους δανεισμού θα μπορούσε να διαφοροποιηθεί με χρέωση των κρατών αναλόγων με το μερίδιό τους στον δανεισμό» αναφέρει η εφημερίδα.
Λύση να μείνει το Βερολίνο απ’ έξω
«Η πραγματική απάντηση είναι ότι η Ευρώπη περιμένει την Γερμανία, της οποίας οι ψηφοφόροι είναι αλλεργικοί σε οποιαδήποτε «μεταβίβαση πληρωμών», και οι ηγέτες πιστεύουν ότι το κράτος θα πληρώσει υψηλότερα yields για τα eurobonds παρά για τα Bunds.
Η λύση είναι να μείνει το Βερολίνο απ’ έξω. Ας δούμε την ευρωζώνη χωρίς την Γερμανία και όσους σκέφτονται ανάλογα –Ολλανδία, Αυστρία, Φιλανδία και Σλοβακία. Ας εξαιρέσουμε επίσης την Ελλάδα, που σε κάθε περίπτωση χρειάζεται ειδική μεταχείριση. Οι υπόλοιπες 11χώρες μπορούν να δημιουργήσουν μια αγορά ομολόγων 3.500 δισ. ευρώ με μακροοικονομικά μεγέθη που θα είναι ελαφρότατα μόνο χειρότερα από εκείνα του συνόλου της ευρωζώνης.
Πώς θα αντιδρούσε η Γερμανία σε μια τέτοια εξέλιξη; Οικονομικά, το Βερολίνο μπορεί να δει το πιστωτικό του πλεονέκτημα να εξαφανίζεται αν οι επενδυτές δουν μια εναλλακτική αγορά ομολόγων ευρώ που θα είναι μεγαλύτερη και οικονομικά ελκυστική. Πολιτικά, οι ψηφοφόροι ίσως φοβηθούν να μείνουν πίσω από την ευρωπαϊκή ενοποίηση περισσότερο απ’όσο φοβούνται μην γίνουν εκείνοι που πληρώνουν για όλη την Ευρώπη.
Αν είναι έτσι, η δύναμη βρίσκεται στην πραγματικότητα στα χέρια των υπολοιπων μελών της ευρωζώνης. Και θα πρέπει να την χρησιμοποιήσουν» καταλήγει το άρθρο.
ΠΗΓΗ: FT.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου