Τρύπες στο νερό

Του Ν.Λυγερού

 Απόσπασμα από θεατρικό έργο του Ν.Λυγερού

Δέσποινα: Άκουσες για τις τρύπες στο νερό;

Μαρία: Και βέβαια ! Και στο ράδιο ακόμα…

Δέσποινα: Μαρία μου, εσύ όλα τα πιάνεις. Δεν είχα ιδέα…

Μαρία: Τώρα ξέρεις !

Δέσποινα: Αν ξέρω λέει, μου έκαναν το κεφάλι καζάνι !


Μαρία: Καλύτερα να ξέρουμε τι γίνεται παρά να πιστεύουμε τους πάντες.

Δέσποινα: Μας πουλούσαν αέρα λοιπόν...

Μαρία: Τι άλλο περίμενες από αυτούς;

Δέσποινα: Ξέρω γω; Τώρα ναι, μόνο τσίχλες...

Μαρία: Μόνο έτσι δημιουργείς οικονομία φούσκας !

Δέσποινα: Κι εμείς εδώ πού ήμασταν;

Μαρία: Έξω από τη φούσκα…

Δέσποινα: Και τώρα που έσκασε, τι κάνουν;

Μαρία: Τα μασάν…

Δέσποινα: Και να φανταστείς ότι του έδινα σημασία…

Μαρία: Στις τσίχλες να προσέχεις τις γεύσεις όχι τα χρώματα...

Δέσποινα: Θα το θυμάμαι... Εσύ Μαρία μου τι πιστεύεις για τις τρύπες στο νερό;

Μαρία: Καλύτερα τρύπα παρά φελλό !

Δέσποινα: Σωστά, είναι και αυτό.

Μαρία: Τι σε απασχολεί;

Δέσποινα: Γιατί δεν συμφωνούν όλοι με τον προφήτη;

Μαρία: Επειδή είναι απίστευτος !

Δέσποινα: Έχεις απάντηση για όλα !

Μαρία: Μπα, απλώς περιμένω τις ερωτήσεις.

Δέσποινα: Άρα όσο πιστεύαμε στους άλλους δεν γινόταν τίποτα και τώρα γίνεται με τον απίστευτο !

Μαρία: Το πέτυχες !

Δέσποινα: Δηλαδή ακόμα και αν είμαστε μόνοι στο νησί τα πράγματα πάνε καλύτερα.

Μαρία: Δεν θα το έλεγα αλλιώς.

Δέσποινα: Ε, τώρα τι να πω;

Μαρία: Μάλλον τίποτα...

Δέσποινα: Πάλι θα το βουλώσουμε ;

Μαρία: Όχι, τώρα θα κάνουμε δουλειά !

Δέσποινα: Μα πώς;

Μαρία: Κοίτα τη θάλασσα...

Δέσποινα: Λάδι είναι σήμερα...

Μαρία: Αυτή είναι η ιδέα !

Θανάσης: Πάμε για ψάρεμα;

Στέλιος: Ναι βέβαια... αλλά πού;

Θανάσης: Στην Αποκλειστική Οικουμενική Ζώνη του Θεού !

Στέλιος: Είσαι σοβαρός; Δεν ξέρουμε καν πού είναι τα όρια.

Θανάσης: Τα εξήγησε όλα ο απίστευτος.

Στέλιος: Πού;

Θανάσης: Στην τηλεόραση ! Τον κάλεσε εκείνη που δεν μασά.

Στέλιος: Έχουμε και τέτοιες λοιπόν… Και τα είπε;

Θανάσης: Αν τα είπε λέει… Δεν άφησε χλωρό κλαρί.

Στέλιος: Πάλι καλά μας είχαν πρήξει με τις τσίχλες !

Θανάσης: Λοιπόν θα έρθεις;

Στέλιος: Μαζί σου, Θανάση !

Θανάσης: Ωραία, λέω να πάμε κοντά στο νησί του Αρχιμήδη.

Στέλιος: Πού είναι αυτό;

Θανάσης: Εκεί που δεν ταράζουν τους κύκλους !

Στέλιος: Ε, πες το για να καταλάβω κι εγώ.

Θανάσης: Το ‘πα !

Στέλιος: Έχουμε παραγάδι;

Θανάσης: Σωστά ! Αλλιώς πώς θα άρεσε στη Fräulein ;

Στέλιος: Βλέπω δεν ξέχασες το τραγούδι.

Θανάσης: Δεν είναι μόνο το τραγούδι…

Στέλιος: Τι άλλο;

Θανάσης: Αν τα πάμε καλά εδώ θα γίνει της… τον Καγκελάριο !

Στέλιος: Σίγουρα θα της αρέσει.

Θανάσης: Είπαμε Μεσογειακή διατροφή δεν γίνεται χωρίς λάδι…

Στέλιος: Ε τι, θα ξεχάσουμε τα βασικά !

Θανάσης: Το λάδι θα μας σώσει.

Στέλιος: Ποιο λάδι, ρε Θανάση;

Θανάσης: Το λάδι της πέτρας !

Στέλιος: Είναι όντως απίστευτος ! Ποιος άλλος θα σκεφτόταν ότι όταν πας για ψάρεμα μπορείς να κάνεις τρύπες στο νερό και να βρεις το λάδι της πέτρας.

Θανάσης: Ενώ οι άλλοι παίζουν ακόμα με τη φυσαλίδα !

Στέλιος: Άντε να πάω να ετοιμαστώ.

Θανάσης: Φέρε και τις γυναίκες.

Στέλιος: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο !

Θανάσης: Ψάρεμα δίχως καμάκι δεν γίνεται !

Στέλιος: Για να μην ξεχάσουμε την παράδοση μας.